Börn og bækur - 01.04.1997, Síða 5

^ivut <kp
Sumardagurinn fyrsti
BERNSKUDAGAR í BLÖNDUHLÍÐ
Z' V umardagurinn fyrsti var ávallt
einn helzti hátíðisdagur ársins. Ef
veður var gott, drifum við telpurn-
ar foreldra okkar og jafnvel allt
heimilisfólkið út á tún til þess að
taka þátt í leikjum okkar. Meira að segja
amma slóst í förina og gladdist með okk-
ur. Jófríður móðursystir mín dvaldist oft
langdvölum á heimili foreldra minna, og
var kært með þeim systrum. Hún hafði
sérstakt dálæti á fyrsta sunnudegi í
sumri. Sagði hún, að sumarið færi nokk-
uð eftir, hvernig viðraði þann dag. Þá
var hún vön að halda öllu heimihsfólk-
inu veizlu.
Hólmfríður Jónasdóttir
Heimdragi 1972
SUMARDAGURINN FYRSTT 1970
svo einn tvo þrjá
kannski fjóra daga
stelst sólin norður
þarsem það snýr rassinum í vindinn
þetta land
hvað verður gaman þá!
fjöllin gráta af gleði
grænkar lítið strá
krían sem kann ekki að syngja
syngur líka þá
sjórinn í fjörunni sofnar
sílin fara á stjá
hvað’ verður gaman þá!
kófdrukknar kýrnar
kúvendaflórnumá
kötturinn segir mjá
langir og mjóir dagar
neita að líða hjá
Pétur Gunnarsson
M j m miðja 19. öld,
m J l þegar byrjað er
mr'' I að safna skipu-
y lega heimildum
um þjóðsiði, ber mönnum
saman um að sumardag-
urinn fyrsti hafi verið
mesta hátíð hér á landi
næst jólunum.
GEKK NÆST JÓLUM
í könnunum þjóðhátta-
ÚR SÖGU DAGANNA
deildar frá 1969 og 1975
kom einnig í ljós að um
síðustu aldamót var sum-
ardagurinn fyrsti hvar-
vetna á landinu talinn
mikill hátíðis- og veitinga-
dagur og gekk víðast hvar
næst jólum og nýári að
fyrirferð. Misjafnt var á
hvaða tíma dags góð-
gjörðir voru veittar. Á
nokkrum bæjum hafði
fólki verið fært í rúmið
um morguninn, helst þó
bömum og gamalmenn-
um. Algengast var þó að
drykkur og meðlæti væri
gefið að afloknum gegn-
ingum fyrir hádegi en að-
almáltíð um þrjúleytið
síðdegis eins og venja var
á þeim árum.