Freyr - 01.01.1924, Blaðsíða 18

12
F R E Y R
Tilraun Nr. Ostategund Blöndun Titreringstala Hitastig
KðaDý- mjðlk hg. ca. 30 a. Sauða- Dýmjólk ig. ca. 45 a. Kúaund- anrenna kg. 15. a. Sauðaund- anrenna hg. 22. a. Sýra kg. Samtals kg. pr. 5C Blöndun cm.3 Mysa við ystiog »0 TÍð upphitun °0
1 Knaundanrennuostur . . . 189 1V. 190 >/, 10 8 28 32
2 € 171 1V, 172'/, 12 80 32
3 Sauðaundanrennuostur. . . 167 V. 167 V, 16 2G 30
4 Kúa og Sauðaostur . . . . 91 91 1 183 13 29 31
5 18°/0 Kúa og Sauðaostur . 35 117 40 iv2 193'/, 12 33 34
6 20°/0 Kúamjólkurostur. . . 40 149 1 190 12»/. 33>/a 34
7 Goudaostur 30 22 0,1 52,1 10,2 31V, 36'/,
8 Gráðaostur 45 . . 45 27 . .
9 « 60 60 27
ost, þ. e. a. s. af mjólkurmagninu var
svona mikil nýmjólk. Er þetta nýmjólkur
magnið í mestu af þeim osti sem fiyst
hingað frá útlöndum, og því sérstök ástæða
til að leggja stund á slíka ostagerð.
Fekkst úr 100—193 lítrum 17,5 kg., þar
sem kúamjólk var eingöngu — en 21 kg.
þar sem % undanrennunni var sauða-
undanrenna.
Gouda-ostur var og gerður, þar sem um
helmingur mjólkurinnar var nýmjólk.
Annars er hann stundum gerður úr tómri
nýmjólk. Þá var tvisvar gerður gráða-
ostur eins og taflan ber með sér.
Þegar hornar eru saman ostþyngdin á
honum sólarhrings gömlum og 3ja mán.
sést að ostarnir hafa lézt óeðlilega mikið,
er stafar af því að geymsla á þeim var
óhentug — of þur; venjulega eiga þeir
að Ijettast um 10—15%.
Aðalatriðið í þessu máli er, að allir þess-
ir ostar er þarna voru gerðir, urðu hin
útgengilegasta vara fyrir mjög áþekt verð
og verðlag útlendu ostanna,
Og fyrir þetta ostverð fékkst lO/a—
14 aur. fyrir kúaundanrennuna, 23 aur.
fyrir sauðaundanrennuna og 100 aur. fyrir
sauðanýmjólkina í gráðaostinum. Verð
mjólkurinnar, sem getið er um í töflunni,
er það, sem bændur seldu hana fyrir þar
á staðnum.
Þess ber þó að gæta í þessu sambandi
að þarna var ekki reiknuð vinnan við ost-
inn, né sölulaun, og á hinn bóginn heldur
ekki mysan.
Kynbætur
meö þingeyskt fé og fé af Jökulöalsætt.
Vegna þess, að menn hafa skiftar skoð-
anir um það, hversu vel gefist að nota
þingeyskt fé eða fé af Jökuldalsætt til
kynböta hér sunnanlands, set eg hér eft-
irfarandi ummæli nokkurra bænda, sem
reynt hafa þetta fé.
Magnús FínnbogasoníReyn-
isdal í Mýrdal segir í bréfi til mín
frá 31. jan. þ. á.:
»Haustið 1920, fekk eg Þingeyinginn Gylfa,
er eg nefndi svo. Haustið eftir voru lömbin und-
an honum mjög væn; fallþungi lambhrútanna,
sem eg fargaði, var að meðaltall 30 pd., eða mjög