Unga Ísland - 01.06.1939, Blaðsíða 17

91
ÚNGA ÍSLAND -------------------
Gáfuð hæna.
Það eru til margar skemmtilegar
sögur um vináttu milli manna og dýra
— og hér kemur ein, ný af nálinni:
Bent, 11 ára drengur, sem á heima í
Danmörku, er mikill dýravinur, og
einn af bestu vinum hans meðan dýr-
anna er hæna.
Yfir lengri tíma vaknaði Bent við
það hvern morgun kl. 7,30, að hænan
bankaði í gluggann hans með nefinu, og
þegar hann opnaði gluggann, flaug hún
inn og lagðist til fóta í rúminu hans
og lá þar, þar til Bent átti að fara í
skóla, kl. 8. Þakklæti sitt fyrir góðan
félagsskap sýndi hún með því, að
skilja, næstum hvern morgun, eftir egg
á sænginni. En hið skemmtilega við
söguna er einnig það, að hænan hefir
vitað hvar herbergi Bents var, því að
það skeði aldrei, að hún bankaði á öf-
ugan glugga.
Pési var miskunnarlaust rekinn inn
til að lesa bænirnar sínar, meðan
mamma og pabbi fóru á göngu. — Þeg-
ar þau komu heim, fundu þau Pésa við
útvarpið og með blýant upp í sér.
„Hversvegna lestu ekki bænirnar
þínar?“ spurði pabbi hans fjúkandi
reiður.
„Það get ég ekki“, ansaði Pési. Ég
á að teikna kort af Evrópu, og verð
þvi að heyra útvarpsfréttirnar fyrst.
„Hvað, hefir þú ekki lesið Shake-
speare enn þá??“
„0, liggur nokkuð á, þar sem hann
er ódauðlegur?“
Ósvikinn Englendingur.
Um borð í stóru farþegarskipi kom
það í ljós, að leki var kominn að skip-
inu. Þetta skeði um miðja nótt og
farþegar fengu skipun um, að vera
reiðubúnir til að fara í bátana. —
Meðal farþeganna var Englendingur.
„Skipið er að sökkva!“ hrópaði
einn þjónanna til hans.
„Einmitt það?“ ansaði Englending-
urinn áhugalaust.
„Já, það er kominn mikill leki að
því!“
„Hvenær sekkur það?“
„Skipstjórinn álítur, að það geti
flotið til kl. sex í fyrramálið“.
„Ágætt — vektu mig þá tíu mínút-
um fyrir sex!“ sagði Englendingurinn
og gekk til rekkju .
Ekki seint á fótum.
Ástríður: Mamma hefir sagt mér, að
ég sé fædd kl. 8 um morgun.
Halli: En ég er fæddur kl. 12 um
nótt.
Ástríður: Ha, ha, ha, en sá gortari!
Heldurðu kannski að ég viti ekki, að
börn fá aldrei leyfi til að vera á fót-
um kl. 12 að nóttunni.
Það skaðar hestana ekkert.
I litlum jóskum bæ,.var hestamarkað-
ur á torginu framan við járnbrautar-
ina. Er hann hafði staðið nokkrar
stundir, kom stöðvarstjórinn út, gekk
til markaðsstjórans og sagði með nið-
urbældri reiði: „Þér verðið að fara í
burtu með hestana héðan, það er svo
hræðileg ólykt uppi í svefnherberginu
„Já, en það skaðar sko hestana ekki
neitt“, ansaði markaðsstjórinn með ó-
bifanlegri ró.