Freyr - 01.12.1983, Blaðsíða 7

Landbúnaðurvið Eyjafjörð
Við Eyjafjörð búa um tuttugu þúsund manns
og má telja þessar byggðir öflugusta mótvæg-
ið við þéttbýlið við Faxaflóa. Á Akureyri sem
er miðstöð héraðsins og Norðurlands alls er
fjölbreytt menningar- og viðskiptalíf, rót-
gróinn iðnaður, fjölþætt þjónustustarfsemi og
góðir skólar, að ógleymdum sjávarútvegi sem
þaðan er stundaður. Á Akureyri og á öðrum
þéttbýlisstöðum við Eyjafjörð er markaður
fyrir búvöruframleiðslu í héraðinu, og verk-
smiðjur og vinnslustöðvar í eigu samvinnufé-
laga vinna vörur úr afurðunum.
I byggðunum við Eyjafjörð er sem vænta
má misgott undir bú. Fram-Eyjafjörður er
snjóléttur og veðursæll og þar kelur sjaldan
tún, en útsveitirnar eru harðbýlli og snjó-
þyngri. Líklega má þó þakka snjóþyngslum á
vetrum hve sveitirnar út með firði eru víðast
vel grónar og grösugar og er þó ófærðin ekki
alltaf blessuð einum rómi, þegar hún drepur
allar samgöngur í dróma.
Allt um það hefur Ejafjörður jafnan þótt
fagur og búsældarlegur, allt frá því er Helgi
hinn magri kleif Sólarfjall til þess að kynna
sér landskosti í héraðinu. „Pat hérað er eitt
best hér á landi, bæði sakir veðráttu ok góðrar
byggðar tveim megin sjóvarins,“ segir í sögu
Guðmundar biskups Arasonar, er Arngrímur
Brandsson ábóti ritaði á 14. öld.
Á síðustu hundrað árum hafa eyfirskir
bændur borið gæfu til þess að skipuleggja svo
vel með sér samtök í viðskipta- og búnaðar-
málum að hvort tveggja er í fremstu röð
hérlendis. í ýmsum sviðum búnaðarmála hef-
ur vaxtarbroddurinn löngum verið í Eyjafirði.
Sem dæmi má nefna að áhrif Ræktunarfélags
Norðurlands hafa orðið mest þar í héraði,
enda var Gróðrarstöð félagsins á Akureyri.
Samband nautgriparæktarfélaga Eyjafjarðar
stofnaði fyrstu sæðingarstöðina á landinu árið
1946, loðdýrahald hófst á ný við Eyjafjörð og
nú hyggst Búnaðarsamband Eyjafjarðar taka
tölvu í notkun við leiðbeiningastarf.
I Tilraunastöðinni á Möðruvöllum er nú
einkum unnið að tvennu: Annars vegar að
heimaöflun eins og það er nefnt og getið hefur
verið í Frey og hins vegar að rannsóknum á
kali og leiðbeiningum í sambandi við það.
Samkvæmt skýrslum eru ýmis afurðamestu
bú landsins í Eyjafjarðar- og Suður-Þingeyjar-
sýslum, og þar halda hlutfallslega flestir
bændur skýrslur um búfé sitt. Um
fimmtungur af allri mjólk á landinu er fram-
leiddur í sveitunum við Eyjafjörð.
Þá hafa meðaltekjur bænda hér á landi
löngum verið hæstar í nokkrum hreppum
Eyjafjarðar. Meðalbústærð í Eyjafjarðarsýslu
árið 1976 — yngri tölur eru ekki handbærar —
var 615 ærgildi á bú, en 529 ærgildi á bónda.
Sama ár var landsmeðaltal 448 ærgildi á bú,
en 399 ærgildi á bónda.
Bændaklúbbur Eyfirðinga, hinn sérstæði
félagsskapur, hefur starfað óslitið á fjórða
áratug. Ekki má gleyma að minnast á óvenju-
lega skemmtilegt samstarf Búnaðarsambands-
ins og Ungmennasambandsins í Eyjafirði: Hið
fyrra sér hinu síðarnefnda fyrir húsnæði en
U. M. S. E. þjálfar upp foringjaefni og fé-
lagsmálamenn fyrir B. S. E. í staðinn. Flestir
framámenn í búnaðarsambandinu koma úr
röðum eyfirsku ungmennafélaganna.
Hér í blaðinu eru viðtöl við héraðsráðu-
nauta og byggingafulltrúa í Eyjafirði. Þar
kemur fram að bændur í þessu héraði hagnýta
sér leiðbeiningaþjónustuna óvenjulega mikið.
Fjöldi þeirra notar sér þjónustu þá er Búnað-
arsamband Eyjafjarðar og Ræktunarfélag
Norðurlands bjóða upp á við að safna heysýn-
um og jarðvegssýnum, efnagreina þau og
leiðbeina út frá niðurstöðum rannsóknanna.
Samstarf er mikið og gott með bændum og
leiðbeinendum.
Ráðunautunum finnst þó sem þeim gefist of
lítill tími til leiðbeininga, vegna ýmissa verk-
efna sem þeim eru falin og ekki heyra undir
sérgrein þeirra.
Ekki er vafi að svipað er uppi á teningnum
víðar á landinu og því þörf á því að endur-
skoða leiðbeiningastarfsemi búnaðarsam-
bandanna. j j p)