blaðið - 04.10.2005, Blaðsíða 32

32 I MENWING
ÞRIÐJUDAGUR 4. OKTÓBER 2005 blaöið
-J
Hilmir Snœr Guðnason vekur hrifningu í Ég er mín eigin kona
Svona gera bara snttlingar
Hilmir Snær Guðnason á stórleik
í Ég er mín eigin kona eftir Doug
Wright sem sýnt er í Iðnó, en þar
fer hann með 35 hlutverk. Ástæða
er til að hvetja alla til að sjá þessa
frábæru sýningu sem byggir á
ævi klæðskiptingsins Charlottu
von Mahlsdorf. Blaðið leitaði
viðbragða þriggja frumsýning-
argesta sem voru hreint út sagt
heillaðir af leik Hilmis Snæs.
Tær kúnst
,Svona gera bara snillingar,“ segir
Súsanna Svavarsdóttir. „Það var nán-
ast óraunverulegt að verða vitni að
þeirri tæru kúnst sem Hilmir Snær
býr yfir - og ég var svo fegin að eng-
diskóstemmningin í Vestur-Berlín
ógleymanleg. Hins vegar verð ég
játa að það brutust fram tár þegar
Charlotte virtist eiga bágast. Eg hef
ekki orðið fyrir viðlíka áhrifum í
leikhúsi áður.“
Leiksigur
„Hilmir Snær vinnur algeran leiksig-
ur í þessari sýningu,“ segir Heimir
Már Pétursson. „Það er fáum lista-
mönnum gefið að fá mann til að
hlæja og gráta á sama tíma. Charlie
Chaplin var snillingur í þessu og
Hilmir Snær og Stefán Baldursson
ná að galdra þetta fram einnig. En
þeir eru líka með mjög gott leikverk
í höndunum. Andstæðurnar og öf-
99........................................
Ekki hægt að hugsa sér betra kvöld í leikhúsi.
inn var með honum á sviðinu. Það
rifjaðist upp fyrir mér hvers vegna
ég varð leikhúsfíkill; fyrst og fremst
vegna nautnarinnar sem felst í því
að horfa á afburða leikara vinna.
Það jafnast ekki mörg listaverk á við
það.“
Hilmir Snær toppar sjálfan sig
Karl Th. Birgisson er ekki síður hrif-
inn. „Maður á alltaf von á miklu þeg-
ar Hilmir Snær á í hlut, en í þessu
verki toppar hann sjálfan sig. Maður
þurfti sífellt að minna sjálfan sig á
að bæði hann og aðalpersónan eru
karlmenn, þrátt fyrir allt, slíkir voru
taktarnir og túlkunin,“ segir Karl.
.Verkið er bæði fyndið og dramatískt
og erfitt að velja uppáhaldspunkta.
Þó eru danski geðlæknirinn og
garnar í Þýskalandi nasismans og
síðan kommúnismans, fá á sig nýtt
og forvitnilegt ljós í ævi klæðskipt-
ingsins Lothars. Aðstæðurhans, eða
hennar, sýna manni einhvern veg-
inn betur en margar aðrar sögur af
örlögum fólks við sömu aðstæður,
hvað alræðisstjórnir eru í eðli sínu
ómannlegar og mannfjandsamlegar.
Sýnir okkur líka hvað það fólk sem
stendur upp gegn slíkum stjórnum
er hugrakkt, þótt aðstæðurnar leiki
það oft á tíðum grátt. Það var unun
að horfa á Hilmi Snæ flakka á milli
karaktera án nokkurrar áreynslu og
þótt hann skipti aldrei um búning
fannst manni að það væru margir
leikarar á sviðinu þegar hann stóð
þar allan tímann einn. Ekki hægt að
hugsa sér betra kvöld í leikhúsi."
„Ég hef ekki orðið fyrir viðlfka áhrifum í leikhúsi áður."
