blaðið - 02.08.2005, Blaðsíða 27

blaðið ÞRIÐJUDAGUR 2. ÁGÚST 2005
VIÐTAL I 27
99........................................
Efþú velur eingöngu já-fólk í kringum þig, fólk
sem vill þóknast þér og þér finnst þægilegt að
vera með þá ertu afleitur stjórnandi. Þá end-
arðu uppi með rangt fólk á öllum póstum."
búinn að fara. Svo kom að því að ég
taldi það fullreynt. Ef staða útvarps-
stjóra Ríkisútvarpsins hefði ekki
losnað þá finnst mér líklegt að ég
hefði látið reyna á það í tvo til þrjá
mánuði í viðbót, eða jafnvel til ára-
móta, hvort ég gæti tosað stefnuna í
það far sem ég teldi viðunandi. Nið-
urstaðan hefði þó væntanlega orðið
sú sama. Ég er þannig skapi farinn
að ég get ekki verið á skipi sem stefn-
ir þangað sem ég vil alls ekki fara.“
Listin að stjórna hæfileikafólki
Þú hefur haft mannaforráð í starfi
og munt hafa þau sem útvarpsstjóri.
Hvernig stjórnandi ertu?
„Ég hef ekki hugmynd um það. Ég
hef lesið skoðanir annarra á mér
sem stjórnanda og kannast oft ekki
alveg við mig í lýsingum þeirra. Mér
finnst ég eiginlega vera allt öðru
vísi en öllum öðrum finnst ég vera.
Verð ég þá ekki bara að líta svo á að
þeir hafi rétt fyrir sér og ég hafi ekki
næga dómgreind á sjálfan mig? En
ef ég ætti að nefna galla á mér þá hef-
ur mér fundist ég vera heldur linku-
legur stjórnandi, - ekki nægilegur
töffari á stundum. En þetta er sjálf-
sagt vitlaust líka einsog annað sem
mér finnst um sjálfan mig.“
Maður þekkir mörg dæmi þess
að í fjölmiðlum vinni einstakling-
arsem eru miklar tilfinningaverur,
eiga kannski erfitt með að vinna
undir tímapressu, taka hluti
ncerri sér og geta verið dyntótt-
ir en eru um leið mjög skapandi.
Hvernig tekstu á við að hafa slíkt
fólk í vinnu, varla dugar að nota
sömu aðferðir á alla?
„Ef ég hef einhvern kost sem
stjórnandi, sem ég hef lyst á að
nefna í eigin fari, þá er það geta
eða slembilukka til að koma auga á
efnilegt hæfileikafólk og laða það til
starfa. Margt af því fólki sem stend-
ur sig best í fjölmiðlum er i aðra
röndina sérviturt, jafnvel svolítið
skrýtið. f samskiptum við það þarf
að sýna nokkur klókindi í því sem
enskumælandi kalla „talent manage-
ment“; sem snýst um að hafa stjórn á
hæfileikafólki. Þá verður maður að
taka fólki eins og það er og einblína
á hæfileika þess, sem er ástæða þess
að maður réði það til vinnu. Ég hef
aldrei sett það sem mælikvarða á
fólk sem ég ræð til starfa hvort mér
þyki það persónulega skemmtilegt.
Sumt af þessu fólki finnst mér reynd-
ar alls ekkert skemmtilegt og vildi
ekki taka það með mér heim eftir
vinnu. En aðalatriðið er að þetta fólk
er gott í því sem það er að gera. Ef
þú velur eingöngu já-fólk í kringum
þig, fólk sem vill þóknast þér og þér
finnst þægilegt að vera með þá ertu
afleitur stjórnandi. Þá endarðu uppi
með rangt fólk á öllum póstum.“
Fortíð í rómantískum bjarma
Maður heyrir stundum sagt að fjöl-
miðlafólk hafi verið miklu litrikara
og skemmtilegra hér áður fyrr en {
dag. Heldurðu að þetta sé rétt?
„Er þá ekki bara verið að horfa á
fortíðina í rósrauðum og rómantísk-
um bjarma? Stundum er því líka
haldið fram að stjórnmálamenn
samtímans séu ekki jafn litríkir og
sterkir persónuleikar og þeir voru
áður fyrr. Ég er ekkert viss um það.
