Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2006, Qupperneq 23

Helgarblaö DV
LAUGARDAGUR 18. MARS2006 23
Kristján Ingimarsson er eini karlmaðurinn á sviðinu í sýningunni
Átta konur, en hann var kallaður frá Danmörku til að taka að sér
hlutverkið og beinlínis skrifaður inn í verkið. Hann leikur hinn
myrta sem í upphaflega leikritinu liggur dauður í rúminu sínu
allan tímann. í uppfærslu Þjóðleikhússins er fórnarlambið gætt
lífi og með sérstæðum leikstíl Kristjáns, sem er hreint út sagt
engum líkur, heppnast þetta afskaplega vel.
i
Kristján Ingimarsson
Er með sitt eigið leikhus
í Danmörku en var
skrifaðurinn iAtta
stelpurí Þjóðleikhúsinu.
Með nyjan stil
nn engum líkun
Kristján í sólóatriði með
Lollu Krist/rín ferákostum
og túlkai hlutverk sitt med
látbragfU og dansi.
Kristján syngur og dansar, leikur
sér með leikmuni og leikmynd enda
hefur htmn sérhæft sig í mjög sér-
stökum og óhefðbundnum stíl.
„Þetta heitir ekki neitt," segir
hann hlæjandi þegar hann er beð-
inn að útskýra í hverju sérstaða
hans felst. „Þetta er bara minn stfll,
tækni sem ég hef viðað að mér úr
dansi, látbragði, þöglu myndunum,
bardagaíþróttum og trúðsleiknum
svo eitthvað sé nefnt. Ég er búinn
að fara í þrjá mismunandi skóla og
hef tileinkað mér á hverjum stað
það sem hefur passað mér.“
Kristján rekur sitt eigið leikhús
þar sem hann er búsettur í Vording-
borg í Danmörku en hann hefur
hlotið mikið lof fyrir sýningar sínar
ytra og fengið styrki frá danska rík-
inu.
Velgengni í Danmörku
„Leikhúsið mitt heitir Neander
og er bara ég,“ segir hann. „Ég er
svo með ákveðinn hóp af fólki í
kringum mig sem ég hef kynnst og
ráðið til mín í gegnum þessi stykki
sem ég hef verið að gera. Fyrsta
Neander-sýningin mín var sólósýn-
ing og svo fékk ég fjármagn í fram-
haldi af henni til að gera stærri sýn-
ingu og svo aftur og aftur."
Ertu þá frægur í Danmörku?
„Nei, nei, ég er ekki frægur. En
þeir sem hafa áhuga á annars konar
leiklist vita sjálfsagt hver ég er. Mér
hefur gengið mjög vel og ég hef get-
að nýtt mér sérstöðu mína sem út-
lendingur í Danmörku. Ég er að
bjóða upp á eitthvað nýtt og það
fylgir því ný orka sem er af hinu
góða.“
Leggur sjálfan sig til
Hvað leggur þú til í þessari sýn-
ingu sem er umfram það sem aðrir
leikarar hefðu ráðið við?
„Ja, hvað á ég að segja? Ég er í
rauninni að leggja sjálfan mig til og
vonandi að koma með eitthvað al-
veg nýtt. Þegar við hittumst í fyrsta
skipti varðandi þessa sýningu, ég,
stelpumar og Edda, var strax greini-
legt að við gætum lært ýmislegt
hvert af öðm. Við byijuðum á að
þær sýndu mér hvað þær vom að
gera og svo fór ég á gólfið og impró-
víseraði svo þær gerðu sér einhverja
hugmynd um það sem ég geri. Það
er svo erfitt að útskýra það með
orðum. Ég vinn með frjálsari túlkun
á hlutunum og hef fleiri möguleika
því ég þarf ekki að vera fastur í text-
anum. Ég get leikið mér mjög frjáls-
lega með efnið. Ég nýti líka það sem
er í kringum mig, bæði leikmynd og
leikmuni, og bý til stemmingar. Ég
hef til dæmis verið notaður í hefð-
bundna leiklist en samt í skrýtin
hlutverk, eins og til dæmis Kaliban í
Shakespeare, sem er óffeskja. Hana
fékk ég að skapa á minn eigin hátt."
