Sameiningin - 01.09.1910, Blaðsíða 19

21X
12) „Um þessa hluti vitnar Jóhannes, lærisveinn
drottins, er hann kemst svo að orði í guðspjallinu: 1
upphafi var Orðið, og Orðið var hjá guði og Orðið var
guð. Það var í upphafi hjá guði. Allir hlutir eru af
honum gjörðir, og án hans er ekkert til. Og svo segir
hann (postulinn) um Orðið sjálft: Hann var í heimin-
um, og heimrinn var af honum gjörðr, og lieimrinn
þekkti hann ekki. Hann kom til sinna, en hans eigin
meðtóku hann ekki. En samt gaf hann hverjum, sem
meðtólcu hann, mátt til að verða synir guðs, þeim sem
trúa á hans nafn......... Og Orðið varð hold og bjó með
í'ss,......og vér sáum hans dýrð, dýrð sem hins ein-
getna föðursins, fulls náðar og sannleika“ (Jóh. 1, 1-3;
1, 10-12; 1, 14).
Nú hygg eg sannað, að íreneus hafi þekkt fjórða
guðspjallið og viðrkennt gildi þess. Hann vitnar í það
í öllum bókum þessa mikla ritverks síns. Nú er ritið
(Adv. Ilaer.)um 700 hlaðsíður í ‘Sameiningar’-hroti og
með álíka letri. Mörg ár hafa eflaust þurft til að rita
slíka hók með þeim tœkjum, sem þá voru fyrir hendi.
Og þó ritaði Ireneus langtum meira um guðfrœðileg
efni. Hafi Ireneus tekið að rita bók sína um 174 e. K.,
einsog Gilmore álítr og líldegt er, hefir hann áðr verið
búinn að afla sér sannfœringar um þau efni, er liann
ritar um, og byggir þá sannfœringu að miklu leyti á
fjórða guðspjallinu. Sú sannfœring hans þroskast við
fœtr Polykarps, lærisveins Jóhannesar postula. Hvort
sem álitið er, að Polykarp hafi þekkt fjórða guðspjallið
eða ekld (um það skal síðar rœtt), þá virðist auðsætt,
að íreneus hefði fyrir langa og nána viðkynningu við
Jóhannes postula átt að sjá það manna hezt, hvort inni-
liald fjórða guðspjallsins var svo að anda og efni, að
það væri eftir Jóhannes postula. Það að Ireneus gengr
að því sem sjálfsögðu er mér meiri sönnun fyrir gildi
guðspjallsins en nokkrar tilgátur samtíðar vorrar,
hversu lærðir sem þeir lcunna að vera, er hlut eiga að
máli.
12) Adv. Haer. V., 18, 2.