Sameiningin - 01.08.1912, Side 23

iS3
á Jesú Kristi sem guði sínum og frelsara. Hvar sem trúin á sannan
guðdóm Krists hefir dofnað, þar hefir kirkjan dáiS. Vitanlega er
trú þessi og kenning byggð á biblíunni, og þaö, sem á biblíunni er
byggt, er ekki „byggt á sandi.“
MeS þennan boðskap biblíunnar kemr krsitnin fram fyrir synd-
uga menn og segir: SJÁID MANNINN !
Meöfram af því, að mér er þa8 í alla staSi ljóst, að aöal-atriöi
ágreiningsins alls í trúmálum vorum er sjálfr Jesús Kristr, hefi eg
leitazt viö að kynna mér sem bezt eg gat nútíðar-skoðanir og kenn-
ingar manna um hann, einkum kenningar hinna svo nefndu modern-
ista, eða ný-guðfrœðinga, Því meira sem eg hefi um þetta lesið og
hugsað, því betr finnst mér eg skilja það, að hvorki kenning Únítara,
sem hreinskilnislega afneita guðdómi frelsarans, né kenning ný-guð-
frœðinganna, sem hafna guðdómi Krists til hálfs í orði kveðnu, en
að öllu leyti í raun og veru, geti samrímzt kenningu nýja testament-
isins, né sætt skynsemina við sögulega framkomu þessarrar persónu,
sem alveg er einstœð í sögu mannkynsins. Að sama skapi hefir
löngun hjarta míns aukizt til þess að fá betr og betr „að sjá mann-
inn.“ Og til þess finnst mér að mig nú langi meir en til nokkurs
annars að geta fyrir guðs náð sagt af einlægu hjarta:
„Son guðs ert þú með sanni,
sonr guðs, Jesú minn!
Son guðs syndugum manni
sonararf skenktir þinn,
son guðs einn eingetinn !
Syni guðs syngi glaðr
sérhver lifandi maðr
heiðr í hvert eitt sinn.“
--------o--------
Læknar skrifast á um trúmál.
„Nýtt Kirkjublaff."
I.
—■ — Hversu lízt þér á ‘nýju guðfrœðina’, sem allsstaðar ryðr
sér til rúms nema í kaþólsku kirkjunni? Mér sýnist hún stefna
beint að útrýming hins forna sögulega kristindóms. Hún skipar
biblíunni á sama bekk og öðrum forna'.darritum. Sýnir fyrst, að í
varaldlegum efnum er hún fjarri því að vera óskeikul, og svo fer
óhjákvæmilega á eftir, að í trúmálum er hún það þaðan af síðr.
Eflaust er þetta rétt og ðmögulegt að mótmæla því ti! lengdar.
Hver verðr afleiðingin? Jesús verðr blátt áfram maðr og auðvitað
með mannlegum kostum og 'löstum. Endrlausnarkenningin fellr um
sjálfa sig, og þá ekki1 síðr trúin á djöfulinn og eilífa útskúfun.
Meira að segja: allr gamli grundvöllrinn fyrir trúnni á persónuleg-