Unga Ísland - 01.06.1939, Blaðsíða 16
90 --------------------------------
opnar, en krefst um leið nokkurra
aura.
Þetta er eina húsið í garðinum, þar
sem er sérstakur dyravörður og þarf
að borga sérstakan inngangseyri.
Göngum við nú inn, finnum við
sterkan hita leggja á móti okkur. —
Húsið er hitað upp bæði sumar og vet-
ur. — Eftir miðju húsinu er gangur.
Beggja megin við ganginn eru búr með
afarsterkum járngrindum fyrir.
í búrum þessurn eru ýms dýr frá
hitabeltislöndum jarðarinnar, sem því
aðeins geta lifað svo norðarlega á
hnettinum, að þau séu höfð í húsi, sem
er hitað upp, ekki aðeins á vetrum,
heldur líka um hlýjustu sumarmánuð-
ina, sem þó eru miklu hlýrri í Dan-
mörku, heldur en á Islandi.
Á grindunum framan við hvert búr
er spjald með nafni dýrsins, sem er í
búrinu. Nöfnin eru bæði á dönsku og
latínu.
Neðan við nöfnin er skýrt frá því,
hvar á hnettinum dýrið eigi heima,
sem í búrinu er.
Samskonar nafnspjöld og þetta eru
á öðrum búrum og girðingum í dýra-
garðinum. — Þarna eru mörg dýr, sem
við vildum ekki horfast í augu við, ef
sterkar járngrindur væru ekki á milli
okkar og þeirra. — Hér eru sýnishorn
af skriðdýrum og froskdýrum frá víðri
veröld.
Þarna inókir krókódíll frá Suður-
Asíu í glóðvolgu vatninu. Hann er átta
metra langur fullvaxinn, og er talinn
álíka mannskæður og tígrísdýrið. —
Skammt frá krókódílnum eru risavaxn-
ar kirkislöngur af ýmsum tegundum.
Þær iiggja hreyfingarlausar — hring-
aðar saman, — og teygja tunguna, sem
er klofin að framan — í áttina til
-------------- UNGA ÍSLAND
manns, og bíða eftir matnum, sem er
dauð hænsni eða kanínur. En mat fá
þær mjög sjaldan. — Hér er hin hættu-
lega gleraugnaslanga frá Indlandi og
ýmsar teg. af iandskjaidbökum. Sæ-
skjaldbökurnar hafa hér sinn eigin
sjó, til þess að synda í. — Allar eru
þessar skjaldbökur mjög stórvaxnar.
í einu búrinu er lirfa af landsala-
möndru frá Mið-Asíu. Hún lifir í vatni.
En fái hún aldrei að yfirgefa vatnið,
verður hún aldrei annað en lirfa, sem
allt sit líf andar með tánklum. En hún
getur samt sem áður átt afkvæmi. En
fái lirfan að yfirgefa vatnið, heldur
framþróunin áfram og lirfan verður
að landdýri, sem andar með lungum
og er þar með fullvaxin. Það er sjald-
gæft að dýr eigi afkvæmi, áður en
þau eru fullvaxin, en kemur þó fyrir,
t. d. hjá skordýrum.
Skröltormurinn liggur í búri sínu all-
an daginn búinn til bai'daga. Hristir
hann halann í sífellu. En á honum eru
nokkrir lausir hornhringir, sem skrölt-
ir í. Menn vita ekki hvaða gagn dýrið
hefir af þessu.
Mjög einkennileg skordýr sjáum við.
Eru þau vængjalaus og líkjast mest
blaðlausum stöhglum eða greinum.
Þar sem þessi dýi' lifa frjáls úti í
náttúrunni,, er mjög erfitt að koma
auga á þau, svo lík eru þau umhverf-
inu. Þessi ,,verndarfylking“, — en svo
er þetta venjulega kallað — er dýr-
unum mikil hjálp i baráttunni við ó-
vini sína, sem oft ganga fram hjá, án
þess að veita þeim eftirtekt.
Framh.