Sameiningin - 01.08.1912, Qupperneq 13

173
mun bjarga því.“ Hann heimtar, að menn slíti hin helgustu bönd
til þess að geta gengiö honum einum til handa.
Jesús tekr sér dómsvald yfir lögmáli guös. Hann segist vera
herra hvíldardagsins. Hann setr sig jafn-hátt guöi meö tilliti til
lögmálsins og í eigin nafni heimfœrir hann þaö einsog sé hann
sjálfr höfundr þess.
Hann læknar sjúka, rekr út djöfla og skipar náttúruöflunum aö
hlýða sér í nafni sjálfs hans og fyrir þaS vald, er hann hafi yfir
alheiminum. Hann býðr með einu orði, og líf og dauði lúta hon-
um: „Stúlka! rís þú upp“ — segir hann—, og dóttir Jaírusar lifn-
ar aftr. „Þegi þú og far út-af honum“, og illi andinn yfirgefr
manninn samstundis. „Haf hljótt um þig“, og veðriö lægir óðar og
logn verðr á .Genesaret-vatni.
Svo mikill er kraftr sá, er hann ræðr yfir, að hann getr gefið
postulum sínum umboð til aö gjöra allskonar kraftáverk í hans
nafni. Þegar hann sendi þá út til að kunngjöra, að guðs ríki væri
í nánd, þá gaf hann þeim umboðs-vald, sem guðlegr kraftr fylgdi.
Jesús tileinkar sér guðleg einkaréttindi til aö fyrirgefa syndir.
Hann neit,ar því ekki, aö það vald heyri guöi einum til, en hann
hikar ekki aö taka sér þaö vald, og sannar meö ómótmælanlegum
rökum, aö hann hafi rétt til þess.
Viö þetta vald, sem hann tekr sér til aö fyrirgefa syndir á jöröu,
bœtir hann því, aö hann eigi um síöir aö veröa dómari alheimsins
og kveöa upp eilífðar-dóm yfir bæöi lifendum og dauðum.
Getr maör nú hugsað sér, aö mannleg vera hafi verið upphafin
til þessarrar tignar og gjörð hluttakandi í einkaréttindum guðdóms-
ins? Hafi hann einungis veriö maör, gat hann þá, jafnvel hversu
hátt upp hafinn sem hann væri, tekið sér og tileinkaö eiginleika
guös? Hvernig mátti nokkur mannleg vera taka sér vald yfir guðs
anda og veita hann eftir Vild sinni? Engin skynsamleg úrlausn
fæst nema sú ályktun, að hér sé uffi meira en mann að ræða, —1
Jesús hafi að eðli til verið guödómlegr og því getað réttilega til-
einkað sér vald og eiginleika guðs. Þarfyrir leyfist oss að nefna
Jesúm guö. Ekki svo aö skilja, að þann sé guð að þvi leyti sem
hann er maðr og hefir mannlegt eðli, heldr fyrir það, að í honum
er manneölið sameinað guðdóminum, og fyrir það, aö œðra og ofar
hinu tileinkaða m,anneðli hans er guðlegt eðli hans.
2. Jesús leyfir, aS sér sé sýnd guSrœkileg lotning.
Mörg lotningarmerki voru frelsaranum sýnd. Auðvitað voru
þau ekki öll í sjálfum sér guðrœkilegs eðlis eða um hönd höfö sem
trúarathafnir. Engu að síðr bera þau það þó einatt með sér, að
þau sé af þeim rótum runnin. Aftr og aftr leyfir hann mönnum
að falla sér til fóta og tilbiðja sig. 'Þ'annig var framkoma líkþráa
mannsins, er kom til Jesú, er hann gekk niðr-af fjallinu, Jaírusar