Bændablaðið - 13.03.2001, Blaðsíða 5

Þriðjudagur 13. mars 2001
BÆNDABLAÐIÐ
5
Piltur og
stúlka í Reyk-
holtsdal árið
1968
Þessi mynd var tekinn þegar
Ungmennafélag Reykdæla stór að
uppfærslu á Pilti og stúlku í
Reykholtsdal árið 1968.
Efri röð frá vinstri: Gréta
Jónsdóttir, Þóra Gústafsdóttir,
Pétur Jónsson, Halldóra
Þorvaldsdóttir, Halldór Bjarnason,
Guðfinna Magnúsdóttir, Óþekktur,
Steinunn Garðarsdóttir, Kjartan
Sigurjónsson, Ingibjörg
Helgadóttir, Kristján
Benediktsson, Erla, Óþekkt,
Þorsteinn Pétursson, Júlíana
Hrafnhildur Sveinsdóttir,
Sigurður, óþekkt.
Neðri röð frá vinstri: Andrés
Jónsson, Jón, óþekktur, Ármann
Bjarnason, Stefán Eggertsson.
Mér undirrituðuin hefur fundist
bera á því í umræðunni að
minna framboð en eftirspurn sé
eftir greiðslumarki.
Látum verðið nú liggja á
milli hluta. Hins vegar sagði
mér ágætur dýralæknir (ÞO) að
kýr sem væru með 200 þús. í
frumutölu að jafnaði væru tæp-
lega júgurheilbrigðar. Við för-
um nær um hvað landsmeðal-
talið er (280 þús.). Eru kannski
alltof margar kýr í landinu sem
mættu missa sig? Eg held að
bæði ég og aðrir þyrftu að vanda
sig betur og hugsanlega verða
gerðir ábyrgir fyrir því greiðslu-
marki sem við höfum. Þar á ég
við að beingreiðslur yrðu ekki
greiddar nema fyrir það magn
sem framleitt er.
Ef til vill gæti það verið til
hagsbóta fyrir einhverja að selja
greiðslumark.
Guðni Runólfsson,
Bakkakoti, Skaftárlireppi
Sauðahús í Álftaveri - Mynd úr Húsasafni Þjóðminjasafnsins
Sauðahús í Álftaveri.
Húsagerð tslendinga til forna
bar svip af því efni sem tiltækt
var á hverjum stað á hverjum
tíma. Á Suðausturlandi vex
mikið af melgresi og er
vestara sauðahúsið í Álftaveri
dæmi um nýtingu þess til
húsagerðar. Þar er melur
notaður á svipaðan hátt og
hrís í árefti annarra þekktra
torfhúsa. Grind hússins hefur
einnig sérstöðu þar sem
sperrurnar hvíla á steinum
sem ganga út úr
grjótveggjunum í sylluhæð.
Vestara húsið var byggt
skömmu fyrir aldamótin 1900
en það eystra nokkru síðar.
Þar eru grjóthellur og bárujárn
undir torfþekjunni. Sauða-
húsin sem eru í landi
Þykkvabæjarklausturs, fjarri
alfaraleið, hafa verið í umsjá
Þjóðminjasafns síðan 1974.
Srlmur lieliir orúiú
Einu sinni ...
Personuvernd og lögspeki
Hvaða munur er á mannlífi í
þéttbýli og strjálbýli? Um það
má efa skrifa lærða úttekt en
stundum getur eitt atvik sagt
meira en heil vísindaleg
rannsókn. Undanfarnar vikur
hefur verið sagt frá því í
fjölmiðlum að Islandspóstur
hafi aflað sér upplýsinga um það
hvort umsækjendur um störf
hjá fyrirtækinu hafi tengst
fikniefnum á einhvern hátt og
verið undir rannsókn
fíkniefnalögreglu fyrir þær
sakir.
Nú skal upplýsa sannleikann
Á það er litið sem hið versta
mál ef íslandspósti hafi tekist að
verða þar einhvers vísari þar
sem persónufrelsi og réttindi
umsækjenda séu þar með skert.
Um það skal ekki fjallað hér
þótt það geti kallað fram ýmsar
spurningar. Það sem hins vegar
vekur athygli er að mikilvægar
stofnanir í þjóðf elaginu hafa
flækst inn í þetta mál og reyna
hver sem betur getur að þvo
hendur sínar af að hafa brotið
lög um vernd persónuréttinda.
Þessar stofnanir eru lögreglan í
Reykjavík, tollstjóraembættið
og embætti ríkislögreglustjóra.
Málið er nú komið til
ríkissaksóknara sem upplýsa
skal sannleikann og ekkert
ncma sannleikann.
Umhverfi með innbyggða vörn
Þetta hefði aldrei getað gerst
í strjálbýli eða á minni
þéttbýlisstöðum kringum Iandið.
Enginn póstmeistari á þessum
stöðum hefði þurft að leita til
sýslumanns eða bæjarfógeta út
af svona smáræði, einfaldlega
vegna þess að þar þekkir fólk
hvert annað. Hvernig fólk hefur
kynnt sig er lýðum ljóst;
fjölskylda, ætt og uppruni, störf
og búseta er kunn þeim sem
vilja vita. Umhverfi sem þetta er
með innbyggða vörn gegn því að
fólk komist óséð upp með
misferii. Artir þess og eðli er líkt
og annarra Islendinga, en
aðstæðurnar veita meiri aga en í
þéttbýli höfuðborgarsvæðisins.
Suinir eru farnir í sollinn syðra
Þeir einstaklingar sem ekki
þoldu þá raun að póstmeistari
heimabyggðarinnar vissi allt um
þá hafa að sjálfsögðu farið í
sollinn syðra. Eftir sitja þeir sem
láta sig litlu skipta þótt
nágrannarnir viti sitt lítið af
hverju um þá - og þó - líklega
væri rétt að setja í gang
rannsókn sem miðaði að því að
kanna hve mikið
landsbvggðarfólk veit hvort um
annað. Fvrst mætti byrja á
framámönnuni í atvinnurekstri
en þeir hljóta að hafa heyrt
margt um þá sem sótt hafa um
vinnu hjá þeim í gcgnum tíðina.
Líklega hafa ákvarðanir oft
verið byggðar á afrekum feðra
og mæðra - en slíkt hlýtur að
vera stóralvarlegt.
Er sakleysi bein lína - eða bogin ?
Það fer um Grím að heyra
talsntcnn áðurnefndra stofnana
beita hárfínum lagaútskýringum
til að Icitast við að hreinsa þær
af allri sekt. Sakleysi þeirra og
útúrsnúningar er algjört og
ntinnir einna helst á sögu sem
Grímur heyrði af dönskum
prófessor í lögum. Eitt sinn var
hann að hreinsa garðinn sinn að
haustlagi og hafði kveikt í hrúgu
af laufi í einu horninu. Dóttir
hans, sem var í Iaganámi, benti
þá föður sínum á að lögum
samkvæmt væri bannað að
kveikja eld í minna en lOOni
fjarlægð frá íbúðarhúsi.
Faðirinn hugsaði sig um og
sagði svo: Stendur nokkuð um
það að það eigi að vera í beinni
línu?
ieuiji luæcj e ueifsi)
jba euoAS 'in euoAS pai uÁauueAH
e ueuua>| uossjiojuAjg jnpjeg>|it|
ujas uinje oz uin juáj jba pecj