blaðið - 23.05.2007, Qupperneq 12

blaði
Útgáfufélag:
Ritstjóri:
Fréttastjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Ár og dagurehf.
Trausti Hafliðason
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Þröstur Emilsson
Elín Albertsdóttir
Dýr Reykjavík
íslenska krónan er sterk um þessar mundir. Bandaríkjadalur er rúmar
62 krónur og evran 84 krónur. Þótt krónan sé sterk er ekki að sjá að verð-
lag lækki hér á landi. Bensínið hefur verið að hækka, verð á veitingahúsum
hefur hækkað, fatnaður hefur hækkað og lækkun á matarskatti er fokin út í
veður og vind. Það er óskiljanlegt. Venjulega geta kaupmenn falið sig á bak
við gengishækkanir en það er ekki núna. Ástæðan hlýtur því að vera sú að
neytendaverndin sé ekki nógu sterk. íslenskir neytendur borga þegjandi og
hljóðalaust svimandi upphæðir fyrir nauðsynlegar neysluvörur.
Nú fer í hönd mesti ferðamannatíminn. Utlendir ferðamenn munu flykkj-
ast hingað í sumar og fara heim aftur með þau skilaboð að hér á landi sé
okur á öllum sviðum. Hér sé dýrt að vera og því sé kannski betra að fara
eitthvað annað.
Blaðamaður á Washington Post heimsótti landið fyrir stuttu. Hann ritaði
um það grein í blaðið 13. maí sl. þar sem hann gerir að umtalsefni dýran
mat á fslandi. Blaðamaðurinn og félagi hans gengu út af veitingahúsum í
Reykjavík vegna hás verðlags. „Eg hef ferðast til og borðað á stöðum eins
og Hong Kong, Tókýó, Dubai, New York og London. Reykjavík er langdýrasti
staðurinn,“ segir í greininni.
Svangir og leitandi gengu þeir félagarnir niður að höfninni en þeim hafði
verið sagt frá veitingastað þar sem reiddi fram góða humarsúpu. Það var á Sæ-
greifanum sem þeir fengu loks mat á sanngjörnu verði. Tveggja rétta máltíð
fyrir tvo með bjór kostaði innan við þrjú þúsund krónur. Þeir voru sáttir við
það. Þegar þeir höfðu borðað sig sadda spurðu þeir gest sem sat nærri hvar
annars staðar væri hægt að borða á sanngjörnu verði og var þeim þá bent á
Hamborgarabúlluna rétt hjá, sem þeir reyndu daginn eftir.
í Washington Post er bent á þessa tvo veitingastaði sem blaðamaðurinn
sagðist hafa fundið eftir nokkra leit sem góða kosti - allir hinir fengu fall-
einkunn sökum okurs. Tekin eru okurdæmi, t.d. af pakistönskum kjúklinga-
rétti í karríi sem kostaði 27 Bandaríkjadali og meðalstórri pitsu án áleggs á
18 dali.
Það er ekki gott til þess að vita að venjulegir ferðamenn sem koma til ís-
lands telji sig ekki hafa ráð á að snæða á veitingahúsum í Reykjavík. Mörg
veitingahús hér á landi eru fyrsta flokks og því er sorglegt að þau skuli verð-
leggja sig frá viðskiptum. Eigendur veitingastaða verða að gera sér grein fyrir
því að hingað koma ekki bara Hollywoodstjörnur og auðkýfingar. Venjulegir
ferðamenn eru mun fleiri.
Það sem er verst við veitingahúsin í Reykjavík er sá litli verðmunur sem er
á milli fínni staða með faglærðri þjónustu og meðalstaða, eða staða sem ættu
að vera í ódýrasta flokki en selja sig dýrt. Allnokkur veitingahús eru einmitt
í þeim flokki.
Þá eru undanskilin veitingahús og hótel við þjóðveginn en verðlag þar er
oft hneykslanlega hátt, svo vægt sé til orða tekið.
Það er ekki gott fyrir íslenska ferðaþjónustu að fá stöðugt greinar í útlendum
blöðum um dýrtíð á landinu. Þær fæla ferðamenn frá því að koma hingað.
Hvar er samkeppnin? Hvar er þjónustulundin? Hvar er hin íslenska
gestrisni?
Elín Albertsdóttir
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net, frettir@bladid.net, auglysingar@bladid.net
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins
blaði
á föstudögum Auglýsingasíminn er
510 3744
12 MIÐVIKUDAGUR 23. MAÍ 2007
blaðið
Hvaða flokkur á framtíð fyrir sér?
Sagt er að sendimenn Roosevelts
Bandaríkjaforseta hér á landi í síð-
asta heimsstríði hafi skrifað skýrslur
um hvaða stjórnmálaflokkar ættu
mesta framtíð fyrir sér. Niðurstaðan
var Framsóknarflokkurinn. Þessar
vangaveltur reyndust rangar. Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur ætíð borið
ægishjálm yfir Framsóknarflokkinn.
Flokkaskipun er ekki eilíf eða óum-
breytanleg. Samt sem áður eru kjós-
endur íhaldssamir og nýir flokkar
eiga erfitt uppdráttar. Flokkakerfið
sem var og varð til í Vestur-Evrópu
við lok síðari heimsstyrjaldar fyrir
rúmum 60 árum er það sama í dag.
