Símablaðið - 01.11.1935, Blaðsíða 29

S í M A B L A fí / Ð
65
Frumv. til laga um alþýðutryggingar
liggur nú fyrir Alþingi, og eru likur
til að það verði að lögum á þessu þingi.
Þar sem það mun einnig koma til að
snerta starfsmenn hins opinbera, vill
Símablaðið benda starfsmönnum sím-
ans á að kynna sér ákvæði þess, og
muninn á tryggingarkjörum hins vænt-
anlega lifeyrissjóðs Islands og lifeyris-
sjóðs starfsmanna ríkisins. Er starfs-
mönnum hins opinbera, sem yngri eru
en 40 ára, heimilt, samkv. lögum þess-
um, að velja um, í hvorum þessara
sjóða þeir kaupa lífeyri.
62. gr. þessa frumvarps er þannig:
„Lífeyrissjóður embættismanna og ekkna
þeirra, sbr. lög nr. 51, 1921, og lífeyrissjóð-
ur barnakennara og ekkna þeirra, sbr. lög
nr. 33 1921, skulu lagðir undir stjórn Trygg-
ingarstofnunar ríkisins, og hvorum um sig
haldið þar sérskildum. Þeir embættismenn og
barnakennarar, sem nú greiða iðgjöld í sjóði
þessa, skulu gera það framvegis eftir sömu
reglum og áður, enda eru þeir og konur þeirra
ekki tryggingarskyldir samkvæmt ákvæðum
þessara laga um elli- og örorkulífeyri.
Heimilt skal þó hverjum embættismanni eða
barnakennara, sem yngri er en 40 ára, þegar
lög þessi taka gildi, að hætta iðgjaldagreiðsl-
um til lilutaðeigandi lífeyrissjóðs, og er hann
þá tryggingarskyldur hjá Lífeyrissjóði ís-
lands. Embættismaður eða barnakennari, sem
notar heimild þessa, skal fá endurgreidd ið-
gjöld sín úr hlutaðeigandi sjóði, án vaxta.
Þeir embættismenn og barnakennarar, sem
stöðu fá eftir að lög þes’si öðlast gildi, eru
tryggingarskyldir hjá Lifeyrissjóði íslands.
Þó er þeim, sem stöðu fær siðar, heimilt að
losna við tryggingarskylduna með því að
greiða iðgjöld til hinna sérstöku lífeyrissjóða,
enda sé hann ekki yngri en 40 ára, þegar
lög þessi öðlast gildi.“
Er nú margt á dagskrá um lífeyri
embættismanna, — sbr. tillögur launa-
málanefndar, sem gera ráð fyrir mik-
illi iðgjaldahækkun, — og væri því
nauðsvnlegt fvrir embættis- og sýslana-
menn, að taka það mál alt til ræki-
legrar endurskoðunar, svo sem oft hef-
ir verið bent á hér í blaðinu.
Er það mála sannast, að þeir bafa
verið sinnulausir í þessum efnunt.
Virðist reynslan þó vera búin að sýna,
að lífeyrir þeirra er of dýr, samanbor-
ið við það fjárhagslega öryggi, er hann
veitir.
f öðru lagi hafa þeir verið algerlega
sinnulausir um það, hvernig fé sjóðsins
hefir verið varið. Hefði þó ekki verið
nein fjarstæða, að krefjast þess, að þeir
ltefði forgangsrétt að lionum, t. d. til
bvggingalána, — eins og að láta ríkis-
stjórnina nota hann að sínum geðþótta.
Má benda á það, að kennarar hafa
sérstakan lífeyrissjóð, sem veitir þeim
ljyggingalán.
En á þessu sviði sein öðrum, er sam-
takaleysi opinherra starfsmanna eng-
in takmörk sett.
Má vera, að þeir rumski nú, því ekki
virðist betra taka við með hinum nýju
lögum.
MiSunarstöS hefir veriS sett upp á
Reykjanesi, til tilrauna, undir umsjá sím-
ans. Hafa M. P, Pedersen og Marcont lán-
að tækin.