Freyr - 01.11.1968, Page 5

FREYR
BÚNAÐARBLAÐ
Nr. 21-22 — nóvember 1968
64. órgangur
Útgefendur:
BÚNAÐARFÉLAG ÍSLANDS
STÉTTARSAMBAND BÆNDA
Útgáfustjórn:
EINAR ÓLAFSSON
HALLDÓR PÁLSSON
PÁLMI EINARSSON
Ritstjórn:
GÍSLI KRISTJÁNSSON
(ábyrgðarmaður)
ÓLI VALUR HANSSON
Heimilisfang:
PÓSTHÓLF 390, REYKJAVÍK
BÆNDAHÖLLIN, REYKJAVÍK
Áskriftarverð kr. 250 órgangurinn
Ritstjórn, innheimta, afgreiðsla og
auglýsingar:
Bœndahöllinni, Reykjavík — Sími 19200
PrentsmiSja Jóns Helgasonar
Reykjavík — Sími 38740
EFNI:
Fóðurbirgðir
Hraðþurrkun á grasi
Kalrannsóknir
Kartöfluskemmdir
Osta- og smjörneyzla
Frá aðalfundi
Búnaðarsambands Austurlands
Rússneskar dráttarvélar
Sœnskt sauðfjárhald
Verðlagsgrundvöllur landbúnaðarvara
Skrá yfir búvöruverð
Greinargerð um
ákvörðun verðlagsgrundvallar
Yfirlýsing stjórnar
Stéttarsambands bœnda
Molar
Fóðurbirgðir
Eftirtekja jarðargróðurs var mjög misskipt á sumrinu,
sem nú liefur kvatt. Til eru þeir, sem munu hafa fengið
sem ncest met-uppskeru og hinir eru líka til, sem aðeins
hafa fengið halfan heyfeng, miðað við eðlilegt árferði.
Kalsvœðin voru auðvitað naumgjöfulust og til hænda á
þeim hefur verið flutt mikið hey í sumar. Spurning er svo
hvort þangað er nóg komið.
Hvað sem er um það þá má álíta, að heyfengur samtals
í landinu sé ekki fjarri meðallagi. Skýrslur forðagœzlu-
manna munu segja til um það nákvœmlega þegar þœr
hafa borizt fóðurbirgðaeftirlitinu fyrir áramótin, en við
vonum og teljum víst, að allir leggi nú kapp á að Ijúka
skoðunum og skýrslugerð fyrir áramót, svo sem lög gera
ráð fyrir.
Búfjárræktarlögin frá 1965 og reglugerðin við lögin,
sem staðfest var i ágúst 1967, segja fyrir um hvernig haga
skuli framkvœmdum forðagæzlunnar. Framtal búfjár og
forða er nú gert á ábyrgð sveitarstjórna, af forðagæzlu-
mönnum, sem hver sveitarstjórn velur til þess, einum eða
fleirum í hverjum hreppi, og á kostnað sveitarsjóða. Til
fulltingis og öryggis getur sveitarstjórn og/eða forða-
gœzlumenn kvatt aðila frá búnaðarsambandi héraðsins
og er viðeigandi að héraðsráðunautur í búfjárrækt hvers
héraðs staðfesti niðurstöður um öryggi ásetningsins með
áskrift sinni svo sem lögin gera ráð fyrir.
Þetta, með öryggi í ásetningi, er þungamiðjan i búskap
á íslandi og búfjárrækt allri. Það er gömul saga, sem
álltaf er reyndar ný, að þeir, sem ævinlega eiga næg hey
eru beztu bœndurnir, bæði efnalega og allavega. Hinir,
sem heylausir eru annaðhvert ár eða oftar, eru jafnan í
skuldábazli og ýmsum vanda háðir. Hvað sem segja má
um einstákar hliðar búrekstrarins og þýðingu þeirra er
víst alveg óhœtt að fullyrða, að hagfræðilega séð er eng-
inn öryggisventill þýðingarmeiri en þessi, sem heitir að
hafa næg hey í búi hversu sem harðæri herjar. En sá
leikur við náttúruöflin er ekki alltaf léttur, þeirra leikur
er hamramur og liggur stundum við að hann geri marga
bændur mát þegar árferði er eins og gerst hefur undan-
farin vor.
F R E Y R
427