Freyr - 01.06.1936, Síða 15

F R E Y R
117
Frá Sámsstöðum.
3. GRASF-RÆRÆKT.
Eittiaf því nýja og nytsama fyrir ísl.
jarðrækt er ræktun ísl. grasfræs. Þótt
reynsla sé fyrir því að erlent fræ geti
gefist vel hér á landi, þá jvirðist þó sú
litla þekking, sem fengin er með ísl.
grasfræ til túnræktar, benda fyllilega í
sömu átt og í nágrannalöndum vorum,
að heimaræktaða fræið verði notadrýgst.
Síðan 1923 hafa verið á hverju ári gerð-
ar grómagnstilraunir með ísl. grasfræ-
tegundir. Yfirleitt má segja að ísl. gras-
fræ hafi getað spírað sæmilega, en þó
er þetta nokkrum vandkvæðum bundið,
sérstaklega með vallarsveifgrasið. Tún-
víngull hefir í flestum árum gefið fræ
með góðum gróþrótti. Snarrótarpuntur
þroskast í öllum árum og gefur venju-
ast fyrir búreikninganámskeiðum o. s.
frv. Allt þetta skal gert bændum að kostn-
aðarlausu. Eru starfsmenn búreikninga-
skrifstofunnar bundnir fullkominni þagn-
arskyldu um einstakra manna hag, er þeir
komast að vegna starfa síns.
Búnaðarfélagið hefir falið undirrituð-
um að annast búreikningaskrifstofuna
fyrst .um sinn og verður hún starfrækt
við Bændaskólann að Hvanneyri.
Búreikningaskrifstofan mun gera sér
far um að leiðbeina bændum við færslu
búreikninga og stuðla að því, að þeir geti
notfært niðurstöður reikninganna sér til
stuðnings í búskapnum. Hún óskar eftir
að komast í samband við sem flesta áhuga-
sama bændur á þessu sviði, fá frá þeim
reikninga og tillögur um þessi mál.
Guðm. Jónsson,
kennari á Hvanneyri.
lega gott fræ. Sömuleiðis hásveifgras,
háliðagras og blásveifgras. Þessar 6
grastegundir hafa verið reyndar til rækt-
unar hér í stöðinni síðan 1927, er hún
tók til starfa. Þremur af þeim hefir ver-
ið sáð bæði til hreinræktunar og saman-
burðar við erlent fræ sömu tegundar, og
eins ísl. fræ af þeim notað í mismun-
andi samsettar fræblöndur og saman-
borið við fræblöndu þá, sem mest hefir
verið notað hér á landi undanfarin ár,
sem er fræblanda S. í. S.
Skal nú fyrst vikið að því,
tegundír hvermg fræið hefir reynst,
þegar hverri tegund hefir
verið sáð til hreinræktunar, samanborið
við erlent fræ sömu tegundar.
Síðan mun eg svo stuttlega minnast á
hvað hver tegund hefir getað gefið af
fræi og hve árviss fræræktin er.
I samanburðartilraunum með háliða-
gras ísl. og erlent hefir árangurinn orð-
ið sem hér greinir:
Ár Hestar heys af ha. í 2 sláttum ísl. ræktað há- Finskt Isl. háliðagras liðagras en ættað fræ frá Svalöf
1931 64.03 64.94 66.81
1932 78.07 71.17 70.73
1933 79.56 70.62 69.12
1934 89.97 86.70 85.00
1935 65.86 62.07 60.56
Meðalt. ’31-’35 75.50 71.10 70.44
Eins og sést á ofangreindu hefir ís-
lenzka háliðafræið gefið rúmum 5 hest-
um meir af ha. en finnskt fræ. (ísl.
fræið er ættað af plöntum þeim, sem
teknar voru í túnum í kring um Reykja-
vík 1924).
Tvær tilraunir hafa verið gerðar með
innlenda fræstofna af túnvingul, skal
önnur þeirra tilgreind hér: