Ljósmæðrablaðið - 01.07.1967, Blaðsíða 4

148
L J ÓSMÆÐR ABLAÐIÐ
er þá gjarnan gefin syntocinonblanda með 10 einingum
í hálfan lítra af 5% glucosu inn í æð og hún látin renna
mun fljótar vegna þess, að nú er legið tómt og aðeins um
að ræða að fá sem fyrst samdrætti og áframhaldandi og
þannig að taka fyrir, að blæði eftir fæðingu fylgjunnr.
Notkun hríðalyfja, á meðan barnið er að fæðast, get-
ur verið varhugaverð. Eru þessi lyf þá gefin, þegar fremri
öxlin er komin fram undan nárabeinamótum. Kemur þar
tvennt til greina: annað að barnið sé ofsastórt og þess
vegna standi á, að axlirnar fæðist, og getur það valdið
legbresti, en hitt er, að samdrátturinn geti komið það
seint í legið, að fylgjan fæðist ekki nógu fljótt og sam-
dráttarhringur verði í leginu og haldi þannig eftir fylgj-
unni, svo að klukkutímum skipti. Ef þessu fylgir ekki
nein blæðing, og svo er venjulega ekki, þegar góður sam-
dráttur helzt í leginu, er ekkert að óttast, og sjálfsagt er
að bíða, þangað til verkun samdráttarlyfsins er liðin hjá,
og getur það tekið tvo til fjóra klukkutíma. Sé aftur á
móti blæðing, verður að sækja fylgjuna, og er þá stundum
erfitt að koma hendinni upp í legið vegna krampasam-
dráttar.
Vegna þess að „dropagjöf” í æð er töluvert umfangs-
mikil aðgerð, þegar alltaf þarf að fylgjast nákvæmlega
með dropaf jöldanum á mínútu og konan verður að liggja
í rúminu, hafa verið notaðar aðrar aðferðir, eins og þegar
hefur verið getið, bæði með því að dæla í vöðva og eins
með því að stinga lyfinu í grisju upp í nefið.
Nú hafa lyfjaframleiðendur farið að búa til töflur með
pitocin, sem síðan er hægt að láta renna í munninum, og
þannig smám saman að ná árangri, þetta hefur verið
nefnt „transbuccal pitocin" og hefur verið mælt með þess-
um töflum sem fyrirhafnarminnstu aðferð til þess að
koma af stað fæðingu.
Málið er samt sem áður ekki svo einfalt. Dr. Dillon
segir frá þessu í Surgial Fonnn 1958 og enn fremur