Símablaðið - 01.11.1935, Síða 23

S í M A fí L A f) I Ð
59
húsbygginga í samvinnubyggingafé-
lögum.
En þar að kom. Loks, þegar nægi-
legur skriður var kominn á húsbygg-
ingamál vort, og grípa átti gæsina, var
hún flogin.
Ríkisstjórnin synjaði ábyrgðarinnar
og svifti inarga einstaklinga þessarar
láglaunastéttar, minsta kosti uin skeið,
vonunum um það, að geta eignast íbúð-
arhús. Þó er enn unnið af kappi að
útvegun láns, gegn ábyrgð Reykjavík-
urbæj ar.
Starfsmannareglur þær, er fyrir oss
voru endanlega samþyktar í byrjun
jiessa árs,liafa fært oss stórfeldar bags-
bætur, sem að flestra dómi skapa oss
meiri blunnindi og réttarbætur en tíðk-
ast í öðrum stéttafélögum. Enda er það
svo, að þessar reglur vorar eru þegar
teknar sem fyrirmynd.
Að visu má segja það, að sum atriði
reglnanna eru eitthvað á annan veg, en
F. f. S. befði helst kosið. En það er
ekki tiltökumál. Og eg vil segja, að það
sé skortur á hlutvendni, ef einhver-
ir halda- því fram, að svo befði mátt
ganga frá þessu stórvægilega og marg-
þæfta máli, að öllum fylstu kröfum
símastéttarinnar væri fullnægt. Félagið
má meta og þakka þá samúð, er um-
boðsmaður ríkisstjórnarinnar, þ. e.
landssímastjóri, sýndi, með því að
ganga eins langt á móti oss og hann
gerði í mörgum þýðingarmestu atrið-
um reglnanna.
Á jiessu ári liefir það og gerst, að F.
í. S. hefir leitað samninga við lands-
símastjórann um launabækkun og sam
ræmingu launa þeirra föstu en óskip-
uðu starfsmanna, er vinna við bæjar-
shnann i Reykjavik.
Launakjör þessara manna voru al-
veg óskipulögð. Olli það töluverðri ó-
ánægju.
Urslit þessara samninga eru ekki að
fullu kunn ennþá. En svo mikið má
segja, að bestu vonir eru til þess, að
góður árangur fáist.
Úr þvi að minst cr á þetta mál, sé
eg ástæðu til að geta þess, að um tíma
i sumar gustaði svo mjög um það frá
brjóstum ýmsra þeirra manna, er bags-
munavon áttu, að nærri lá strandi.
Margítrekaðar kröfur um það, að mál-
ið yrði leyst á svipstundu, hjuggu svo
nærri möguleikum jiess, að jiá skipu-
Iagningu væri hægt að gera, er á nokk-
urn hátt stæðist gagnrýni yfirstjórnar
Landssímans, að tæpara mátti ekki
standa.
Það útheimti langan tíma, fyrst að
skifta þessum ólíku starfsdeilduin nið-
ur í launaflokka, siðan semja tillögur
um byrjunarlaun, launabækkanir og
hámarkslaun hvers flokks, þannig, að
sem best samræmdist tekjum þeim, er
skipaðir starfsmenn befðu hjá Lands-
simanum.
Þeir menn i símaráðinu, sem unnu
að samningsuppkastinu, gengu j)ó að
lokum svo frá jiví, að engar eða mjög
lítilsverðar breytingar voru á jivi
gerðar. Voru þó tillögurnar um laun-
in í öllum aðalatriðum þannig, að all-
flestir hlutaðeigendur hafa tjáð sig
ánægða.
Einn er sá jiáttur í starfi F. f. S., er
eg á þessum tímamótum get ekki lát-
ið fram hjá mér fara án jiess að minn-
ast á bann með nokkrum orðum. Það
eru sumarbústaðamál félagsins.
F. f. S. hefir vakið á sér atbygli fyr-
ir ábuga sinn og skilning á þessum
málum, enda er það svo, að fá mál