Unga Ísland - 01.01.1933, Blaðsíða 2

Hið volduga guðshús laðar alla að sér.
Stíllinn er gotneskur að nokkru leyti,
en glögg merki eru þó um áhrif frá
Engil-Söxum og Norðmönnum sjálfum,
og að kirkjan hefir verið áratugi og
aldir í smíðum. Augað fagnar máttug-
um línum og litbrigðum. Grannir turn-
arnir ljóma í sumarsólinni og benda
upp til himins. Beygt er fram með
kirkjunni og að höfuðdyrum á vestur-
gafli. Hann er svo tilkomumikill, að
hann minnir jafnvel á fegurstu kirkjur
Ítalíu. Einkum er fagur rósarglugginn
yfir dyrum, sem byggingameistarana
iangaði til að mætti minna á alskyggnt
auga Guðs kærleikans. Við göngum inn,
cg jafnskjótt blasir við kirkjan öll í
dýrð sinni, krosskirkja, með súlnaröð-
um og hvössum bogum, sem mynda
hvelfinguna. Það er líkt því, sem við
höldum inn skógargöng, þar sem limið
lykist saman yfir höfðunum. Altarið er
fyrir miðju fram undan turnhvelfing-
unni, prédikunarstóll nokkru innar að
sunnanverðu. Innst er kórinn, átthyrn-
ingur með súlnagöngum umhverfis.
Honum hallar lítið eitt til vinstri, því
að svo hafi Kristur hneigt höfði á kross-
inum. Þar er Ólafsskrín hið nýja, búið
mjög. Til hægri við göngin inni í veggn-
um er lind hans, sú er átti að spretta
fram á melnum, þar sem lík hans hvílir.