blaðið - 01.06.2005, Blaðsíða 14

blaðið - 01.06.2005, Blaðsíða 14
Útgáfufélag: Ár og dagur ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson. Ritstjóri: Karl Garðarsson. Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson. Ritstjórn og auglýsingar: Bæjariind 14-16, 201 Kópavogur. Aðalsími: 510-3700. Símbréf á fréttadeild: 510- 3701. Símbréf á auglýsingadeild: 510-3711. Netföng: vbl@vbl.is, frettir@vbl.is, auglysingar@vbl.is. Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins. Dreifing: íslandspóstur. Andlegt og líkamlegt ástand Egils Helgasonar Finnur Ingólfsson, forstjóri Vátryggingafélags íslands hf., var hjá Sigmari Guðmundssyni í Kastljósi Ríkissjónvarpsins á mánudagskvöldið. Spjölluðu þeir um einkavæðingu ríkisbank- anna og meinta aðkomu Finns að henni. Finnur Ingólfsson sór og sárt við lagði í þættinum að hann hefði ekki komið þar neitt nærri á árinu 2002, ef frá væru talin afskipti hans sem seðla- bankastjóri. Síðar í sama þætti kom þó í ljós að Finnur kom að lokafrágangi kaupa S-hópsins á hlut ríkissjóðs í Búnaðar- banka íslands hf., enda þá orðinn forstjóri Vátryggingafélags íslands hf. Ekkert kannaðist Finnur Ingólfsson við að þá hefðu átt sér stað nokkrar viðræður við Kaupþing hf. um sameiningu Kaupþings hf. og Búnaðarbanka íslands hf. Hinu gagnstæða hefur þó verið haldið fram, m.a. í Kastljósþætti fyrir nokkrum vikum, sem Sigmar Guðmundsson.stjómaði. Viðmælandi hans þá var Jónína Benediktsdóttir. Blaðið ætlar ekki að fara að blanda sér sérstaklega í þessa umræðu því þar komast menn hvorki lönd né strönd, eins og Kastljósþátturinn sannaði. Eftir stendur staðhæfíng gegn stað- hæfingu um allt sem að einkavæðingu bankanna snýr. Blaðið getur hins vegar ekki annað en tekið upp og birt orðrétt ummæli Finns Ingólfssonar um Egil Helgason íjölmiðlamann í Kastljósþættinum: „Ég tók á sínum tíma þá ákvörðun meðan ég var ráðherra og þurfti einu sinni að eiga samskipti við Egil Helgason út af fréttaviðtali, sem hann hafði ekki burði til að taka vegna þess að hans andlega og líkamlega ástand var þess eðlis að það var ekki hægt að taka viðtalið, að ég ákvað að þurfa ekki að eiga nein viðskipti við hannfrekar." Þarftu ekki að útskýra þetta? Nei, nei, ég þarfekkert að gera það. Það var bara í samskipt- um okkar þannig að viðtalið var aldrei tekið, okkur kom ekki saman um það hvernig þetta viðtalið ætti að vera, að ég tók þá ákvörðun á sínum tíma að eiga ekkert frekari samtöl við hann. “ Og þetta var fyrir mörgum mörgum árum? Já, já, þetta var fyrir mörgum, mörgum árum og ég ætla ekkert að eyða tíma mínum í það. Þetta var bara niðurstaðan. Hann sendi mér fyrir stuttu beiðni um að koma í sinn þátt og mín ákvörðun var bara sú að ég sagði honum einfaldlega nei og var ekkert að skýra það frekar. “ Eins og tilvitnuð ummæli bera meö sér talar hér sá sem valdið hefur. Finnur Ingólfsson setti Egil Helgason út af sakrament- inu, ef svo má segja, fyrir mörgum, mörgum árum, þegar Finn- ur var stjórnmálamaður, vegna þess að hann taldi Egil hvorki hafa verið í andlegu né líkamlegu ástandi til að ræða við stjórn- málamanninn Finn Ingólfsson. Finnur kvaðst ekkert þurfa að skýra þessi umæli sín um Egil frkar og taldi þau ekki fela í sér neinar aðdróttanir eða dylgjur í garð Egils. Það er sennilega ekki rétt mat hjá Finni því væntanlega mundi aðdróttun þessi um bágt andlegt og líkamlegt atgervi Egils falla undir 235. