Sameiningin - 01.01.1911, Qupperneq 19

335
fær fyrir þá von trúar sinnar aukinn styrk til að stanck
ast freistingarnar, sem fyrir honum verða, til þess
fyrir eigin hagsmuna sakir að sýna bróður sínnm
óréttlæti.
Trúlaus í hjarta hlýtr sá maðr að vera,, sem til
þess með röngu móti að grœða á náunga sínum vill eiga
það á liættu að þola smán og samvizkubit í eilífðinni,
þar sein liann stendr afhjúpaðr frammi fyrir þeim, er
hann liefir heitt óréttlæti við.
Avextir trésins fjölga eftir því, sem árin líða; en
þeir f jölga einnig eftir því, sem vér fáum næmari sjón.
Þá er vér lítum langt burt, komum vér auga á þá ávöxtu
andans, sem meira máli skifta — ávöxtuna, sem spretta
á hinum. stœrri greinum. En er vér fœrumst nær,
stœkkar tréð' óðum og breiðir sig nálega út A?fir oss, og
vér sjáum fjölda greina og óþrotlegt ávaxta-safn.
Og er vér komum enn nær, skilst oss hetr og hetr,
hvernig því víkr við, að á sínum tíma getr tréð náð út
yfir alla jörðina og blöð þess í reyndinni orðið ‘þjóð-
unum til lækningar’.
Kristr er myndin, sem fer vaxandi í heiminum;
sagan af lífi hans hér snertir hjörtu karla og kvenna
hvar sem hún er sögð, og lienni er verið að snúa á öll
tungumál heimsins. Jafnvel börnin veita viðtöku
glampa af ijósi lífs lians, enda hefir enginn komið fram
hér á jörðu, sem aðra eins viðkvæmni og nærgætni þeim
til handa ha.fi í ljós látið; sá glampi festir sig í sálum
þeirra ogi um leið ná þau hið innra eignarhaldi á opin-
beran þeirri, sem spekingar heimsins og þeir, er taldir
eru hyggindamenn, einatt liafna.
Kristindómrinn er afl, sem þroskast meir og meir
— fœrir sig iit með degi hverjum og ári hverju eftir
því, sem boðberar krossins flytja fagnaðarerindið til
fjarlægra landa.
í bók um „Undirstöðu-atriði‘ ‘ (Things Fundamen-
tal ) lýsir kennimaðr einn kristinn og hérlendr, Charles
Edward Jefferson frá New York, hinni kyrrlátu, en
sigrihrósandi útbreiðslu trúar vorrar um heiminn. Með
myndinni, sem liann dregr upp, vil eg ijúka máli mínu: