Litli Bergþór - 01.03.1993, Blaðsíða 8

Leitin að litla
bróður
Höfundur:
Elín Ingibjörg Magnúsdóttir 9 ára.
Jenný María Þórisdóttir 10 ára lá uppi í rúmi og
var að lesa. Mamma hennar kallaði í hana: „Jenný,
farðu að passa Sigga“. Siggi var litli bróðir Jennýar,
4 ára. Svo segir ekkert af þeim fyrr en þau voru
komin upp í berjamó og farin að borða bláber á fullu.
Jenný leit sem snöggvast af Sigga af því hún var
svo önnum kafin við berjaát. Svo fann hún
kókflösku og það var kók í henni. „Siggi“, kallaði
hún. „Siggi komdu og fáðu kók“. En Siggi kom ekki.
Hún stóð upp en hvergi sást tangur né tetur af Sigga
litla. Hún fór að leita.hún gekk áfram og leit til hægri
og vinstri, fyrir framan sig og aftan, hún leit líka upp
því hún vissi að ernir tækju stundum lítil börn.
En skyndilega brast allt undir fótum hennar og hún
fann að hún rann niður kalda rennibraut sem
bráðnaði undir henni. Þegar hún hafði runnið í
kortér fannst henni hún hafa runnið í klukkutíma en
loksins endaði brautin. Þá var hún komin í þann
fallegasta helli sem hún hafði nokkurtíma séð. Hann
var allur úr hreinum ís og klaka en þarna var líka
mjög kalt. Hún setti á sig húfu og vettlinga og gekk
síðan áfram í leit að Sigga. Þegar hún var búin að
ganga mjög lengi og var orðin svöng, þyrst og
þreytt, ákvað hún að setjast niður og drekka kókið
sem hún hafði með sér.
En þá sá hún 5 blóðþyrsta, urrandi ísbirni sem
nálguðust hana hvor úr sinni áttinni. Þeir voru
komnir mjög nálægt og stærsti björninn ætlaði að
ráðast á hana. En þá heyrði hún garg, mjög hátt og
skrækt garg. ísbirnirnir heyrðu það líka og flúðu
strax burt. En hvaðan kom þetta garg? hugsaði
Jenný. Hún skimaði í kringum sig og sá þá stóran
svan með gullhring um hálsinn. Hann sagði: „Þú
hefur víst runnið niður ísrennibrautina sem allir
komast niður en enginn kemst upp“.Jenný svaraði:
„Já,en er einhver útgönguleið úr þessum helli“? „Já
sagði svanurinn,þegar þú ert búin að ganga
nákvæmlega 5555 skref til vinstri, kemurðu að litlu
húsi. Þú skalt fara þar inn og þá sérðu tvö Ijón, tvo
krókódíla og einn hund og þau eru öll sofandi. Þar
inni er borð og á því margar kökur. En nú verður þú
að passa þig því útgönguleiðin er í hlut sem er með
b í nafninu sínu og ef þú kemur við vitlausan hlut er
voðinn vís. „Þakka þér fyrir upplýsingarnar“ sagði
Jenný og kvaddi svaninn.
Ekkert merkilegt gerðist á leiðinni og eftir
klukkutíma komst hún að húsinu. Hún gekk inn og
sá þessi 5 dýr öll steinsofandi eins og svanurinn
hafði sagt. Þau litu alls ekki út fyrir að vera
hættuleg, svona sofandi. En nú kom babb í bátinn.
Jenný var svo léleg í stafsetningu að það var alls
ekki víst að hún fyndi rétta hlutinn. Svo datt henni
svolítið í hug.
Skápurinn. Aumingja Jenný hélt að það væri b í
skápur.Jæja, hún gekk að skápnum og ætlaði að
opna en um leið og hún tók í handfangið vöknuðu
Ijónin og krókódílarnir en ekki hundurinn. Villidýrin
fóru að elta hana, glefsandi og slefandi. Svo rak
hún sig í hillu og diskar, glös og fleira brotnaði. Þá
loksins vaknaði hundurinn og stökk upp á borð, tók
4 smákökur, henti 2 á Ijónin og 2 á krókódílana og
um leið og kökurnar lentu á þeim, hurfu þau.
„Hvers vegna í ósköpunum ætlaðir þú að opna
skápinn"? spurði hundurinn reiðilega. „Ég hélt að
það væri útgönguleiðin" svaraði Jenný og
andvarpaði. „Ég finn hana líklega aldrei".
„Útgönguleiðin er bakaraofninn" sagði hundurinn.
Þakka þér fyrir sagði Jenný og klifraði inn í
bakaraofninn.
Hundurinn svaraði ekki. Hann var með munninn
fullan af rjómatertu.
Jenný vissi ekki hversu lengi hún var inni í
bakaraofninum en hitt var víst að nú var hún komin
í brennheita eyðimörk. Oj barasta! Þetta var miklu
verra en íshellirinn. Rétt hjá henni var pálmatré og
ofan úr því heyrðist: „Hún á afmæli í dag, hún á
afmæli í dag....“
„Hver á afmæli í dag“? spurði Jenný.
„Þú“, sagði stríðnisleg rödd og svanurinn með
gullhringinn gægðist upp úr trénu.
Svo kastaði hann niður til hennar pakka og flaug
burt. Jenný tók pakkann og reif hann upp og í
honum var skófla. Það var afmæliskort fest við
pakkann og í því stóð: Grafðu. Jenný byrjaði strax
að grafa holu beint niður. Hún hamaðist allan
daginn og það var alveg ferlegur hiti á meðan og
hún var alveg að drukkna úr svita. Loksins kom
kvöld og þá var ekki nærri eins heitt. Svo kom hún
niður á eitthvað hart. Hún sópaði sandinum frá og
þá kom í Ijós að þetta var járnhleri. En Jenný gat
Litli - Bergþór 8