Skátablaðið - 01.12.1957, Page 31

Um borð i Gullfoss var oft sungið dátt.
Daginn eftir mótsetninguna fórum við í
ferðalag með prömmum eftir skipaskurð-
um. Með okkur voru skátar frá Möltu og
víðar. Við sungum mikið. Einar Logi var
með nikkuna sína og Dossi með gítarinn.
Svo settust þessir heiðursmenn, þar sem
mest bar á þeim, og spiluðu og sungu.
Ferðalagið endaði í smábæ 18 mílur frá
Birmingham. Þaðan var farið með bílum
heim aftur. Um kvöldið þennan sama dag
höfðum við smávarðeld á flötinni fyrir
framan tjöldin okkar. Þangað komu þrír
belgískir skátar og voru þeir leystir út
með gjöfum. Þetta var eini varðeldurinn,
sem við höfðum, nema ef hægt væri að
telja bálið hans Ebba varðeld. Ebbi var
sofandi í tjaldi sínu um miðjan dag og
hafði hjá sér logandi prímus. Allt í einu
sjáum við eldtungurnar gægjast út um þak-
ið, og um leið kemur Ebbi á fullri ferð út
um tjalddyrnar, náfölur og skjálfandi. Þessi
varðeldur var ágætur, en ekki eins vel und-
irbúinn og hinn.
Laugardaginn 3. ágúst komu Bretadrottn-
ing og maður hennar, hertoginn af Edin-
borg, í heimsókn. Skátar frá öllum lönd-
um gengu framhjá henni, undir fánum, á
Arena. Hitinn var jafnmikill og þegar mót-
ið var sett, en það gerði þetta allt þolan-
legra, að við höfðum örlitla viðdvöl, áður
en við gengum inn á svæðið. Var sú töf
notuð til að augða ís-salana um nokkur
sixpens. Á eftir óku drottningin og Filip í
opnum jeppa um tjaldbúðirnar. Margir
notuðu þá tækifærið, og tóku mynd af
þeim. Sagt var, að við hefðum vakið mikla
athygli, er við gengurn fyrir drottninguna,
fyrir það, hvað við gengurn vel. Þennan
sama dag kom svertingi nokkur í heim-
sókn til okkar íslendinganna. Söng hann
fyrir okkur sönginn Kahora, kahora, kam-
engene, sem mjög hefur verið rómaður.
Hann (söngurinn, en ekki svertinginn) var
svo lengi hafður sem borðsálmur hjá 1.
flokki.
Mánudagskvöldið 5. ágúst fóru allir xs-
lenzku skátarnir í skátasirkus, „The gang
show“, í Birmingham. Það var ákaflega
skemmtilegt. Þetta kvöld var þrumuveður,
°g þegar við komum á járnbrautarstöðina
var farið að hellirigna, og eldingar lýstu
himininn öðruhvoru upp. Heimkoman var
harla ill. Allt var á floti. Við tókum þessu
með léttlyndi, og byrjuðum ekki að taka
til, heldur sváfum svefni hinna réttlátu
um nóttina. Morguninn eftir lieyrðum við,
að mjög margir hefðu leitað skjóls í stóru
sj ónvarps tj öldunum.
Um þetta leyti fór mjög að bera á krank-
leika í hinum íslenzku herbúðum. Fyrst
fékk Gústi sólsting, en svo fóru menn að
veikjast hver af öðrum. Helztu sjúkdóms-
einkenni voru kvef, höfuðverkur og bein-
verkir. Voru rnargir fluttir á spítala, þar
SKATAElaðið
107