Skátaforinginn - 01.05.1991, Page 23

SNORRI MAGNÚSSON, UMSJÓNARMAÐUR HUNDANNA MEÐ ÞEIM KOL (T.V.)
OG CHARLOTTU (T.H.)
GÆFIR &
Hjálparsveit skáta Hafn-
arfiröi hefur veriö eini aö-
ilinn hér á landi sem hef-
ur sporhunda á sínum
snærum.
LJÚFIR
JAKE& DÚNA
ÁRIÐ 1955
Það starf má rekja allt til árs-
ins 1955 þegarsveitin eignað-
ist hundana "Jake" og "Dúnu"
sem voru notaðir með góð-
um árangri naestu árin. Síðan
hafa sporhundamir verið sér-
verkefni sveitarinnar og hafa
reynst mjög vel við leit að
týndu fólki. Sveitin hefur
nær alltaf verið með svokall-
aða blóðhunda. Gerðar haía
verið tilraunir með aðrar
gerðir hunda en þeir hafa
ekki reynst jafn vel og blóð-
hundamir.
EKKI SÉRLEGA
SNOPPUFRÍÐIR
Blóðhundarnir þykja nú
ekki fallegir og þeir em víst
ekki sérstaklega gáfaðir. En
víst er, að þeim, sem eiga líf
sitt eða sinna þeim að þakka,
þykja þeir ömgglega bæði fal-
legri og gáfaðri en nokkrar
aðrar skepnur. Og þó þeir
séu kannski ekki gáfaðir er þó
gáfa þeirra bæði sérstök og
dýrmæt. Algengur miskiln-
ingur er að þetta séu grimmir
hundar sem stafar lfklega af
nafni þeirra. Nafnið er hins-
vegar komið úr ensku; "pure
blood hounds" sem vísar til
þess að þeirséu hreinræktað-
ir. Þeireru bæðiljúfiroggæf-
ir og varla til grimmir. Hjálp-
arsveit skáta Hafnarfirði hef-
ur nú tvo blóðhunda yfir að
ráða, þau "Kol" og "Charl-
ottu”.
FÓRí HUNDANA
FYRIR 30 ÁRUM!
Sá maður sem ekki sfst á
mestan þátt í þessu starfi er
Snorri Magnússon. Hann
hcfur verið meira og minna í
hundastarfinu síðustu 30 ár-
in, fyrst í sjálfboðavinnu, síð-
an í hlutastarfi, og síðustu ár-
in í fullu starfi við þjálfun og
umsjón hundana. Mikil
vinna liggur að baki hverju
útkalli, við æfingar og þjálf-
un. Útköllum hefur fækkað
nokkuð á síðustu ámm en
þau em nú um 25 á ári. Æf-
ingar em þó miklu fleiri og
kosta mikla vinnu. Oft em
slóðimar látnar eldast um
nokkra daga áður en hund-
amir rekja þær. Til þess að
hundurinn viti af hverju hann
á að leita verður hann að þefia
af t.d. fötum af viðkomandi
áður en hann byrjar. Síðan
þegar hundurinn kemst inn á
slóð viðkomandi, fylgir hann
henni þar til hann hefur fúnd-
ið þann týnda. Þá er hundur-
inn verðlaunaður með góm-
sætri lifúr.
ÁRANGURINN
HEFUR VAKIÐ
ATHYGLI
Árangurinn af sporhunda-
starfi Hafnfirðinga hefur víða
vakið mikla athygli. Erlendir
aðilar, sem hingað hafa kom-
ið, hafa sýnt mikla hrifningu
af getu hundana. Þeir hafa
sýnt mikla hæfni í því að leita
að slóðum sem eru nokkurra
daga gamlar, jafnvel á malbiki
og þótt snjóað hafi yfir slóð-
ina. Hundurinn virðist alltaf
vita í hvaða átt hann á að fara.
Ef hann fer í vitlausa átt, snýr
hann yfirleitt fljótlega við og
rekur slóðina þar til hann
finnur þann týnda. Víst er að
vinna Hafnfirðinga við rekst-
ur sporhundanna hefur
margsinnis sannað gildi sitt.
Þeir eru ekki fáir sem eiga
þeim líf sitt eða sinna að
tauna.
SJALFBOÐALIÐASVEITIR
VAXIÁFRAM 0G DAFNI
Hjálparsveit skáta Hafn-
arfiröi var stofnuð 19.
febrúar1951. Tildrög
þess aö sveitin var
stofnuö var aö félagar í
skátafélaginu Hraunbú-
um höföu veriö fengnir
til aö aöstoöa lögregl-
una viö leitir aö týndu
fólki og til aðstoöar í
vondum veörum í nokk-
ur ár. Þaö sem hvatti
þó mest til aö stofna
hjálparsveit var leitin aö
flugvélinni Geysi, sem
fórst á Vatnajökli haust-
iö 1950.
VEL BÚIN SVEIT
Það hefur margt breyst síó-
an sveitin var stofnuð fyrir
40 árum. Búnaður var þá
lítill sem enginn. Duglegir
og hugmyndaríkir sveitarfé-
lagar hafa lagt mikið á sig til
að byggja hana upp. í dag er
HSH ein best búna hjálpar-
sveit á landinu og býr jafn-
framt að góðu hjálpartiði.
MIKIL VINNA
Alhliða hjálparsveit þarf
mikinn og dýran búnað,
sem er jafnframt dýr í við-
haldi. Þurfa félagarað leggja
á sig mikla vinnu, fyrir utan
æfingar, til að afla fjár til
reksturs á öflugri hjálpar-
sveit.
ÁVALLT TIL TAKS
- FYRIR EKKI NEITT!
Það er stjómvöldum mikill
sparnaður að hafa sjálfboða-
liðasvcitir tilbúnar til útkalls
hvenær sólarhrings sem er,
innanbæjar eða utan og til
lcngri eða skemmri tíma.
Þcssar sveitir taka engin
laun fyrir sín störf. Það
hlytu því að teljast mikil mis-
tök ef stjómvöld gripu til
þess að stofna sérsveitir inn-
an lögreglu, eða annarra
stofnana hins opinbera, til
að annast að hluta þau
björgunarstörf sem hjálpar-
og björgunarsveitir hafa
innt af hendi undanfarna
áratugi. Það yrði dýrt að
greiða slíkum sveitum laun
fyrir æfingar og leitir og all-
an þann búnað sem til þarf.
Starfsmenn slíkra björgun-
arsveita myndu varla leggja
um eða yfir eitt hundrað
þúsund krónur í eigin bún-
að, eins og félagar í sjálf-
boðaliðasveitunum gera í
dag.
SVEITIRNAR VAXI OG
DAFNI ÁFRAM
Jafnvel litlar björgunar-
sveitir á vegum hins opin-
bera myndu ganga af sjálf-
boðaliðasveitunum dauð-
um með tímanum. Þá færi
mikil reynsla og þekking for-
görðum. Hjálpar- og björg-
unarmálum hér í landi verð-
ur best fyrir komið til fram-
búðar með þvt að sjálfboða-
liðasveitir starfi og dafni
áfram á svipuðum grund-
velli og verið hefur. Þannig
nýtast starfskraftar þeirra
sem reiðubúnir em til að
leggja fram tíma sinn, þrek
og þekkingu án endur-
gjalds.
Ávallt viöbúinn!
Friðjón Skúlason
Sveitarforingi
SKÁ TAFORINGINN - 23