Margt sem kemur á óvart í
sýningunni
Kristján segist hafa notið æf-
ingatímabilsins til hins ýtrasta því
þetta sé honum ný reynsla. „Þetta
er svo skemmtilegt leikrit og býður
upp á svo marga möguleika. í upp-
runalega verkinu kemur karhnn
sem ég leik ekkert við sögu nema
dauður í rúminu sínu, en við höfum
valið að hafa hann sprelllifandi á
sviðinu til að túlka samband hans
við allar konurnar. Þær hafa allar
sóló í verkinu og í þeim atriðum af-
hjúpa þær sjálfar sig og kariinn ekki
síður sig. Hver og ein veit voða lítið
um samband hans við hinar kon-
umar en þar kemur ýmislegt á
óvart. Ég fer inn í öll þessi hlutverk
og óhætt að segja að þar fari maður
með margar grímur. Þetta hefur
verið frábær og skemmtileg reynsla
því ég hef ekki fýlgst mikið með
leikhúsheiminum hér heima. Það er
líka alveg nýtt fyrir mér hvernig
hefðbundið leikhús er búið til því
ég hef mest verið i mínum eigin
verkefnum og þegar ég hef komið
heim hef ég farið beint heim til
Akureyrar og slakað á þar.“
Ákvað að gera það sem
hjartað bauð mér
Kristján fann danska eiginkonu
sína einmitt í heimabæ sínum, Ak-
ureyri, en hún fék hann með sér til
Danmerkur þar sem hann hefur
búið síðan.
„Fram að því hafði ég ekkert
leikið nema eitthvað smávegis með
áhugaleikhópnum Sögu fyrir norð-
an. Ég var mest að dunda mér í
hljómsveitabransanum og vinna
við hitt og þetta og fór líka í háskól-
ann þar sem ég fann mig engan
veginn.
Um það leyti sem ég fór til Dan-
merkur var ég búinn að ákveða að
vera hreinskilinn við sjálfan mig og
gera það sem hjartað bauð mér,
sem var leildistin."
En hvemig kom samstarfið við
Eddu til?
„Ég kom hingað með farandsýn-
ingu sem ég gerði með ítölskum
leikara og við vorum með gestasýn-
ingu í Þjóðleikhúsinu sem heit-
ir Listin að deyja og vakti milda
lukku. Svo kom ég og tróð upp á
Grímunni þannig að Edda hafði
einhverja hugmynd um hvað ég var
að gera og hafði bara samband."
Auðskiljanlegt listform
Hefur þú algjöra sérstöðu í leik-
húsheiminum eða er einhverstaðar
verið að gera eitthvað hliðstætt?
„Þetta er mjög sérstætt, líka í
Danmörku. Það er kannski einhver
svona sena í gangi í Evrópu þar sem
„intemationaT-leikhópar ferðast
um. Það er alltaf að koma meira og
meira svona leikhús án orða, al-
þjóðlegt leikhús sem er auðvelt að
ferðast með og miðla kúltúr og
öðru. Þar tala allir sama tungumál-
ið, þetta líkamlega og myndræna,
og það færist í vöxt að blandað sé
saman dansi og leik. En nákvæm-
lega það sama og ég geri? Nei, ég
held ekki."
Gerir þetta form meiri kröfur á
áhorfandann?
„Nei, þetta er einmitt mjög auð-
skiljanlegt. Það þarf ekki miídð til að
allir skilji, enda nota ég myndlfldng-
ar sem allir þekkja. Það svfnvirkar."
Leikhús með boðskap
Það er margt spennandi fram-
undan hjá Kristjáni þvi hann er að
flytjast tÚ Akureyrar með fjölskyldu
sína í byrjun júm'.
