Freyr - 01.03.1971, Blaðsíða 14

Það er margt, sem hefur
áhrif til vinnusparnaðar í
fjósinu, en flest kostar
það fjármuni. Má þar til
telja bindingabúnað, sem
eitt hundtak þarf til að
leysa heila röð í einu.
skal hér aðeins gerður samanburður á
vinnuþörf í ýmsum fjósum eftir mismun-
andi stærð áhafna.
Tölur yfir þessi fyrirbæri er að finna í
Höies vasabók 1970. Þar segir:
Mannsvinna. Stundir á dag og grip
Fjöldi kúa í innistöðu Á beit Á ári
7—12 0,45 0,29 142
12—20 0,38 0,24 119
20—35 0,35 0,21 108
yfir 35 0,26 0,16 81
Samanburðurinn er ekki fullkominn að
því leyti, að óvíst er hvort til grundvallar
liggur jafnmikill fjöldi ungviðis í fjósi, auk
mjólkandi kúa, og um ræðir í dönsku rann-
sóknunum. Hvað sem því líður má segja,
að þessar tölur sýni, svo ekki verður um
villst, hve miklu meiri vinnu þarf að leggja
af mörkum í litlu fjósi en stóru. Má vel
vera, að í hinum minni fjósum sé meiri
nákvæmni lögð í hinar ýmsu athafnir
og ekki ólíklegt að sumar þeirra séu þess
eðlis, að þær launist með meiri og betri
afurðum. Skepnur eru, svo sem flestum er
kunnugt, þakklátar sérlegri natni og líðan
þeirra og afurðageta eru tvö atriði, sem
gjarnan eiga samleið.
* * *
Island
Til þessa munu ekki hafa verið gerðar
athuganir á því hér á landi hver vinnu-
þörfin er í mismunandi fjósum og með
mismunandi fjölda kúa í fjósunum. Hins-
vegar er það víst, að vinnumagn, sem
leggja þarf af mörkum á hvern grip í
fjósi, minnkar með vaxandi gripafjölda.
Tölur eru þó til yfir vinnumagnið, en
þær byggjast á upplýsingum, sem bændvir
sjálfir hafa skráð og verða varla véfengdar,
því að skipting vinnudags bændanna til
hinna ýmsu starfa er færð til bókar í bú-
reikningum þeirra og tjáðar Búreikninga-
stofu landbúnaðarins.
102
F R E Y R