Siglingamál - 01.06.1973, Blaðsíða 11

11
ljósin fyrir síldveiðiskip, en þeirra er hvergi get-
ið í núgildandi reglum.
Hins vegar eru leiðbeiningar um notkun rad-
ars sem hjálpartækis til að koma í veg fyrir
árekstra á sjó, og er viðauki við núgildandi regl-
ur, felldar inn í nýju reglurnar, þannig að nú
er þeim skipstjórnarmönnum, sem hafa radar
til umráða, lagðar ýmsar skyldur á herðar við
notkun hans.
I núgildandi reglum er mælt fyrir, að skip
sem ekki á að víkja fyrir öðru skipi, skuli halda
stefnu og ferð sinni óbreyttri. Hefur grein þessi
löngum verið skipstjórnarmönnum áhyggjuefni.
En í nýju reglunum hefur verið bætt úr þessu
með því að heimila slíkum skipum að gera eigin
ráðstafanir í tæka tíð, ef fyrirsjáanlegt er að
skipið, sem víkja átti samkvæmt reglunum van-
rækir skyldu sína í þeim efnum.
Ein af þeim nýjungum, sem vert er að minn-
ast á, felst í heimild til að hafa nokkurs konar
stefnuljós á skipum. A að nota þau í sambandi
við hljóðmerkin, sem segja til um á hvort borð-
ið er beygt.
Reglurnar, sem lúta að ljósabúnaði fiskiskipa,
verða svo til óbreyttar frá því sem nú er, nema
hvað orðalag snertir.
Samþykktin um alþjóðareglur til að koma í
veg fyrir árekstra á sjó og jafnframt hinar nýju
siglingareglur, sem henni fylgja, taka gildi 12
mánuðum eftir að 15 ríki, sem eiga samanlagt
ekki minna en 65% af verzlunarflota heims,
miðað við fjölda eða rúmlestatölu, hafa staðfest
hana.
Er hér miðað við skip 100 brúttórúmlestir og
stærri og fer gildistakan eftir því hvoru markinu
verður fyrst náð, en þrátt fyrir ofangreind ákvæði
skulu reglurnar ekki taka gildi fyrr en 1. janúar
1976.
Nú, þegar ýmis atvik eru að ske á miðum
okkar, sem aukið gæm hættu á árekstrum, vil
ég brýna fyrir skipstjórnarmönnum að sýna
ætíð þau Ijós, sem siglingareglurnar mæla fyrir
um og nota þau á réttan hátt, sama gildir um
dagmerkin, en vanræksla við að sýna þau mun
mjög almenn meðal íslenzkra fiskimanna, enn-
fremur hefur komið í ljós að sumir nota síldar-
blikkljósin við togveiðar, en það verður að telja
misnotkun.
SIGLINGA- OG MERKJALJÓS FISKISKIPA
Grein 1.9.
(Kemur í stað umburðarbréfa nr. 45 og 62)
í alþjóðasiglingareglum eru gerðar lágmarks-
kröfur um sjónarlengd siglinga- og merkjaljósa,
fara þær eftir stærð skipa, sem skiptist í flokka
eftir lengd þeirra. Greint er á milli skipa, sem
eru styttri en 12.19 m (40 fet), skipa, sem eru
12.19 m (40 fet), allt að 19.80 m (65 fet) og
skipa, sem eru 19.80 m (65 fet) og lengri.
A Norðurlöndum og víðar hafa siglingaljós
verið flokkuð í þrjá flokka, C, B og A, í sam-
ræmi við kröfur siglingareglna, þannig að C-
flokkur er ætlaður minnstu skipunum o. s. frv.
Ljós í B- og A-flokki fást með vottorði um,
að hvert einstakt ljósker hafi verið prófað, en
ljósker í C-flokki fást með viðurkenningarskjali
opinberra aðila þess lands, sem þau eru fram-
leidd í.
I reglum um eftirlit með skipum nr. 14/1962,
er kveðið á um, að siglingaljós skuli hafa vott-
orð frá stofnunum viðurkenndum af skipaeftir-
litinu, er því öruggast fyrir innflytjendur að
hafa samráð við siglingamálastjóra áður en pönt-
un er gerð til framleiðenda.
Hliðarljós skipa skulu búin hlífum, skulu
þær að minnsta kosti ná 91 cm fram fyrir miðja
peru ljóskersins og skuggalistinn framan á hlíf-
inni skal ná jafnlangt út frá henni og innri brún
glóvírs perunnar. Hlífarnar skulu vera samhliða
langskurðarfleti skipsins og þeim komið fyrir
eins nálægt hliðum þess og auðið er.
Mjög er það áríðandi, að aðeins séu notaðar
sívalar siglingaljósaperur í ljóskerin og þá með
lássökkli (bajonetsökkli), þar sem venjulegar
ljósaperur geta gefið röng ljóseinkenni, svo sem
rangt Ijóshorn og ranga sjónarlengd, að auki er