Bræðrabandið - 01.09.1985, Blaðsíða 3

FRÁ COLORADO
Á árinu 1983 voru að minnsta kosti
2200 manns í N-Ameríku skírðir sem
árangur af starfi bóksala. Þúsundir
annarra manna og kvenna hafa keypt blöð
okkar og bækur, en framtíðin ein mun
leiða í ljós hinn stóra hóp sem enn á
eftir að taka á móti Kristi fyrir áhrif
af lestri þessara bókmennta.
Biblían segir okkur, að einn sái,
annar vökvi og sá þriðji uppskeri.
Þannig er því einmitt varið með
starfsemi blaða og bóka eins og eftir-
farandi dæmi sýnir.
Eva Moorland sem er bóksali í
Colorado afhenti eitt sett af "Sögur
Biblíunnar" til Dorothy Weiler. Varð
hún þá þess áskynja að fjölskylda þessi
átti í miklum fjárhagsörðugleikum. í
bókstaflegum skilningi höfðu þau "dregið
fram lífið" og í þessu tilfelli urðu þau
að taka af litlum matarpeningunum til að
gréiða bækurnar við afhendingu. En þau
fundu fljótt áhrif blessunarinnar sem
fylgdi þessum bókum.
Þegar Eva gerði sér ljósa grein
fyrir bágum efnahag þessa fólks, ræddi
hún málin við formann líknarfélagsins.
Myndarlegur matarpakki var útbúinn
og einn af safnaðarmeðlimunum var
fenginn til að heimsækja fjölskylduna á
hvíldardagsmorgni á leið sinni til
hvíldardagsskóla. Er hann kom að húsi
frú Weiler, sá hanri að hún stóð prúðbúin
fyrir utan hús sitt ásamt þrem börnum
sínum, og var hún sem sagt tilbúin að
fara í kirkju þennan umrædda morgun.
Af einhverjum ástæðum hafði frú
Weiler ruglast á dögum. Hún stóð í
[oeirri trú, að nú væri sunnudagur.
Ýmsir góðir vinir höfðu haft það fyrir
venju að taka hana með til kirkju á
sunnudagsmorgnurn. Og hér stóðu þau öll -
velklædd og tilbúin til kirkjuferðar,
þegar safnaðarmeðlim okkar bar að garði.
Af auðskildum ástæðum varð hún
þakklát fyrir kærkomna matarsendingu -og
eins og oft vill verða þá leiddi eitt af
öðru. Er þau höfðu um nokkra stund rætt
saman varð það niðurstaðan að hún og
börnin fóru með sendimanninum til
hvíldardagsskólans í Aðventkirkjunni.
Þrátt fyrir að þeim kæmi undarlega fyrir
sjónir, að fara til kirkju þennan dag,
þá nutu þau öll vel hvíIdardagsskólans -
já og ekki var seinni samkoman síðri.
Afram héldu þau að koma hverja
einustu viku. Tveir leikmenn höfðu
biblíulestra með fjölskyldunni og síðan
tók við röð fyrirlestra.
Ávöxtur og áhrif alls þessa leiddi
frú Weiler ásamt elstu dótturinni að
skírnarlauginni. Á næstu tveim árum voru
hin börnin skírð.
Þessari ákvörðun fjölskyldunnar að
gjörast aðventistar - má þakka hinum
ýmsu þáttum starfsins, bóksölustarfi,
líknarstarfi, hvíldardagsskóla , ieik-
mönnum og ræðumanni fyrirlestranna..
Svo er það Guð sem vöxtinn gefur.
Tekið úr Adventist Review 30. ágúst 1984
Lilja Sveinsdóttir þýddi.
3