Freyr - 01.02.1984, Blaðsíða 22

Sigurjón V. Jónsson
Skollagróf
Utanför Hvanneyringa 1983
Það er merkur áfangi í lífi hvers manns að útskrifast úr skóla og við þessi tímamótþykir
tilheyra nú til dags að bregða sér útfyrir landsteinana í glaðvœrum og góðum vinahópi.
Nýútskrifaðir búfrœðingar frá Bœndaskólanum á Hvanneyri fóru í 15 daga frœðslu- og
skemmtiferð til Noregs og Svíþjóðar á síðastliðnu sumri.
Skipulag ferðarinnar og farar-
stjórn sá Trausti Eyjólfsson kenn-
ar um og kom sér vel að hann átti
vini og kunningja í Noregi sem
greiða vildu götu okkar á allan
hátt.
Lagt var af stað miðvikudaginn
22. júní og hófst ferðin við
Loftleiðahótelið um nónbil. Hóp-
urinn taldi 39 manns með farar-
stjóra. Ekið var til Keflavíkur og
síðan stigið upp í flugvél sem flutti
okkur á tveimur klukkustundum
til Þrándheims en þar var þá kom-
ið fram á kvöld, því að norskur
sumartími er tveimur stundum á
undan þeim íslenska.
Á flugvellinum beið langferða-
bíll sem var farkostur okkar næstu
tvær vikurnar. Bflstjórinn kvaðst
heita Kári Karlsson.
Fyrstu nóttina í Noregi gistum
við á farfuglaheimili en árla næsta
dags var ekið af stað og fyrsta
þorpið sem stansað var í hét
Lundamo. Þar keyptu menn sér
póstkort til að senda vinum og
ættingum heima á Fróni. Svo var
ferðinni haldið áfram dágóða
stund að þorpinu Oppdal og því
næst ekið yfir Dofrafjöll allt upp í
1026 m hæð yfir sjó en þegar tók
að halla niður hinum megin kom-
um við til Dombás sem er þorp af
stærri gerðinni. Þaðan var ekið
eftir Romsdalnum og var þar
marga fallega fossa að sjá en þeg-
ar dalurinn var á enda vorum við
komnir til Ándalsnes þar sem við
slógum upp tjöldum til gistingar á
Jónsmessunótt.
Að morgni var haldið til Gjer-
mundnes en þar er bændaskóli.
Þar tóku á móti okkur Steinar
Lien skólastjóri og Magnús Jóns-
son, íslenskur maður sem búið
hefur á þessum slóðum í mörg ár.
Fyrst sýndu þeir okkur skóla-
húsið sjálft og þar fengum við
kaffi meðan skólastjórinn sagði
frá staðnum og þeirri starfsemi
sem þar fer fram. Á búinu eru 25
kýr sem mjólka að meðaltali 7 000
lítra á ári en slíkur árangur þætti
fréttnæmur hér heima á Fróni. Þá
eru einnig 20 gyltur í eigu búsins
og í gróðurhúsum eru ræktaðir
tómatar og gúrkur. Skógur er á
150 hektörum lands en túnin eru
25 ha og svo er ræktað kál og rófur
undir berum himni. Við búið
vinna um 40 manns en árlega eru
130—150 nemendur í skólanum.
Þegar gengið hafði verið um
kennslustofur og heimavist var
litið í útihús sem reyndust ekki
frábrugðin því sem við þekktum
héðan að heiman en aftur á móti
vakti athygli okkar landbúnað-
arminjasafn sem er í gömlu fjósi
og hlöðu. Þetta er trúlega fyrsta
og jafnvel stærsta safn sinnar teg-
undar í Noregi og voru öll tæki
mjög heilleg og sum í nothæfu
ástandi þrátt fyrir háan aldur.
Að þessari heimsókn lokinni
var ekið til Magerholm og farið
þaðan með ferju til Aursnes en
síðan haldið beint til búnaðar-
skólans á Langvin sem er í Innvik.
Þar tók á móti okkur Ola Norang
skólastjóri, og þar þáðum við gist-
ingu í heimavist skólans.
Árla næsta morgun skoðuðum
við staðinn í blíðskaparveðri undir
leiðsögn skólastjórans. Á búinu
eru nautgripir og svín og var
auðséð að svínin voru miklir
kostagripir enda kom í ljós að
þarna var að finna þriðju bestu
gyltuna í Noregi. Þann dóm fékk
hún á sýningu í Osló í fyrrahaust.
Sumarið 1982 átti hún 16 grísi í
einu goti og kom þeim öllum upp.
í fjósbyggingunni var fullkomin
aðstaða til kennslu í mjöltum og
meðferð mjaltatækja. Fer öll
kennsla varðandi mjólkurfram-
leiðslu fram þar og eru nemendur
látnir skrúfa öll tæki í sundur og
setja saman aftur, nokkuð sem
vantar alveg í námið hér heima.
Um hádegið var haldið af stað
og ekið til Mo en þar er búnaðar-
skóli. Einn af kennurunum þar,
0ystein Lange, sagði frá staðnum
og sýndi okkur hann á eftir.
102 — FREYR