Freyr - 01.03.1906, Blaðsíða 13

FRFYR.
45
Heiðafélagið dariska léti verkfræðinga sína
vinna að þesskonar mælingum i Danmörku
endurgjaldslaust, og að það mundi fúst á að
ljá verkfræoing með sömu kjörum til þess að
mæla fyrir Þjórsárveitunni, ef stjórn Búnaðar-
félagsins færi þess á leit.
JÞegar eg kom heim til Reykjvíkur skýrði
eg strax forseta Búnaðarfélagsins frá samtali
okkar Westermanns. Hann skrifaði þegar
skólastjóra Schröder í Askov, sem er í stjórn
Heiðafélagsins, og spurðist fyrir hjá honum
um, hvort félagið mundi geta léð vatnsveitinga-
fræðing næsta sumar og með hvaða kjörum.
Schröder tók vel í málaleitunina og réði stjórn
Búnaðarfélagsins til að skrifa Heiðafélaginu
sem fyrst opinberlega, og var það gjört. Svar
Heiðafélagsins kom svo fyrst í febrúar s. 1.,
og býðst það til að lána einn af vatnsveitinga-
fræðingum sínum, hr. cand. polyt. K. Thalhit-
zer, næsta sumar endurgjaldslaust, en Búnaðar-
félagið verði að kosta ferð hans að heiman og
heim og dvöl hans hér og nauðsynlega með-
hjálp. Hr. Thalbizter kemur að likindum til
Reykjavíkur í maí með „Ceres“, og verður við
mælingarnar næsta sumar og með honum Sig.
Sigurðsson ráðanautur og líklega 2 aðstoðar-
menn. Vonandi verður mælingunum lokið
næsta haust, og gjörir hr. Th. þá væntanlega
uppdráttinn af vatnsveitingasvæðinu næsta
vetur ásarot áætlun um kostnað við áveituna
og viðhald hennar og væntanlegar tekjur. Öll-
um undirbúningi ætti því að verða lokið vorið
1907. En þá er eftir að framkvæma verkið,
ef það dæmist arðvæulegt, sem allar líkur eru
til, og mun Freyr leggja þar orð i belg á sín-
um tíma.
Eg hefi skrifað ofanritaða grein til þess
að skýra lesendum Freys frá gangi þessa stór-
máls, og hvernig það horfir við nú, og til að
leiðrétta missagir, sem komið hafa fram í einu
af Reykjavíkur-blöðunum.
Guðjón Guðmundsson.
Viili-hestar,
í Atlantshafinu, æði langt f'rá ströndum
Nýja-Skotlands, er eyja ein, sem nefnist Sandey
og er þar mjög stormasamt. Eyjan er ein-
kennileg i lögun, myndnð af tveim samhliða
malarkömbum, sem beygjast saman til endanna
og innilykja aflangt stöðuvatn; graslendi er
þar talsvert og góðir hagar víða. Það sem einna
markverðasta þykir við eyju þessa erjþað, að
hana byggja ekki aðrar verur úr spendýraflokki
en villihestar og svo mesti sægnr af
sel, sem skríður þar á land og sleikir sólskin.
Hestar þessir eru smáir vexti og halda sig í
stórum flokkum og eru á síf'eldu reiki um
eyjuna. Sagan segir, að stóð þetta eigi ætt
sína að rekja til nokkurra hesta, sem í byrjun
16. aldar hafi bjargast í laud úr spönsku skipi
er strandaði þar. Eyrir 25 árum var talið, að
alls væri þar 500 til 600 lmstar, en þeim hefir
farið fækkandi, svo aðnu eru þeir ekki fleiri en
ca. 200 og skiptast þeir 5 stóð eða flokka. Ekki
eru þó fleiri en tveir þriðju hlutar þeirra hrein-
ir afkomendur skipbrotshestanna; hitt er af-
kvæmi innfluttra hryssa og villi-hestanna. Sagt
er að illa hafi gengið að blanda kynin, því
að villigraðhestarnir vildu helzt engin mök eiga
við hryssur þær, sem aðfluttar voru. Hesta-
kyn þetta hefir nú nýlega verið rannsakað af
hestafræðingi og getur hann þess, sem sérstakr-
ar furðu, hvað villi-hestarnir líkist ýmsum hesta
tegundum hæði austur i Asíu og i Ameríku,
sem útdauðar eru fyrir löngu. Lítur því út fyrir
að Sandeyjar- hestarnir séu að hverfa aftur í
líkingu hinna upprunalegu hesta, sem litu mjög
öðruvísi út, en hestar á vorum dögum.
Sandeyjar- hestarnir eru flestir ljósjarpir
með dökkan ál fram að makka; þó eru þar
líka hestar af öllum litum nema gráir; sá litur
sést þar ekki.
(Eftir Hippologisk Tidskrift)
Myndarlegt fjós.
Guðmundur Þorbjarnarson óðalshóndi á
Hvoli í Mýrdal hefir látið reisa mjög myndar-
legt fjós á síðastliðnu sumri. Fjósið er 10-{-12