Bræðrabandið - 01.11.1987, Blaðsíða 31

Brœðrabandid 11. 1987
BÆNAVIKULESTRAR BARNANNA
Hvíldardagur, 7. nóvember
LÆRDÓMAR AF
KÚSTI
CJóhanna var ekki slæm stúlka. Hún bara
taldi það ekki mikilvægt að sækja
æskulýðssamkomur safnaðarins í hverri
viku. Og hinar stúlkurnar fylgdu
fordæmi hennar. Sækti Oóhanna ekki
samkomurnar, gerðu hinar stúlkurnar
það ekki heldur.
Frú Anderson, æskulýðsleiðtoginn, var
viss um, að ætlaði hún að sannfæra
hinar stúlkurnar um að sækja æskulýðs-
samkomurnar, yrði hún fyrst að sannfæra
Oóhönnu um að koma. "Við söknuðum þín
og vinstúlkna þinna á æskulýðssamkom-
unni í vikunni sem leið," sagði hún.
"Ég vona að þið hafið ekki verið
veikar."
"Nei, við vorum ekki veikar," viður-
kenndi Oóhanna. "Það var bara svo gott
veður, að við ákváðum að fara í
hjólatúr í staðinn."
■ "Mér þykir leitt að þið voruð ekki
með okkur," sagði frú /Viderson. "Við
söknuðum ykkar."
"Af hverju?" spurði Oóhanna. "Við
spilum ekki á píanó, syngjum ekki
einsöng og gerum ekki neitt sérstakt."
"En söfnuðurinn er ekki bara ein-
söngvarar og hljóðfæraleikarar , "
svaraði frú Anderson. "Æskulýðshópur-
inn og söfnuðurinn geta ekki vaxið
nema við vinnum öll saman. Má ég sýna
þér, hefurðu kúst við höndina?
"3á," sagði Oóhanna hálfhissa. Hún
náði í kústinn og rétti hann frú
Anderson.
Frú Anderson tók kústinn og kippti úr
þrem eða fjórum stráum. "Hérna 3ó-
Pat Bailey er
aðstoðardeildar-
stjóri við deild
Austurlanda fjær.
Hún skrifar frá
Singapore.
hanna," sagði hún, "viltu sópa gólfið
með þessum stráum?"
"Hva, það er ekki hægt," svaraði
Oóhanna.
"Það er rétt," sagði frú Anderson.
"En ef við kippum ölium í einu, getum
við gert það. Okkar hlutverk er að
útbreiða gleðitíðindin um 3esú Krist
um allan heiminn. Til að gera það
verðum við öll að vinna saman. Hvert
okkar þarf að leggja sinn skerf fram.
Við getum ekki öll unnið sama verkið,
en framlag hvers okkar er afar milil-
vægt."
"Mér þykir þetta leitt, frú Anderson.
Ég hafði ekki hugsað um þetta í þessu
ljósi fyrr," viðurkenni Oóhanna. "Ég
ætla að reyna að vera trú héðan í frá."
Frá 1. júlí 1985 til 30. júní 1990
er söfnuður okkar að reyna að hjálpast
að við að útbreiða gleðitíðindin um
3esú. Það er kallað Uppskera 90. Meðan
31