Dagblaðið Vísir - DV - 06.01.2005, Side 2

2 FIMMTUDAGUR 6. JANÚAR 2005
Fyrstog fremst DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjóri:
MikaelTorfason
Fréttastjóri:
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24,105 Rvík, sími: 550
50000 Fax: Auglýsingar: 515 7599 h
Ritstjórn: 550 5020 - Fréttaskot: 550
5090 Ritstjóm: ritstjorn@dv.is -
Auglýsingan aug!ysingar@dv.is.
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja
Dreiflng: Pósthúsið
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent
efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds.
1 Hvað voru þeir margir á
13. öld?
2 Hvað voru þeir margir
árið 1918?
3 En 1944?
4 Hvað eru þeir margir nú?
5 Hver er fjölgunin frá í
fyrra?
Svör neðst á síðunni
Þá kom orð
Drottins...
... til Salómons svolát-
andi:„Þú hefir byggt þetta
hús. Ef þú gengur eftir boð-
orðum mínum og breytir
eftir lögum mínum og
varðveitir allar skipanir
mínar með því að ganga
Brot úr Biblíunni
Fyrri konunga-
bók 6, 11-14
eftir þeim, þá mun ég efna
heit mitt við þig, er ég gaf
Davíð föður þínum, og ég
mun búa meðal fsraels-
manna og eigi yfirgefa lýð
minn fsrael."
Þannig byggði Salómon
musterið og lauk við það.
Cecil þá og nú
Samkvæmt þjóöskrá bera
sjö karlar á Islandi þetta
nafn. Það er trúlega töku-
nafn úr ensku og dregið af
eftirnafni ættgöfugrar fjöl-
skyldu á 16. öld. Sú var af
velskum uppruna og er
nafnið sennilega ensk
mynd velska nafnsins
Seissylt, bretónskri eða
fornvelskri mynd latneska
nafnsins Sextilius,
afsextus eða
sjötti. Á miðöldum var Cecil
stundum notað á ensku
fyrir forna rómverska ættar-
nafnið Caecilius en það var
dregið afþorpinu Caecus.
Þar að baki kúrir svo lat-
neskt lýsingarorð, nefnilega
caecus eða blindur.
Málið
1.55.000.2.91.633.3.126.879.4.293.291
skv. tölum Hagstofu frá 4. des. sl. 5.0,96%.
'ítJ
'rtJ
fO
rtJ
-Q
E
ro
'fO
c
02
X)
<V
~o
fO
Q.
3
-Q
«o
«o
E
fO
Leiðari
Bergljót Davíðsdóttir
Medan konur sækjafram í launabaráttu en gefa eklcert eftir í
forréttindum þeini sem þœr njóta hvað varðar uppeldi barna,
skilja þær lcarlana eftir sárari og verr stadda andlega.
Við getum ekki fengið allt, stelpur
Við konur munum ekki
ná raunverulegum
árangri í jafnréttisbar-
áttunni fyrr en við breytum
eigrn viðhorfum. Við erum
sjálfar stærsta haftið f baráttu
okkar fyrir jafnrétti. Við höf-
um mikla tilhneigingu til að
líta á okkur sjálfar sem fóm-
arlömb og karlmenn gerend-
ur, hvar sem á er litið í sam-
skiptum kynjanna. Við konur
eigum þar að auki allt of erfitt
með láta af mæðravaldi okkar
og líta á það sem gefinn hlut
að feður bama okkar ali þau
upp.
Við erum líka alltof gjarnar á að dæma
hver aðra. Ef kona er tU dæmis ekld ein
með fullt forræði yfir bömum sínum eða
eiginmaður hennar er allsráðandi á heimil-
inu eigum við það tíl að líta hana ekki
sömu augum og þær sem stjóma heimilum
sínum sjálfar eða em með fullt forræði yfir
bömunum. Það er eins og konur geti ekki
fallist á að móðir, sem setur móðurhiut-