Skrímsli með
gervitennur
Lóa Hjálmtýsdóttir er ein 15
listamanna sem þessa dagana
sýna verk sín í Reykjavíkur-
akademíunni. Verk Lóu eru nokkuð
sérstök en hún sýnir lítil skrímsli úr
leir sem eru með gervitennur.
„Þetta byrjaði með því að ég fann
einn daginn neðri gervigóm á götu,
hirti hann og í einhverju gríni tróð
ég honum upp í svampakarl sem ég
hafði búið til. Þá var kominn karl
sem þurfti ekki að gera mikið við,“
segir hún. „Það vill svo til að ég
þekki þrjár manneskjur sem tengj-
ast gervitannaheildsölum sem fóru
að bera í mig tennur. Síðan fór ég að
leika mér að því að búa til skrímsli
úr leir og setja á þau gervitennur “
Lóa hefur ítrekað fengið martraðir
sem tengjast tönnum. „Kannski er
ég í og með að reyna að vinna bug
Lóa Hjálmtýsdóttir.„Ég hef selt nokkur
skrímsli en finnst erfitt að láta þau frá
mér."
á þeim með þeim með þessari list-
sköpun. Ætli ég haldi ekki áfram að
vinna með tennur þangað til ég fæ
leið á þeim.“ Hún seg-
ir viðbrögð við verk-
unum vera mis-
jöfn. „Sumum
þykja þau fynd-
in, öðrum þykja
þau ógeðsleg. Eg
hef selt nokkur
skrímsli en
finnst erfitt
að láta þau
frá mér.“
„Svik” í
bókmennta-
þýðingum
Viola Guulia Migho heldur á
fimmtudaginn kemur, 6. október,
fyrirlestur í stofu 103 í Lögbergi
kl. 12.15 sem fjallar um þau svik
sem þýðendur bókmennta verða
að fremja við frumtexta sinn til
þess að koma honum yfir á mál
sem lesandinn skilur og getur
samsamast. Hún leikur sér með
ítalska orðatiltækið traduttore,
traditore sem þýða mætti sem þýð-
andi=svikari og kemur með dæmi
um það sem hún kallar „svik”.
Viola heldur því fram að að-
eins sé unnt að skilja „svikin” ef
bókmenntaverkið sem slíkt er
skoðað sem samfelldur klettur
þar sem hver ögn á sinn stað
og engu má breyta. Þetta breyt-
ist hins vegar þegar þýðingin
er skoðuð sem menningarleg
speglun af frumtextanum.
Greining Violu mun kasta ljósi
á nýlegar íslenskar þýðingar á
íslenskum skáldsögum (eftir
Hallgrím Helgason og Halldór Lax-
ness) og ljóðum (eftir ísak Harðar-
son) yfir á ítölsku og íslenska þýð-
ingu á ítölsku skáldsögunni Cento
colpi di spazzola eftir Melissu P.
sem Edda mun gefa út á þessu ári.
Dæmin munu sýna að í stað
þess að tala um einn svikara, má
allt eins tala um samsæri þar
sem allir sem hlut eiga að útgáfu
texta, frá höfundi til ritstjóra, eru
sekir um svik í einhverjum mæli.
Fyrirlesturinn er á ensku og er
öllum opinn. Aðgangur er ókeypis.
Saga
kommúnismans
„Mér hefur lengi fundist vera þörf fyrir bók þar sem kommúnisminn
er skoðaður í heild sinni, bæði sem kenning og sem stjórnmála-
stefna út um allan heim,“ segir Jakob F. Ásgeirsson útgefandi bók-
arinnar Kommúnisminn - sögulegt ágrip eftir Richard Pipes.
„Það hefur ekki verið til nein bók á íslensku um kommúnismann
þar sem fjallað er um hann með hlutlægum hætti,“ segir Jakob.
„Þarna er fræðilegur kafli um kenningarnar sem kann að reyn-
ast einhverjum torveldur en að öðru leyti er þetta mjög
læsileg bók, stutt og aðgengileg."
Er bókin fordœming á kommúnismanum?
„Bara í þeim skilningi að hún segir sannleikann um
hann,“ segir Jakob.