Þegar menn líta til baka muna þeir
þá ekki bara eftir fjórum til fimm
stjórnmálamönnum sem stóðu upp
úr? Ég held að það sé hægt að finna
fjóra til fimm stjórnmálamenn í sam-
tímanum sem standa ekki að baki
þeim mönnum sem maður man eft-
ir frá rósrauða tímanum. Það sama
á sennilega við um fjölmiðlamenn.
Reyndar er fjölmiðlastéttin öðruvísi
samsett en áður var. Nú eru fleiri
sem líta á fjöhniðlastarf sem fag og
ætla sér að vera í því til frambúðar
en líta ekki á starfið sem hluta af því
að vera til dæmis rithöfundur eða
stjórnmálamaður. Fyrir vikið finnst
sumum stéttin kannski vera grám-
óskulegri en áður fyrr.“
En heldurðu að það sé ekki
rétt að fjölmiðlastéttin hafi verið
drykkfelldari þá en nú er? Þegar
ég var að byrja í blaðamennsku
skruppu menn á barinn á miðjum
vinnudegi eins ogekkert væri sjálf-
sagðara.
„Þegar ég var að byrja í þessum
bransa tíðkaðist enn að blaðamenn
kæmu á ritstjórnir eftir blaða-
mannafundi, útúr heiminum vegna
drykkju. Þá voru ekki haldnir blaða-
mannafundir nema áfengi væri á
boðstólum og einhverjir blaðamenn
drukku svo illa að ekki var annað
ráð en að næla fréttatilkynninguna í
jakkaboðunginn og senda þá í leigu-
bíl upp á ritstjórn. Þetta gerist ekki
lengur.“
Hvað um sjálfan þig, þú hef-
ur talað um að áfengi hafi verið
vandamál í þínu lífi.
„Fyrir fjórum árum rann upp fyrir
mér að ég var farinn að hafa meiri
ama en ánægju af áfengi, meiri leið-
indi en gleði. Þá tók ég ákvörðun
um að hætta að drekka. Þetta er mér
ekkert feimnismál en ég nenni hrein-
lega ekki að vera alltaf að tala um
það opinberlega - ef þér er sama.“
Fyrirlitleg blaðamennska
Mér er sama og snúum okkur að
öðru. Hefurðu einhvern tíma gert
slœm mistök istarfi?
„Ég gæti sjálfsagt gert langan lista
yfir það sem ég hefði viljað gera öðru-
vísi. Vinnu í fjölmiðlum fylgir viss
ófullnægja. í hvert einasta skipti
veistu að ef þú hefðir haft klukku-
tíma í viðbót, ég tala ekki um sex
tíma, þá hefðirðu getað unnið frétt-
ina betur og ef þú hefðir búið þig
aðeins betur undir viðtalið þá hefði
það orðið enn betra. Allt sem þú
gerir hefðirðu getað gert betur. Þess-
ari staðreynd verður þú að lifa með.
Kannski gildir þetta einnig í öllum
öðrum störfum en í fjölmiðlastarfi
býrðu daglega við þessa nagandi til-
finningu, sem er að sínu leyti hvetj-
andi því hún heldur þér við efnið.“
Hvernig finnst þér þróunin í
dagblaðaheiminum þar sem gula
pressan er að verða æ meira áber-
andi?
„Á síðustu mánuðum og misser-
um hefur orðið ákveðin breyting í
þessum efnum. Á sinum tíma, þegar
menn voru að skammast út í Séð og
heyrt og blöð af slíku tagi og sögðu
að þau ættu ekki að vera til, þá sagði
ég oft sem svo að menn ættu ekki
að ergja sig yfir þessu, þetta væru
skemmtiblöð, fullkomlega meinlaus
og án meinfýsni. Menn yrðu bara
að láta sig hafa þetta. Enda leiddist
mörgum þetta ekki eins mikið og
þeir létu. Fyrir einhverjum mánuð-
um eða misserum breyttist tónn-
inn. Meinfýsni og illkvittni tók að
skjóta upp kollinum. Versta birting-
„Ef það á stöðugt og alltaf að taka mið af áhorfendafjölda þá sitja menn uppi með fjölmiðil sem er nákvæmlega eins og afþreyingarsjón-
varpsstöðvarnar - og það er ekki endilega íslensk menning."
armynd þessa var Bubbamálið í Hér
og nú og DV. Ég skil ekki einbeittan
vilja manna til að innleiða blaða-
mennsku af þessu tagi og mér finnst
hún fyrirlitleg.“
Aðdáandi fslendingasagna
Hvað gerirþúþegarþú ert ekki í vinn-
unni?