verkið ekki í fyrsta, annað og
þriðja sæti, sé ábyrg móðir
iífyri
, sé ál
heldur er viðhorfið á þann veg
að eldd sé alit í lagi með þá
konu.
Konur beita ekki líkamlegu
ofbeldi í samskiptum sínurn við
karla, þær beita andiegu ofbeidi
ef svo ber undir. Það þrífst góðu
lífi innan fjögurra veggja. Karl-
menn tala ekki um slíkt ofbeldi.
Þeir segja ekki frá og fráieitt að
ætla að einhver karl muni leita
aðstoðar vegna þess.
Femínistar hafa tilhneigingu
tíl að setja málin þannig upp að
í öUum mögulegum samskipt-
um kynjanna sé konan fómarlamb. Hún
geti ekki verið gerandi í neinum átökum
sem upp koma milli kynjanna. Þannig em
aUar konur sem starfa við kynlífsþ jónustu
fórnarlömb ofbeldis, hvaða augum sem
þær sjálfar líta á starf sitt.
Meðan konur sækja fram í launabaráttu
en gefa ekkert eftir í forréttindum þeim
sem þær njóta hvað varðar uppeldi bama,
sldlja þær karlana eftir sárari og verr
stadda andlega. Gæti auldð ofbeldi gegn
konum skýrst af þessu?
Einhver mikUvægustu lífsgæði sem fólk
býr við, er að geta átt samskipti við böm
súi. Þessum lffsgæðum em kariar í stórum
stfi rændir.
Konur ættu að endurmeta baráttuað-
ferðir sínar og líta í eigin barm. Skoða sinn
eigin þankagang og setja sig í spor karla.
Við þurfum að láta af mæðravaldi okkar og
gefa eftir. Við verðum að breyta viðhorfum
okkar dl þeirra kvenna sem eftirláta föður
uppeldi bama sinna. Hún er ekki óábyrg
dræsa og honum er ekki vorkunn. Ef svo
fer fram sem við konur krefjumst verðum
við með aUa þræði
lífsins í okkar
höndum og
skUjum
karla eftir
ánhiut-
verks.
VIÐ HÉR Á DV höfum fylgst af
mikilli athygli með viðbrögðum
ýmissa einstaklinga í samfélaginu
við áramótaávarpi Karls Sigur-
björnssonar biskups sér í lagi, en
líka ávarpi Halldórs Ásgrímssonar
forsætisráðherra. Það fór verulega
fyrir brjóstið á mörgum að þeir
skyldu voga sér að minnast á að
halda þyrfti betur utan um ís-
lensku fjölskylduna. Biskup brýndi
fólk einnig á að bömin okkar
mættu ekki vera afgangsstærð í
samfélaginu. Hann var sagður,
sem og forsætisráðherra, vera að
ýta undir samviskubit mæðra og
spurður hvort hann vildi þær aftur
á bak við eldavélina, eins og Guðni
Ágústsson orðaði það svo snyrti-
lega á sínum tíma.
Við vitum sem er að
þegar talað er um fjöl-
skyldur er átt við allar
stærðir og gerðir. Og
það var líka rétt hjá
biskupnum að við
flestgetum verið
þakklát foreldr-
umokkarfyrirað
hafa komið okk-
urálegg.
ÞAÐ ER ENGIN ÁSTÆÐA til að kafa
mjög djúpt ofan f viðkvæmni fólks
fyrir að fjölskyldunni sé hampað.
Málflutningurinn hefur verið slíkur
að erfltt er að henda reiður á hvað
það var sem biskupinn og forsætis-
ráðherrann okkar nýi máttu ekki
segja. Auðvitað eigum við að hugsa
betur um börnin okkar og sér í lagi
að huga að stöðu fjölskyldunnar.
Þeir sögðu þetta bara svona hreint
Fyrst og fremst
út, kallarnir tveir. Og það getur nú
ekki verið neitt að því.
ALLAVEGA SÁUM VIÐ EKKERT at-
hugavert við það. Við vitum sem er
að þegar talað er um fjölskyldur er
átt við allar stærðir og gerðir. Og það
var líka rétt hjá biskupnum að við
flest getum verið þakklát foreldrum
Alfreð Þor-
steinsson
Orkuveitan
græðir og græðir
neitar að lækka
hitann.
Græddu fimm
milljarða en
neita að lækka
hitann
Það var í ágúst 2003 að Orkuveita
Reykjavíkur hækkaði hitareikning
okkar allra af því að það var svo góð
tíð. Síðan þá hefur kólnað allsvaka-
lega og hver einasti viðskiptavinur
Orkuveitunnar dælir heitu vatni á
ofnana sem aldrei fýrr. Samt sagði
Alfreð Þorsteinsson, stjórnarfor-
maður Orkuveitunnar, í DV í
fyrradag að ekki stæði til að lækka
hitann aftur. í gær birtist hann
svo í flestum miðlum og sagði
áætlaðan gróða fyrirtækisins
verða tæpa fimm miljarða á árinu
sem var að hefjast. Og við eigum
að fagna því!
okkar fyrir að hafa komið okkur á
legg. Hann þurfti samt að svara fyrir
það í Mogganum í gær. Sagðist
undrast þau ummæli að hann væri á
hálum ís þegar hann minntist for-
eldra sinna og þakkaði þeim fyrir að
hafa alltaf haft tíma til að sinna sér.
ER PÓLITÍSKUR RÉTTTRÚNAÐUR á
íslandi ekki að verða kominn út í
öfgar? Um hvað mega þessir herra-
menn; biskupinn og forsætisráð-
herra, tala ef ekki um stöðu fjöl-
skyldunnar? Sér í lagi sá fyrrnefndi,
sem er jú guðsmaður. Leyfið börn-
unum að koma til mín og svo fram-
vegis. Hverja á hann að bjóða
velkomna, ef ekki börnin? Hverja á
hann að hvetja til dáða, ef ekki okkur
foreldrana? Hvort sem við emm gul
eða blá eða bein eða á ská.
ÞAÐ ER ALLAVEGA undarlegt að sjá
grey biskupinn neyðast til að afsaka
sig í dagblaði fyrir það eitt að hafa
bent á forgangsröðun sem hann er
ósáttur við. Þá að börnin skuh látin
sitja á hakanum. Það var kominn
U'mi til að þessir herramenn vökn-
uðu og tækju þátt í að móta með
okkur fjölskyldustefnu. Það gæti þó
aldrei endað á verri veg en þann að
þetta hefði einhver áhrif á gildismat
okkar. Að forgangsröðun okkar feðra
og mæðra, afa og amma og allra
þeirra sem hafa með börn að gera
myndi breytast til batnaðar, svo
vitnað sé í biskup.
8
atriði
sem
biskup
mætti taka
á í íslensku
samfélagi
1. Rándýrum fermingar- og Á
jólagjöfum.

2. Handrukkurum. Flnt fyrir DV
aö fá Guð með sér I lið.
3. Landsvirkjun. Gæti blessaö
Friðrik Sófusson og fordæmt
Impregilo.
4. Berbrjósta smástúlkunum á
skemmtistaðnum de Palace.
5. Oliuforstjórunum.Þeir
þurfa að biöjast fyrirgefningar.
6. Virðisaukaskatti á íslenskri
tónlist. Svo listamennimir hætti
að væla.
7, Gjánni milli Bessastaða og
Stjórnarráðsins.
8. Mætingunni I kirkjur lands-
ins.