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, ef á reyndi. Það er ekki aðalatriðið hvort fá megi framangreind ummæli Finns Ingólfssonar um Egil Helgason dæmd dauð og ómerk. Það sem skiptir máli fyrir upplýst samfélag er að hvorki stjórn- málamenn né nokkrir aðrir, sem hafa áhrif á gang þjóðmála í víðustu merkingu þess orðs, fái komist upp með að stýra fjöl- miðlaumræðu um störf sín. Fjölmiðlar eiga að standa saman um að beijast gegn valdhroka eins og þeim sem birtist í ummælum Finns Ingólfssonar um Egil Helgason. Auglýsingar miðvikudagur, 1. júní 2005 I blaðið Tvær hliðar á einum peningi femínistar á réttri braut Svanhildur Steinarsdóttir í Blaðinu 25. maí sl. birtist gagnrýni á Femínistafélagið undir nafninu magnus@vbl.is. Félagið var gagnrýnt fyrir að „slást við vindmyllur" þegar það reyndi að fá fólk til að kaupa ekki tímaritiðB&B. B&B eryfirlýst „karla- tímarit“. Fyrirsögn í einhverju tölu- blaði þess ku hafa verið „Beygð’ana í bólið“ og er hún sögð ástæða þess að femínistamir vildu stýra kaupum lesenda eitthvað annað. Blaðamað- urinn telur að feministarnir séu hér á villigötum. Hann útlistar svo það sem hann telur rót vanda kvenna, en hann liggi í sjálfsvitund þeirra. Þær séu ofurseldar kvennatímaritum, s.s. Cosmopolitan, sem boði konum hvern- ig þær eigi að líta út, hvernig kynlífi þær eigi að lifa og hvernig fatnað og snyrtivörur skuli kaupa hverju sinni. Þetta er allt gott og gilt hjá Magnúsi. Hann hefur glöggt auga og dregur upp mjög skýra og rétta mynd af af- mörkuðum hluta stórs vanda kven- fólksins, þ.e. að eltast við ímyndir kvennablaðanna. Sá eltingaleikur kemur að mínu mati jafn- vel í veg fyrir að þær nái eins langt og þær óska á vinnumarkaði og í leiðrétt- ingu launamunar. blaöið Alitnar dúkkulísur Mér varð töluvert létt- ara í skapi að sjá að karl- maður hefði svo næmt auga fyrir þessum vanda, sem konur eru svo hrædd- ar við að taka á. Engin þeirra vill vera sú sem uppfyllir ekki kröfurnar. Allar reyna að vera súp- erkonan þrátt fyrir þau peningaútlát, þjáningu og tíma sem það útheimtir. Það er allt í lagi fyrir aðr- ar að sleppa því að raka á sér fótleggina en ekki fyrir „mig“ hugsa þær. Meðan engin þorir að tak- ast á við vandann breytist auðvitað ekki neitt. Þær verða áfram álitnar dúkk- ulísur að eltast við ímyndir sem eru ekki einu sinni mannlegar. Óhemju- tími, fjármunir og orka fara í að gera sig að „konu“. Það olli mér hins vegar vonbrigð- um að sjá umræddan blaðamann svo enda á því að fullyrða að vandamálið væri eingöngu að finna í kvennablöð- unum. Karlablöðin ættu enga sök í þessu máli og því skyldu femínistarn- ir einbeita sér að hinum raunveru- lega óvini, kvennablöðunum. Klámvæðing Málið er að karlablöðin bæta enn við þá vinnu sem konan telur sig þurfa að leggja á sig til að þóknast karlmönnum. Klámvæðingin er lúmsk. Mörkin eru alltaf að færast til þegar metið er hvað sé klám og hvað ekki. Skv. minni skilgreiningu er klámið að finna í kvennablöðunum en þó auðvitað miklu augljósara og gróf- ara í karlatímaritunum. Viðfangsefni klámsins er ávallt konur. Ekki má gleyma því að karlarnir skoða karla- blöðin. Þeir fá auðvitað líka bein og óbein skilaboð í undirmeðvitund sína um það hvernig konur eru og eigi að vera. Karlablöðin læða því inn í und- irmeðvitund karla að konur séu til eins brúklegar og séu allar að bíða eftir því einu öllum stundum og grípi hvert tækifæri sem býðst. Þær eru ekki kynntar sem hugsandi tilfinn- ingaverur. Þvert á móti eru þær verur sem þyrstir í kyn- líf, hvar, hvenær og hvernig sem er. Þær hafi ríka „þrælslund", eins og blaðamaðurinn kallar það, og séu tilbúnar að þókn- ast körlum að öllu leyti. Þegarkonurn- ar eru „löðrungað- ar“ úr öllum áttum alveg látlaust með myndum af „full- komnum" konum, í tímaritum, aug- lýsingum, hvers konar sjónvarpsefni og lesefni, reyna þær að verjast með því að uppfylla kröfurnar. Areitið er of mikið og stanslaust til að þær geti varist því og mótmælt, þetta er orðið of almennt og álitið eðlilegt svo þær telja einu leiðina að spila með. Konur telja sig því líka þurfa að uppfylla ímynd- ina um konuna sem er opin fyrir öllu í kynlífi og alltaf reiðubúin. Engin þeirra vill vera álitin kyn- köld. Einnig þess vegna þurfi þær að laga líkama sinn og útlit svo þær geti klætt sig í óþægilegan klæðnað sem sýnir kven- leika þeirra og kynþokka. Því vil ég halda fram að „þrælslundin" sem blaða- maðurinn segir einkenna konur sé ekki meðfæddur eiginleiki kvenfólksins. Hún er áunnin vegna þeirra ímynda sem haldið er að þeim af karlatímarit- unum í