Landneminn - 01.01.1950, Blaðsíða 21
Bödiillinxi
Það var eitt merkið um vaxandi
gæfu Islendinga á öldinni sem leið,
að þeir hættu að hafa böðul á með-
al sín. — Um langan aldur höfðu
allflest embætti á íslandi verið út-
lend en ekki íslenzk, og útlendast
þeirra embætta böðulsins. Hverjum
frelsisneista í brjósti þjóðarinnar
var boðuð feigð af bliki axarinn-
ar í hendi bans,
Öskadraumnum og hvinurinn af
svarað með hnútasvipunni var
hnútasvipu. svarið við óska-
draumi hrjáðrar
alþýðu um endurheimt lands síns
undan oki kúgaranna. — Síðan urðu
embætti á íslandi smátt og smátt
íslenzkari, og jafnframt minnkaði
áhrifavald böðulsins. Þangaðtil
embætti hans var ekki lengur til.
★
Böðulslaus þjóð er gæfusöm. En
slíkrar gæfu verður vel að gæta. Þó
að íslendingar séu hættir að liafa
böðul á meðal sín, mega þeir aldrei
gleyma því, að ennþá heldur hann
áfram blóðugri göngu sinni um
mörg lönd heims. Hann stóð nýlega
yfir nágrannaþjóðum okkar í gljá-
svörtum stígvélum
Böðullinn þýzka fasismans
í þýzkum og reiddi öxina að
gljástígvélum. frelsi þeirra og
háleitustu hug-
sjónum. Á Islandi var um eitt skeið
uppi allsterk hreyfing manna er
hvergi fóru dult með aðdáun sína á
öflum þeim er þarna beittu böðlin-
um fyrir sig, og mundu ekki hafa
hikað við að bjóða honum hingað
heim, — hefði rás viðburðanna
leyft það.
Hin gljásvörtu stígvél þýzka fas-
ismans hafa að vísu verið dregin af
fótum böðulsins, en hann hefur
fengið ný stígvél, þung og járnuð
í þeirra stað, og heldur eftir sem
áður áfram göngu sinni víða um
lönd, ógnandi fátækri alþýðu hvar
sem hún krefst réttar síns og hróp-
ar á frelsið. Hungraðir baéndur
Ítalíu er skotnir til hana fyrir það
eitt að vilja rækta
Frelsi, jafnrétti, jörðina og afla
brœðralag! brauðs handa
-börnum sínum.
Atvinnulausir verkamenn hníga í
valinn á strætum franskra borga,
|iar sem kjörorðið frelsi, jafnrétti,
bræðralag hefur löngum Iiljómað
voldugt og sterk. Hinar þeldökku
hetjur þrælkaðra kynstofna, sem
rísa gegn aldalangri kúgun, eru
brytjaðar niður í skógum og á
gresjum nýlendnanna. Blóð ungu
frelsisvinanna, sem börðust ótrauð-
ir fyrir ættjörð sína gegnum öll
hin þungbæru ár
Skipt um vöru- þýzks hernáms,
merki á öxinni. litar klettasyllur
grísku fjallanna.
— Já, höðullinn er enn á ferð. Og
öxi hans er enn hin sama. Það hef-
ur aðeins verið skipt um vörumerki
á henni. Hún var áður in Deutsch-
land fabrikiert. Nú er hún made'in
U. S.A.
★
Og öfl þau á íslandi, sem heitt
og innilega tilbáðu böðulinn meðan
hann gekk í þýzkum stígvélum, eru
nú jafnvel ennþá hrifnari af hon-
um eftir að stígvélin urðu handa-
rísk. Málgögn íslenzku yfirstéttar-
innar fagna há-
Morgunblaðs- stöfum hverjum
maður heim- þeim blóðugum
sœkir Franco- stórglæp, sem
Spán. bandaríska auð-
valdið vinnur á
alþýðu heimsins. Fréttastjóri Morg-
unblaðsins heimsækir fasistaríki
Francos á Spáni og skrifar um það
í ástríðuþungum anda endurnýjaðr-
ar trúlofunar. í sæti lögreglustjóra
Reykjavíkur situr gulfölur maður,
einn af forkólfum íslenzkra nazista
meðan böðullinn var í þjónustu
þýzkra húsbænda þeirra, lætur
kenna siðferðilega voluðum auð-
mannasonum, hvaða aðferð gefi bezt-
an árangur þegar rota skal íslenzkt
alþýðufólk með
Kjass og kossar amerískum kylf-
af munni yBr- um, sigar þeim
stéttarinnar. síðan á friðsaman
mannfjölda sem
með fullri stillingu krefst lýðræð-
islegrar afgreiðslu á einu alvarleg-
asta máli íslandssögunnar, og hlýt-
ur fyrir bragðið kjass og kossa af
munni hinnar gjörspilltu yfirstétt-
ar. -— Eðli íslenzku nazistanna op-
inberast æ betur með hverjum deg-
inum sem líður síðan húsbændur
þeirra urðu bandarískir.
★
Við íslendingar erum böðulslaus
þjóð, og það er gæfa okkar. — En
sá, sem ekki er stöðugt á verði um
gæfu sína, hann á það á hættu að
glata henni. Meðan böðullinn hefur
ennþá ekki verið útlægur gerr úr
öllum heiminum, getum við aldrei
verið öruggir um að hann muni ekki
aftur stíga þungum fæti sínum á
fósturjörð okkar. — Atburðirnir á
Austurvelli hinn
Á Austurvelli 30. marz í fyrra
hinn 30. marz. voru viðvörun
þess, að mennirn-
ir sem fúslega hefðu viljað bjóða
böðlinum hingað heim meðan þýzki
fasisminn var uppá sitt bezta,
mundu jafn fúslega vilja endur-
laka það boð sitt núna, þegar blóð-
ferill hins bandaríska stendur sem
hæst. Og enn alvarlegri viðvörun
um hið sama eru þó dómar þeir,
sem hafa verið kveðnir upp yfir 20
fulltrúum þeirra þúsunda sem
fengu að kenna á kylfum og tára-
gasi óðra Heimdellinga og annarra
LANDNEMINN 19