Ljósmæðrablaðið - 01.07.1967, Blaðsíða 5

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
149
Reymond og Benson í Obstetrics & Gynecology í marz
1961. Þeir notuðu pitocin-töflur, sem Parke, Davis &
Company bjuggu til, með 50 einingar af pitocin í hverri
töflu. Töflurnar eru látnar liggja í munninum, úti í
kinnum, og byrjað með 200 einingar. Næsti skammtur
var 300 einingar, og síðan var bætt við 100 einingum,
þangað til skammturinn var kominn upp í 700 einingar
og alls voru gefnar um 2070 einingar á sex til sjö klukku-
stundum. Töflurnar voru teknar á hálftíma til klukku-
tíma fresti. Ef ekki tókst að framkalla fæðingu fyrsta
daginn, var sami skammtur endurtekinn í fjóra daga.
Þessa meðferð fengu alls 85 konur, og þeim tókst að fram
kalla fæðingu með þessu móti einu í 75.9% tilfella. Með-
alskammtur til þess að koma fæðingu af stað, reyndist
vera 2100 einingar af pitocini. Aldrei kom krampakennd
sótt fyrir hjá konunum, og ef samdrættirnir í leginu voru
ekki eðlileg sótt, sem var að komast af stað, hættu þeir
jafnharðan og hætt var við að taka töflurnar. Af þeim
sökum telja þeir enga áhættu vera í því fólgna að gera
þessa tilraun til þess að framkalla fæðingu. Hins vegar
álíta þeir ákveðna hættu hljóta að myndast, ef konurnar
geti sjálfar keypt sér slíkar töflur og byrjað að taka
þær, þegar þeim fer að leiðast, hvað barnið lætur lengi
bíða eftir sér, eða ef hugsunarlitlir læknar færu að láta
konurnar hafa þetta lyf til eigin afnota, án þess að gætt
yrði allrar varúðar og fylgt ströngustu reglum um fram-
köllun fæðinga.
Enn er að geta lyfs til þess að koma af stað fæðingu,
ef taldar eru til þess nægilegar ástæður, en það er parter-
gine frá Sandoz. I lyfinu er methylergometrine maleate,
sama og methergin, nema í meiri þynningu, eða 0.075 mg
í 1 ml, sem svarar til um 30 dropum. Eins og áður var
getið, voru fæðingarlæknar orðnir sammála um það í lok
nítjándu aldar, að secale-lyf mætti aldrei nota á fyrsta
og öðru stigi fæðingar. Eftir öll þessi ár er þó enn þá