gegnum karlana og kvennatímaritunum sem taka upp þráðinn þar sem karlatímaritin sleppa honum. Þetta er því sitt hvor hliðin á sama pen- ingnum. Báðum þessum tegundum tímarita er beint gegn konum. Blaðamaðurinn virðist Konur telja sig því líka þurfa að uppfylla ímyndina um konuna sem er op- in fyrir öllu í kynlífi og alltafreiðu- búin. Engin þeirra vill vera álitin kynköld. gera ráð fyrir að karlmennirnir geti lesið sín tímarit gagnrýnum augum og ekki látið blekkjast af þeirri ímynd sem þar er dregin upp af hinu kyninu. Það séu bara konurnar sem séu svo vitlausar að láta glepjast af ímyndum kvennablaðanna og gleypa við þeim gagnrýnilaust. Hvaðan hefur blaða- maðurinn þessa hugmynd um konur? Úr karlablöðunum kannski? Fullkomnar konur Karlmenn fá hvergi jafnítarleg- an leiðarvísi og konurnar fá um það hvernig þeir eigi að vera og hegða sér. Þvert á móti er þeim gert lífið afskap- lega auðvelt og þægilegt. Sjónvarps- efni sýnir t.d. iðulega feita, ljóta, lata og lygna karla, sem eiga fullkomnar eiginkonur, skv. stöðlunum (þættir eins og King of Queens, Yes Dear, According to Jim o.fl.). Þær líta út fyrir að fara reglulega í líkamsrækt, borða hollan mat (eða feiti karlinn borðar hann allan frá þeim) og halda þannig línunum í lagi. Þær mála sig vandlega og leggja mikla vinnu í hár- ið á hverjum degi. Þá eru þær fullar umburðarlyndis og skilyrðislausrar ástar. Reglulega gerir feiti karlinn þeirra eitthvað af sér. Hann gefur öðr- um konum auga, skoðar klámblöð, fer á nektarstaði, eyðir sameigin- legum peningum þeirra í vitleysu eða eitthvað ann- áð sem konunni sárnar. Hann byrjar á að reyna að ljúga sig út úr hlutunum en kon- an kemst svo að hinu sanna. Und- antekningalaust fyrirgefa þær körl- unum. Þeir eru nú bara mannlegir og þær elska þá eins og þeir eru. Með þessu er sköpuð enn ein ímyndin fyr- ir konurnar að fara eftir. Skilaboðin eru þau að þær geti ekki gert meiri kröfur til karlanna, þeir eru nú einu sinni mannlegir og „svona eru bara karlmenn". Þær fá ekkert svigrúm til að átta sig á að þær geta gert kröfur. Stöðluð ímynd Blaðamaðurinn segir að konurnar séu mataðar á því gegnum kvenna- blöðin hvernig brjóst karlar vilji: „Karlar vilja stór brjóst“, hefur hann eftir blöðunum. Hann virðist álykta sem svo að þar sé fengin ástæða þess að konurnar eltist við að öðlast sem stærst brjóst. Það er þó ekki svo ein- falt. Kvennablöðin gefa uppskriftina að hinum fullkomnu brjóstum.í karla- blöðunum eru þau hins vegar sýnd. Karlarnir skoða karlablöðin óspart og því eðlilegt að konurnar dragi þá ályktun að þar sé að finna brjóst eins og karlar vilja hafa þau. Skaðleg blöð Eins og fyrr sagði finnst mér góðs viti að sjá karlmann hafa jafnnæmt auga fyrir sjálfsvitundarvanda kvenna. Eg vona hins vegar að augu Magnúsar og annarra karlmanna opn- ist fyrir þeirri staðreynd að karlablöð- in og kvennablöðin vinna saman. Þau eru skaðlegur leiðarvísir fyrir konur og karla. Þessar tvær hliðar eru sam- ofnar og órjúfanlegar. Það þarf ekki einungis að breyta viðhorfum kvenna til sjálfra sín heldur karlanna líka til kvennanna. Ábyrgð Ég hef ekki séð umrædda grein í B&B. Má vel vera eins og blaðamað- ur heldur fram að þar séu á ferðinni leiðbeiningar til karlmanna sem eru í tilhugalífshugleiðingum og maka- leit um hvernig nálgast skuli konur, vonandi á tilfinningalegum nótum og vitsmunalegan hátt. En það er mikill ábyrgðarhluti að láta slíka fyrirsögn, sem um var fjallað, sleppa í gegn og má ekki láta óátalið. Hún gefur tón- inn og skapar viðhorfin til kvenna. Með fyrirsögninni eru skilaboðin gef- in. Karlarnir lesa svo umræddar leið- beiningar með því hugarfari að þeir séu kúgarar/drottnarar sem þurfi að beygja konur undir vald sitt. Nei, Magnús! Þetta eru ekki vindmyllur. Ég leyfi mér að fullyrða að markaðurinn fyrir kvennablöð- in hyrfi smám saman ef markaður- inn fyrir karlablöðin væri ekki fyrir hendi. Millifyrirsagnir eru blaðsins.

x

blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.