Unga Ísland - 01.06.1939, Blaðsíða 4

únga ísland
n
hann að „gefa“, og þá er gefið eftir
uppi í bjarghælnum, og sigmaðurinn
gengur hægt aftur á bak. Bjargið er
svo hátt, að það heyrist ekki til sig-
mannsins að neðan. En uppi á bjarg-
inu, er maður, sem nefnist sjónbjargs-
maður, og hann liggur þannig, að
hann lætur efri búkinn iúta fram yfir
bjargið. Sú snös, sem hann liggur á,
nefnist sjónbjarg, því þar sjest alltaf
til sigmanns. Þegar sigmaðurinn vill
láta nema staðar, leggur hann hönd-
ina á höfuðið. Þá kallar sjónbjargs-
maðurinn: „Halda“. Þá er haldið ?
kaðlana að ofan. — Ef hann vill láta
halda áfram niður, slær hann út frá
sér annari hendinni, og kallar þá sjón-
bjargsmaðurinn: „Gefa“. Þá er gefið
eftir uppi á bjarginu. Þegar sigmað-
urinn er búinn að ná í eggin, og kom-
inn niður í sigbotn, þá vill hann láta
draga sig upp. Klappar hann þá þrisv-
ar sinnum á festarnar fyrir framan
sig, og kallar þá sjónbjargsmaðurinn:
„Drag, drag, drag“. Þá draga menn-
irnir, sem uppi eru á brúninni hann
upp. Þeir þurfa að vera 8—10 sam-
an. Nú er farið að nota hesta til hjálp-
ar á björgin, svo það er mikill Ijettir
fyrir mennina.
Sigríður Frímannsdóttir,
(12 ára).
Ungur liðsforingi, sem hélt sér við
efnið, vildi sannfæra borðdömu sína
um nauðsyn hersins og innleiddi sam-
talið á þessa leið:
„Hafið þér hugsað út í það, ungfrú,
að kvenþjóðin hér í landi eyðir meira
íe til fegurðarmeðala en nemur öllum
kostnaði til hers“.
„Já, en okkar sigrar eru líka sann-
arlega fleiri“.
RUDYARD KIPLING:
'Srœður 'TíCowqli.
DýH helir Jakob Hafsíein.
Framhald
„Hvað segir í skógarlögunum ?
Dreptu fyrst — og hafðu svo allan
varann við á eftir. Þetta veistu — en þú
ert óvarkár, vegna þess að þú ert maður.
En þú verður að vera kænn. Eg er alveg
vissum það, að næst þegar Akela stekkur
og missir bráð sína — því að alltaf verð-
ur örðugra og örðugra fyrir hann að
fella hjörtinn — mun „flokkurinn" snú-
ast gegn þér. Þá munu þeir halda þing.
Veit ég ráð!“ sagði Bagheera og spratt
upp eins og stálf jöður.
„Flýttu þér niður í dalinn að kofum
mannanna og sæktu „Rauða blómið“ sem
þeir rækta. Þá munt þú — þegar tíminn
kallar — eiga betri vin en bæði Baloo og
mig og alla þá, sem elska þig í „flokkn-
um“. Sæktu „Rauða blómið“.
Þegar Bagheera talaði um „Rauða
blómið“ átti hann við eldinn, en engin
lifandi vera í skóginum nefndi eldinn
hinu rétta nafni. Hvert einasta dýr í
skóginum er hræddari við eldinn en
sjálfan dauðann, og þau fara í kringum
hið rétta nafn hans allavega.
„Rauða blómið? sagði Mowgli. „Það,
sem vex við kofadyrnar í rökkrinu. Já,
það skal ég gera“.
„Nú talar maðurinn í þér,“ sagði Bag-
heera hreykinn. „Mundu að blómið vex i
leirkerunum. Náðu í eitt þeirra, og
geymdu vel þar til neyðin kallar“.
„Gott og vel“, sagði Mowgli. „Eg fer.
En elsku Bagheera“ — hann lagði hand-
leggina um hinn undurmjúka háls part-
ursins, og horfði fast í augu hans, „ertu