„Ég á þrjú börn, átta ára tvíbura,
strák og stelpu, og einn tveggja ára.
Við ætlum að vera á Akureyri í tvö ár
og þar mun ég leikstýra Dönum
sem eru á leiðinni til mín. Svo er ég
á leið til Ítalíu með sýningu og það
sem er kannski enn meira spenn-
andi er sýning sem ég fer með til
Brasilíu. Það er í fyrsta skipti sem
við förum með sýningu út fyrir Evr-
ópu. Svo fékk ég peninga til að gera
alveg nýja sýningu sem verður
frumsýnd í Kaupmannahöfn 7.
mars 20Ó7 og þá sýningu ætla ég að
búa til á Akureyri og flytja til Kaup-
mannahafnar. Þá mun ég líka setja
upp sýningu aftur sem ég var með í
Konunglega leikhúsinu og heitir
Blowjob."
Erótísk sýning?
„Tja, nei, ekki beint, en hún fjall-
ar um hraða þjóðfélagsins sem
Ifldst óneitanlega hröðu kynlífi og
stórri fullnægingu."
Eru verkin þín þá samfélags-
ádeilur?
„Já, annars væri ég ekki- að gera
þetta. Ég er að skrifa mína eigin
hluti og alltaf það sem brennur
heitast á mér. Þegar mér finnst ég
vera búinn að segja það sem ég hef
að segja, þá hætti ég í leiklist."
Hvað brennur áþér núna?
„Hvert heimurinn er að fara.
Trúarbrögðin. Verkið sem verður
frumsýnt 2007 fjallar um endur-
komu frelsarans. Hvað það er sem
við trúum á í raun og veru og hver
er raunverulegur frelsari."
Þú hefur fengið lofsamlega
dóma fyrir allt sem þú hefur gert í
Danmörku og styrki frá ríkinu, ertu
að meika það?
Ég er ekki að meika það nema
verkin mín hafi áhrif á fólk. Það er
það sem skiptir máli."
edda@dv.is
telur að Olga sé ekki metin að verðleik-
um.„Hún hefurverið tryggurþjónn 115
dr og sinnt þörfum allra fjölskyldumeð-
lima I hvívetna. Þviskyldi hún ekki
mega eiga sitt privatllfeins og aðrir?"
Undirferli undlr sakleysislegu
yfirborði
Nlna Dögg leikur Katrfnu.yngri dóttur-
ina d heimilinu. Hún þykist vera sak-
leysið uppmdlað en er lævis og undir-
förul undir niðri.
Fyrsta hugsun dagsins
aö segja upp
Birna Hafstein leikur Lovísu, húshjdlp-
ina kynþokkafullu. Hún d við dkveðin
raddvandamdl að striða en hefur þó
bein í nefinu. Það fyrsta sem Lovlsa
hugsar þegar hún vaknar d morgnana
eraðsegja upp!
Prívatlíf og ekkert múður
Ragnheiður Steindórsdóttir leikur Olgu,
rdðskonu fjölskyldunnar. Ragnheiður
I Elegant húsfreyji
I lifir tvöföldu lifí/
I Margrét Þorgeirsdó
I leikur Guðnýju, húsi
I una d heimilinu. Hú
I egant og án efa kve
I friðust iþessum mis
I hópi að eigin sögn. I
I lifir þó tvöföldu lifi o
iekki eftir neinu!
I Föst í óhamingjusvaðinu
I Ólafía Hrönn leikurÁgústu en
I hún hefur einhverstaðar
I stöðvast á þroskaferlinum.
„Hún rnerir sig á óhamingju
sinni og er mjög háð mömmu
sinni. Hún er eins og persóna i
I bók Steinunnar Sigurðardóttur
sem verður fyrir ástarsorg, og
reynir ekki að haida áfram
heldur festist ióhamingjupoll- I
inum," segir Lolla.
Vafasöm fortíð Margrét
Vilhjálmsdóttir ieikur Mar-
íu sem er með vafasama
fortið og hræðilega slæm-
an maga.