Skólablaðið - 01.10.1950, Qupperneq 18

/
I.
Nu er rektor fyrir nokkru heim kom—
inn úr sinni vestanreisu, þótt hann hafi
ekki enn getað tekið til starfa, sakir
sjúkleika,
Bíða nemendur 'hans, sem í heilan
mánuð hafa hrærst í lífsins vellystingum,
nú í angist þeirra stunda, er hann tekur
að uppfræða þá með amerískum hraða og út-
troða höfuð þeirra með vísdómi sínum.
Þrátt fyrir þetta hjóðum við rektor
velkominn og vonum að hann nái fullum
bata sem fyrst,
II.
Margar raddir heyrast nú um það, að
lítill dugur só í 6, bekkingum móts við
það, er eitt sinn var. Sakna menn þar
einkum gangaslaganna og annarra góðra
siða, svo som þeim, að ryðja mönnum út í
longu frímínútunum.
Hins vegar segja aðrir, að eins og
nú só ástatt, hafi menn ekki efni a að
láta tseta sundur klæði sín. Ennfremur
sóu menn yfirleitt ekki svo frýnilegir
útlits, að á það sé bætandi með glóðar-
augum, svöðusárum og fleiri skreytingum.
III.
Tvær skemmtanir hafa verið haldnar
hór í skólanum í vetur, fyrsta dansæfing
vetrarins og eitt kynningakvöld. Voru
þær báðar f jölsóttar, en eklci hafa for-
ráðamenn þeirra verið sem ánægðastir með
hegðan manna á þeim, enda hafa margir
hverjir kært sig kollótta um virðulegar
reglugerðir, aðrir borið of litla virð-
ingu fyrir hurðarslcrám og því um líku en
sumir verið eldhræddir í meira lagi.
Hefur þetta að vonum valdið miklu
hneyksli og hefur inspector scholae m.a.
hótað að láta dansnefnd hafa hemil á
hinum ósiðsömu, en þá þykir oss skörin
fara að færast upp í bekkinn.
IV.
í ''Pramtíðinni" hefur verið haldinn
einn mikill og merkilegur fundur. Var
umræðuefnið Strið og friður. Var hann
fjölsóttir og umræður fjörugar. Eins og
að líkum lætur voru skoðanir manna mjög
skiptar og gat enginn samfært annan
fremur en endranær. Hinir vitrari ræðu-
menn hættu því brátt þessu fávíslega
orðagjálfri, en hófu máls á því, hverjir
væru fífl og asnar og hve oft sumir hefðu
fallið á prófum og þar fram eftir götun-
um. Annars hefur fundur þessi haft
miklar og margvíslegar afleiðingar og
er ekki enn séð fyrir endann á þeim að-
gerðum.
V.
£ degi sameinuðu þjóðanna flutti
prófessor Ólafur jóhannesson fyrirlestur
í hatxðasal skólans. Var svo að sjá, ■
sem hann væri ákaflega vinsæll af nem-
endum, því að þeir glöddust ósegjanlega,
þegar fréttist um komu hans. Virtust
lcennararnir hálfvegis öfunda hann af
vinsældum hans og kvað þá sumum þeirra
hafa dottið í hug, að reynandi væri að
fa hann sem kennara við skólann og vita
hvort lýðhylli hans minnkaði þá ekki.
Prófessorinn gaf greinagóða skil-
greiningu á neitunarvaldi stórveldanna,
þótt sumum pólitískum áhugamönnum þætti
hann ekki draga nóg þeirra taum. .