Freyr - 01.03.1971, Blaðsíða 22

Notkun N-áburðar hcfur þrefaldast á árunum 1950—1970.
Stóraukin áburðarnotkun
Nú mun mörgum finnast, að lýsing mín
á ástandi ræktunarmála sé ekki glæsileg.
En það er sannast mála, að tilkostnaður
bænda við fóðuröflunina hefur aukizt
ískyggilega. Árin frá 1950 og þar á eftir
var meðalköfnunarefnisnotkunin á rækt-
aðan hektara í tlandinu um 50 kg, en hækk-
aði síðan upp í um 80 kg/ha. Síðan 1965
hefur hún verið um 110 kg á ha. Ef at-
bugað er hve mikil heildar köfnunarefnis-
notkunin hefur verið fyrir hvert kúgildi,
sem framfleytt er í landinu, eru þær töllur
enn meira uggvekjandi. Árin 1950—1955
var það frá 53—85 kg N á hvert kúgildi, en
síðan 1965 hefur það verið frá 131—153
kg N. iÞarna virðist hafa orðið nær þreföld-
un á áburðartilkostnaði við að framfleyta
hverju kúgildi. Að vísu hafa afurðir eftir
hverja búfjáreiningu aukizt nokkuð á
þessum tíma. Þess ber og að geta, að þess-
ar tölur eru ekki nákvæmar vegna þess
að vaxandi hluti af áburðinum fer til ann-
ars, til áburðar á úthaga og á sumarbeiti-
lönd.
Þetta gefur aðeins hugmynd um heild-
armyndunina en auðvifað er aðstaða
einstakra bænda mjög misjöfn, allmikill
hluti þeirra hefur sloppið við ka;l, og að
miklu leyti við uppskerurýrnun. En þeim
mun verri er hlutur þeirra, sem þolað
hafa kalið ár eftir ár, en svo er um all-
marga bændur. Þeir hafa nær allan þenn-
an áratug streitzt við að halda við svipuð-
um bústofni með árlegum ræktunarauka,
9amfara stöðugt auknum áburðarkaupum,
en rýrnandi heyfeng. Tilkostnaður þessara
bænda hefur aukizt stórkostlega, en afurð-
ir staðið í stað eða dregizt saman.
110
F R E Y R