Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.08.1958, Blaðsíða 15

TÍMARIT VFl 1958
61
1958, þrátt fyrir þaS, að skattalögin voru endurskoðuð
á seinasta Alþingi, og þrátt fyrir það, að Stéttarfélag
verkfræðinga skrifaði undir kjarasamninga við fjármála-
ráðuneytið f. h. ríkissjóðs 25. júní 1957 jafnframt því
að taka fram skriflega við ráðuneytið, að það væri því
aðeins gert, að félagið treysti því, að frádráttarbær líf-
eyrissjóðsiðgjöld yrðu hækkuð svo sem augljós rök lægju
til. Þá, 28. október 1958, heimilaði fjármálaráðherra loks
með bréfi til skattstjórans i Reykjavík frádrátt frá tekj-
um við skattaframtal vegna lífeyrissjóðsiðgjalda allt að
10% af launum. Má skv. því samanlögð iðgjaldagreiðsla
launþega og vinnuveitanda ekki fara fram úr þeirri fjár-
hæð.
Þessi frádráttur var aðeins heimilaður frá tekjum árs-
ins 1957, en ekkert tillit tekið til þess, að skattur hafði
einnig verið lagður á lifeyrissjóðsiðgjöld ársins 1956. Það
er heldur ekkert tillit tekið til þess, að iðgjaldagreiðslur
til Lífeyrissjóðs VFl þurfa að vera hærri en til flestra
annarra lífeyrissjóða af ástæðum, sem skýrt er frá í
framangreindu bréfi. Sama regla er látin gilda fyrir
hann og ýmsa aðra lífeyrissjóði, sem eiga fjárhagslega
baktryggingu í þvi fyrirtæki eða stofnun, sem að þeim
stendur, og geta því veitt sömu réttindi fyrir lægri
beinar iðgjaldagreiðslur heldur en Lífeyrissjóður VFl.
Það er því alveg augljóst, að það er réttlætismál, að
heimilaðar séu hærri iðgjaldagreiðslur en venjulegt er
til frádráttar tekjum, þegar um iðgjöld til Lífeyris-
sjóðs VFl er að ræða. H. G.
BÓkARUMSÖGN
Proceedings of the second symposium on CONCRETE
SHELL ROOF CONSTRUCTION 1,—3. july 1957
Teknisk Ukeblad, Oslo, Norway. 382 pp. -- 425 illus.
Verð n. kr. 107,—
Tímariti VFl hefir borizt til umsagnar ofannefnd
bók. Hefir ritstjórinn beðið mig að geta hennar að
nokkru. Tilkoma ritsins er á þann veg, að dagana 1.—3.
júlí 1957 var haldinn fundur i Osló um „skurn‘‘þök úr
steinsteypu. Þetta var annar fundurinn, sem til hefir
verið stofnað um þetta efni. Hinn fyrri var i Lundúnum
árið 1952. Norska verkfræðingafélagið og norska stein-
steypusambandið sáu um fundinn.
Rúmlega 200 fulltrúar frá 26 þjóðum sátu fundinn.
Bókin er skýrsla um það, er þarna kom fram um
þetta efni. Ekki verður annað sagt, en að ritið hlýtur
að vekja athygli verkfræðinga, og ekki er hún síður
girnileg fyrir arkitekta, þvi þarna gefur að líta myndir
og lýsingar af fjöldamörgum skurnþökum.
Á hinn bóginn má það vera fyrirkviðanlegt fyrir okkur
íslenzku verkfræðingana, þegar og ef arkitektarnir fara
að heimta af okkur útreikninga á ýmislega löguðum
skurnþökum. Reynslu okkar í því efni er ekki fyrir að
fara. Væri vissulega óskandi, ef einhver hinna efnilegri
ungu verkfræðinga snéri sér að þvi að kynna sér slíka
útreikninga og gerði þá að sérgrein sinni. Hinn ný-
stofnaði vísindasjóður ætti að standa slíkum manni op-
inn til nokkurs stuðnings.
1 bókinni eru fjórir aðalkaflar:
1. Athyglisverðar nýjungar á sviði skurnþaka ,,sniða“
(design).
2. Nýjar brautir í útreikningi skurnþaka.
3. Rannsóknir á skurnþökum.
4. Forspenntar skurnir og skurnþök úr fyrirfram
steyptum hlutum.
Ekki hefi ég lesið bókina, þegar þetta er ritað, og
má vel vera að á því verði dráttur, heldur aðeins flett
henni og blaðað í henni. Er þess vegna ekki að vænta
merkilegrar umsagnar frá mér um hana, þó að ég hafi
fallizt á að geta hennar.
1 1. kafla er gerð grein fyrir sögulegu yfirliti og fram-
vindu í skurnþakagerð í ýmsum löndum. Er þar lýst
fjöldamörgum þakgerðum, bæði ein og tvíhvelfdum
skurnum yfir mislagaða grunnfleti, svo sem trapizur,
þrihyrninga og ferhyrninga. Verða hér ekki rakin dæmi,
enda er sjón sögu ríkari. Þó skal þess getið, að mörg
eru „formin" þarna skemmtileg og gegna sjálfsagt sinu
hlutverki vel, sum hver. En ekki gat ég varizt þeirri hugs-
un, að þrátt fyrir efnisrýrar þakgerðir, eigi þær ekki allar
rétt á sér, kostnaðarlega séð. Kostnaður við mótasmiði
hlýtur að vera mjög mikill víða, nema þá helst þar,
sem um endurtekningar er að ræða.
1 fyrsta erindinu segir Amp, að þó bendi framvindan
í Bretlandi til þess, að af sé sú öld, er skurnþök voru
notuð i tíma og ótíma, nú séu þau frekar notuð þar,
sem þau eigi rétt á sér.
2. kaflinn er um útreikninga á skurnþökum og virðist
mikið á þessum kafla að græða fyrir þá, sem við þá
fást. Ekki treysti ég mér til að fara frekar út í þá
sálma, enda ekki tilætlunin. Nægir að benda á, að i
þessum kafla er geysimikinn fróðleik að finna. Má hið
sama segja um hina kafla bókarinnar.
Því verður að fagna, að þessir fundir hafa verið haldn-
ir og birtingu þess, er þar hefir verið rætt. Þó að skammt
sé síðan byrjað var á því, að gera skurnþök að nokkru
ráði, þá eru það þó tveir til þrír áratugir. Hins vegar
er miklu skemmra síðan að hægt sé að nefna, að um
þessa þakgerð hafi verið til aðgengilegur bókakostur.
Fyrst framan af var það svo, að við útreikning þess-
ara þaka fengust ekki nema nokkrir útvaldir, og maður
hafði á tilfinningunni, að þeir lægju á þessari kunnáttu
sinni, en miðluðu ekki af henni. Það er ekki fyr en I
síðari heimsstyrjöldinni, að um þetta var farið að skrifa
og gefa út bækur svo nokkru næmi, en nú má heita, að
um þessi visindi liggi fyrir allgóður bókakostur, og
fyllir sú bók, er hér er getið þann flokk.
S. T.