Ljósmæðrablaðið - 01.07.1967, Blaðsíða 8

152
LJ ÓSMÆÐR ABLAÐIÐ
komin og má hún þá hvorki verða of lin né of hörð, ef vel
á að fara fyrir hvoru tveggja, móður og barni. Enn er
einnig lítið um það vitað, hvers vegna hríðir verða óbæri-
lega sársaukafullur hjá sumum komnn, en aðrar vita varla
af, fyrr en barnið fæðist.
Stundiun er léttasóttin sár og þreytandi, með töluvert
góðum hríðum, að því er virðist, en samt miðar fæðing-
unni ekkert áfram. Leghálsinn þynnist ekkert verulega,
þó að sóttin hafi staðið hálfan og heilan sólarhring, og
útvíkkun miðar ekkert áfram.
Nú er það orðið ljóst við mælingar á samdráttum legsins
með „tocodynamometer", að bylgja samdráttarins hefst
í vinstra leghorninu og færist síðan jafnt yfir í hægra
leghornið og niður legbolinn og niður á leghálsinn. Með
hverri hríð styttist hver vöðvaþráður agnar ögn, og með
því einu móti getur orðið framvinda í fæðingunni, legið
opnazt og legvöðvinn síðan tæmt út innihaldið. Með
„tocodynamometer' ‘ er nú hægt að lesa, hvernig sóttin er,
og kemur í ljós, að sum leg eru ekki rétt sköpuð að því
leyti, að hríðarnar koma ekki í réttri tímaröð og eins, að
samdráttarbylgjan hefst ekki á réttum stað og hefst
stundum samtímis í báðum leghornum og legbol. Sam-
dráttarbylgjan flyzt ekki áfram, og árangurinn verður
herpingshnýtingur legsins, og engin breyting verður á
framgangi fæðingarinnar. Þetta ástand helzt stundum
heilan sólarhring, og raknar svo úr því eftir góða hvíld,
og fæðingin getur þá endað eðlilega. 1 öðrum tilfellum
nægir ekki að hvíla konuna, hughreysta hana og gefa
næringu. Auk uppgjafar hennar fer barnið að verða í
hættu, og við það bætist, að aðgerðar þarf við, sem verð-
ur því hættulegri, hvað viðvíkur barnsfararsótt, sem fæð-
ingin dregst meir á langinn. Vonandi verður hægt að fá
handhæg mælitæki, áður en langt líður, þannig að hvert
sjúkrahús geti aflað sér þeirra og þannig komizt að því,
hvort viðkomandi leg geti nokkurn tíma fullkomnað fæð-