Símablaðið - 01.02.1922, Síða 14

10
SÍMABLAÐIÐ
Mentun símamanna. Frá Alþingi.
v
í Elektron heflr undanfarið verið
nokknð ritað um það, hvernig lands-
síminn gæti með hægasta móti hjálpað
starfsfólki símans til að fuilkomna sig
í símafræði, og það hefir verið Iagt til,
að hann veitti mönnum styrk til utan-
ferða. þetta hefir þegar borið árangur.
En þó verða það aldrei nema sárafáir,
sem geta orðið slíks styrks aðnjótandi,
og því vildi eg með þessum línum
benda á aðra aðferð, ef mönnum sem
til þekkja, fyndist hún framkvæmanleg.
En hún er sú, að símasfjórnin beiti sér
fyrir starfsmannaskiftum við önnur
lönd. Það gæfi fleiri mönnum tækifæri,
með tiltölulega litlum tilkostnaði, að
sigla og kynnast símastarfsemi erlendis,
og menta sig að ýmsu leyti. í þjónustu
símans eru margir, menn og konur,
sem ekki hafa haft ástæðu til að fara
utan, og munu ekki hafa ástæðu til
þess í framtíðinni, verði þeir starfandi
við simann, en myndu taka þessu boði
feginshendi.
Aðal erfiðleikinn í þessu mun verða
málið, sérstaklega hvað þá útlendinga
snertir, sem hingað myndu koma. En
hins vegar gæti það orðið beinlínis til
þess, að erlendir simamenn legðu sig
meir eftir íslenzkunni, en tíðkast hefir
hingað til, og tækju fúsir á sig það
erfiði, að læra hana, til þess að geta
verið hér uppi um tíma.
Þetta álít eg að minsta kosti þess
vert, að símamenn athugi það og ræði
hér í blaðinu. Po.
F*au undur skeðu á Alþingi 21. febr.
þ. á., er rælt var um ýmsar sparnaðar-
leiðir, að hr. Sveinn Ólafsson, þingm-
Sunnmýlinga, fiæddi þingmenn um það,
að símameyjar hefðu hált á 4. þús. kr.
i kaup, og gat þess, að það væri tífalt
kaup á við það, er vinnukonur í sveit
hefðu.
Það er broslegt, og þó ekki, að þing-
maður skuli leyfa sér að koma með
tvær jafn miklar fjarstæður i sömu
ræðunni. Og sömuleiðis er það einkenni-
legt, hvað sumum mönnum er gjarnt
að fara í geitarhús að leita ullar. Að
minsta kosti mun flestum símamönnum
og meyjum finnast meiri þörf á því, að
laun þeirra bækki, en að þau lækki.
Og eg öfunda ekki vinnukonurnar hans
Sveins, ef þær hafa tífalt minna kaup
en símameyjar, þó í hærri flokkum séu.
Fæði þeirra er þá ekki mikils virði.
Po.
Frá landssimanum.
Um línuskiftitæki á landsfmastöðvum.
Eftir 0. Forberg landssímastjóra.
Á öllum smástöðvum, það er þeim
stöðvum sem engir símanotendur eru
í sambandi við, eða sem aðeins eru
inni á einni línu, hafa hingað til verið
notaðar aðallega tvær gerðir linuskífti-
tækja: svonefndir sveifarskiftar (No. 1)
og tappaskiftar (No. 2). No. 1 var gerð-
ur í fyrsta sinn árið 1905, aðallega fyrir