Unga Ísland - 01.01.1933, Qupperneq 11

UNGA ÍSLAND
7
læra ljósmóðurfræði. Að því námi loknu,
fluttist ég að Espihóli. Einn dag í góðu
veðri var ég syðst á túninu að hreinsa.
Voru margar kýr á beit þar skammt
fyrir sunnan, og þekkti ég þar Hyrnu,
því að Litli-Hóll er næsti bær fyrir sunn-
an Espihól, sem í daglegu tali er1 nefnd-
ur Stór-Hóll.
Þegar ég þekkti Hyrnu, kallaði ég til
hennar og sagði: „Kerlingin mín“. Bjóst
ég ekki við, að hún myndi þekkja mig,
þar sem hún hafði ekki séð mig í heilt
ár. En Hyrna reisti óðara höfuðið og
lagði af stað til mín, og lagði höfuðið á
öxlina á mér og undir vanga minn.
Guðrún Jóhannesdóttir.
Kveðja.
Sú breyting, se mverður á Unga
íslandi me'fí þessu ári, mun verSa
öllum vinum þess mikið gleðiefni.
Nú mun það flytja fjölbreyttara
lesefni en áður, þar sem það hefir
tvöfaldast að stærð og er nú tvær
heilar arkir á mánicði hverjum, eða
16 síður. — Önnur breyting er sú,
að Arngrímur kennari Kristjáns-
son liefir gerst samverkamaður
minn við ritstjórn blaðsins. — Með
innilegri ósk um gleðilegt ár og
þökk fyrir öll hin liðnu.
Steingr. Arason.
FRUMDRÆTTIR SÖGU.
Málarinn drégur frumdrætti að mál-
verki sínu. En frumdrættir eru fyrstu
strikin, sem dregin eru á léreftið.
Hver saga á einnig sína frumdrætti.
Það eru aðalatriði sögunnar, sem hægt
er að segja í fám orðum. Allt annað í
sögunni, mannlýsingar, frásagnir um
smáatvik, er ofið utan um þessa frum-
drætti, og þannig verða lýsingarnar
einskonar brú á milli frumdráttanna,
og gera söguna að heildar mynd.
Einni deild í barnaskóla voru nýlega
gefnir þessir frumdrættir að sögu, og
skyldu börnin skeyta þá saman og nota
þá í uppistöðu að sögu, er þau rituðu
sjálf:
1. Dreng langar mjög mikið til að
eignast reiðhjól.
2. Hann leggur til hliðar mánaðar-
lega ákveðna fjárupphæð, í því
skyni að kaupa sér reiðhjól.
3. Þegar drengurinn hafði safnað
nægri fjárupphæð fyrir reiðhjólið,
hættir hann við að kaupa það, en
gefur mömmu sinni kápu.
Hér birtist sagan, sem ofin var utan
um þessa frumdrætti:
Góður drengur.
Einu sinni var drengur, sem hét
Gunnar; hann var 12 ára gamall. Gunn-
ar var sendisveinn í búð, en hann hafði
ekki nema svo vont hjól, til þess að
sendast á, og langaði hann því til að
eignast hjól sjálfur.
Hann tók sig þá til og byrjaði að
safna fyrir hjóli. Hann fékk alltaf 5
krónur af kaupinu sínu mánaðarlega,
og mátti hann eiga þær sjálfur, en
hitt lét hann mömmu sína fá.