Freyr - 01.09.1938, Blaðsíða 13

F R E Y R
139
félagsstjóri í Salthólmavík. Auk sinn'a
barna ólu þau Ólafsdalshjónin upp 10
fósturbörn — 4 aS öllu, 6 að nokkru leyti.
Torfi dó 24. júní 1915, nærri 77 ára,
en Guðlaug, sem var 7 árum yngri en
hann dó 20. maí í fyrra, komin á tíræðis-
aldur. Hún bjó í Ólafsdal til dauðadags
með yngsta syni þeirra hjóna, Markúsi.
★
Þjóðin stendur í mikilli þakkarskuld
við hjónin í Ólafsdal, og hún á eftir að
heiðra minningu þeirra eins og verðugt
er. Hver þjóð vex af því, að heiðra minn-
ingu þeirra ágætis sona og dætra, sem
hún er svo lánsöm að eignast. Og hjónin
í Ólafsdal voru sannarlega í þeim hóp,
meðal okkar íslendinga!
Saga Torfa hefir verið sögð í stórum
dráttum í Andvara, af einum nemenda
hans, Grímúlfi Ólafssyni, en það er eft-
ir að skrifa þá sögu, sem Þórhallur
Bjarnason gerir ráð fyrir, þegar hann
segir:
„Þegar Torfi er fallinn í valinn, verður
sögð saga hans, sem um leið verður bún-
aðarframfarasaga landsins um 30 ára
skeið. Maklegt lof fær hann þá, í minn-
ingu þjóðarinnar. Verður honum þá, er
frá líður, eigi til ámælis, að hann var
trúarsterka barnið, sem eigi mundi eftir
sjálfum sér“.
Ég vil bæta því við, að þegar sú saga
hefir verið skráð, með sannindum, og
,,hægri höndinni“ hans gefið það sem
henni ber, þá fyrst sér þjóðin Torfa í Ól-
afsdal í fullri og réttri stærð.*
Metúsalem Stefánsson.
* Erindi þetta flutti é" í útvarpi — eins og sjá
má af upphafi þess — 28. ág;úst s. 1. Gert hefi
ég; á því lítilsháttar orSahreytingar 02: það sem í
t ] er sett var ekki í útvarpserindinu, en mér
þótti rétt a<5 taka það með, af því að mörgum fer
að fymast — og hinir yngri vita ekki — hvemig
haga skyldi kennslu í búnaðarskólunum gömlu og
í Ólafsdal sérstaklega. Höf.
Halldór Pálsson
sauðf járræktarráðunautur,
doktor í landbúnaðarvísindum.
Freyr hefir áður skýrt frá námi Hall-
dórs Pálssonar í landbúnaðardeild há-
skólans í Edinborg og með hve miklum
ágætum hann lauk þar prófi fyrir tveim-
ur árum, og að því búnu vann hann verð-
laun í samkeppnisprófi, en verðlaunin
voru 150 pund^terling á ári í tvö ár, til
framhaldsnáms í landbúnaðajrvísindum
við einhvern háskóla.
Nú hefir Halldór Iokið því námi, og
hlotið doktorsnafnbót við háskólann í
Edinborg, fyrir ritgerð mikla, er hann
hefir samið um rannsóknir þær, er fram-
haldsnám hans einkum beindist að. Rit-
gerðin heitir á ensku:
„MEAT QUALITY, IN THE SHEEP,
WITH SPECIAL REFERENCE TO
SCOTTISH BREEDS AND CROSSES“.
Þ. e. Gæði kindakjöts, einkum skozkra
fjárkynja og kynblendinga.
Fyrra árið, sem Halldór var við fram-
haldsnámið dvaldi hann mest við bú-
fjárræktarstofnun háskólans í Edinborg
(The Animal Breeding Institut), en einn-
ið dvaldi hann þá um tíma við lífeðlis-
fræði- og fóðurrannsóknardeildir land-
búnaðardeildar háskólans í Cambridge
og þar dvaldi hann allan s.l. vetur. Voru
fullkomnari vinnuskilyrði fyrir hann þar
en í Edinborg. — Bæði þessi ár hefir
hann gegnt að nokkru leyti ráðunauts-
starfi í sauðfjárrækt hjá Búnaðarfélagi
íslands, og tók hjá því fasta ráðningu
sem fjárræktarráðunautur 10. nóvember
1937. Heim kom hann í byrjun ágúst-
mánaðar, og hafði þá verið um þrjár vik-
ur á ferð um Danmörku, Noreg og Sví-
þjóð, og einkum heimsótt þar skóla og
tilraunastöðvar, sérstaklega í Svíþjóð.