„Mest af frítímanum nota ég til
að gaufa eitthvað með fjölskyld-
unni enda finnst mér það mest gef-
andi. Mér finnst til dæmis ótrúlega
skemmtilegt að fylgjast með tíu ára
syni mínum í fótboita. Er ekki sagt
að það sé dulinn draumur allra
feðra að sjá syni sína verða eitthvað
sem þá langaði til að verða en urðu
aldrei? Til dæmis ódauðlegur fót-
boltasnillingur.
Ég veiði talsvert, ekki eins mikið
og ég vildi en samt meira en til dæm-
is konan mín vill. Ég les líka talsvert
- alls konar bókmenntir eftir því
hvernig skapi ég er í. Hef alltaf sex
til átta bækur á náttborðinu. Ég er
forfallinn Islendingasögulesari og
les Grettis sögu, Egils sögu og Njáls-
sögu á tveggja til þriggja ára fresti.
Og svo geri ég dálítið af því að tefla
skák - meira af vilja en getu.“
Hver er uppáhaldshetjan þín í
íslendingasögunum?
„Það fer eftir því hvernig skapi ég
er í. Stundum eru það góðu gæjarnir,
stundum groddalegustu persónurn-
ar, stundum skáldin. Stundum er ég
í stuði fyrir Eglu og stundum fyrir
Grettissögu en best er Njála, sem er
mesta listaverkið. Ég er samt ekki sér-
lega vel að mér í Njálu og það stafar
af því hvað ég er gleyminn. En mér
finnst líka gott að vera gleyminn því
í hvert sinn sem ég les Njálu finnst
mér ég vera að lesa alveg nýja bók.“
En hvað finnst þér um nútíma-
skáldskap?
„Mér finnst niikið af honum ekk-
ert sérstakur. En erum við ekki
þarna komin að því sama og með
stjórnmálamennina og blaðamenn-
ina? 1 samtímanum ertu i mikilli
nálægð við það sem er undir meðal-
lagi. Þegar þú horfir aftur í tímann,
kannski um hálfa öld, þá er búið að
sortera út allt það sem ekkert var
varið í, Þú manst bara eftir því sem
stendur upp úr. Kannski eru bestu
rithöfundarnir í dag ekkert verri en
þeir hafa verið á hverju skeiði, fyrir
utan risana sem allir skrifa í skugg-
ann af.“
Margir vildu geta staðsett þig í
pólitík. Hefurðu alltaf kosið það
sama?
„Nei, ekki alltaf.“
En yfirleitt?
„Já, yfirleitt."
Viltu ekki segja mér hvaðaflokk-
ur það er sem fœr oftast atkvæði
þitt?
„Nei, það vil ég ekki. Mér hefur
tekist að viðhalda dálítilli mystík í
kringum pólitískar skoðanir mín-
ar og vil halda í hana eins lengi og
hægt er.“
Hefurðu mótaðar lífsskoðanir,
ertu til dœmis trúaður?
„Ég gekkst nokkuð upp í því á há-
skólaárum og nokkuð fram eftir
aldri að vera trúlaus efahyggjumað-
ur og montaði mig af því í alls konar
samhengi. Ég tók ekki meðvitaða
ákvörðun um að hætta að vera trú-
laus og fara að trúa, en það hefur orð-
ið brey ting innra með mér hin síðari
ár. 1 dag svara ég spurningunni með
já-i. Ég er trúaður. Það væri enginn
tilgangur með öllu þessu bardúsi ef
ekki væri til æðri máttur.“
kolbrun@vbl.is