Undantekningin er Ítalía þar sem
Kristilegir demókratar hrundu í kjöl-
far spillingarmála. Þeir flokkar sem
komið hafa nýir inn í flokkakerfi Evr-
ópu á þessum 60 árum og hafa náð
fótfestu eru annars vegar græningja-
flokkar og hins vegar markaðssinn-
aðir þjóðhyggjuflokkar.
Ágreiningur, úrlausnir og viðfangs-
efni sem urðu til þess að þeir stjórn-
málaflokkar mynduðust sem ráðið
hafa mestu í Evrópu frá stríðslokum
og raunar frá því á seinni hluta 19
aldar og fram á þennan dag eru löngu
afgreidd. Ágreiningur er ekki lengur
um þau meginatriði sem stjórnmála-
flokkarnir voru stofnaðir til að berj-
ast fyrir. Samt sem áður stendur
gamla flokkakerfið sem umgjörð
utan um vöru sem er löngu komin
fram yfir síðasta söludag. Nýjar leiðir,
nýjar hugmyndir og ný viðfangsefni
og nýjar átakalínur hafa verið fáar í
stjórnmálum á síðari hluta 20 aldar
og í byrjun þessarar. Þess vegna hafa
ráðandi stjórnmálamenn nánast und-
antekningarlaust þá meginstefnu
að komast til valda og stjórna síðan
frá degi til dags án ákveðinnar pólit-
ískrar markmiðssetningar og báknið
bólgnar út.
Síðasti stjórnmálamaðurinn í
Evrópu sem reyndi að framkvæma
sósíalisma var Francois Mitterand.
Hann gerði það ekki nema í 180 daga.
Fjármagnsflóttinn frá Frakklandi
neyddi hann til þess að skipta um
stefnu. Nánast á einni nóttu breytt-
ist sósíalistastjórn Mitterand i hvað
ákveðnustu markaðshyggjustjórn
í Evrópu. Þrátt fyrir sigur markaðs-
hyggjunnar og einkavæðingu þá
hefur hlutur hins opinbera í þjóðar-
Jón Magnússon
tekjunum stöðugt farið vaxandi. Nú
er svo komið að meira en helmingur
þjóðartekna er tekið af hinu opinbera
og lífeyrissjóðum.
Meðal stærstu stjórnmálalegu
spurninganna sem við stöndum
frammi fyrir í dag er: Hvernig
tryggjum við eðlilegt fullveldi þjóð-
arinnar á sama tíma og við deilum
fullveldinu með öðrum með EES-
samningnum? Hvernig gætum við ís-
lenskrar náttúru þannig að við skilum
landinu í betra ásigkomulagi til kom-
andi kynslóða? Hvernig tryggjum við
rétt þeirra sem hér búa og öryggi borg-
aranna? Hvernig getum við dregið
úr útgjöldum hins opinbera? Hvaða
atvinnustefnu ætlum við að fylgja?
í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðs-
ins 20. maí er fullyrt að Frjálslyndi
flokkurinn eigi ekki framtíð fyrir
sér og þau skilaboð send til for-
manns flokksins og þess sem þetta
ritar að þeir séu betur komnir í Sjálf-
stæðisflokknum en til þess þurfi dyr
að standa opnar eins og það er orðað.
Það er rétt að við eigum meira sam-
eiginlegt með Sjálfstæðisflokknum
en Samfylkingin. Samfylkingin er
þó sá kostur sem Sjálfstæðisflokk-
urinn ætlar að velja. Með því lokast
dyr. Mér er nær að halda miðað við
þær aðstæður sem nú eru að verða
í íslenskum stjórnmálum að nú far-
ist höfundi Reykjavíkurbréfs eins
og skýrsluhöfundum Roosevelts
Bandaríkjaforseta í stríðinu. Hann
sér ekki að Frjálslyndi flokkurinn
stendur fyrir málum sem skipta
þjóðina miklu í framtíðinni. Málum
sem eru raunveruleg pólitísk átaka-
mál. Sum á byrjunarreit eins og
vandamál vegna óhefts innflutn-
ings innflytjenda. Önnur sem eru
komin lengra eins og kvótakerfið
en óréttlæti þess dylst ekki höfundi
Reykjavíkurbréfs. I þriðja lagi mann-
úðleg markaðshyggja sem byggir á
því að hið opinbera taki minna til
sín, veiti borgurunum aukið frelsi,
gæti jafnræðis og komi í veg fyrir
velferðarhalla.
Frjálslyndi flokkurinn þarf og
mun byggja sig upp á næstu mán-
uðum og koma margefldur í næstu
sveitarstjórnarkosningar. Kjósendur
munu þá refsa Sjálfstæðisflokknum
fyrir að mynda ríkisstjórn til vinstri.
Það sér höfundur Reykjavíkurbréfs
þó hann kjósi að orða hugsun sína
með þeim hætti sem hann gerir.
Höfundur er hæstaréttarlögmaður
Klippt & skorið
Húrrandi stemning var i gömlu varn-
arstöðinni í Keflavík þegar háskóla-
setrið Keilir kynnti starfsemi sina fyrir
almenningi. Var opið í fyrsta sinn inn á svæðið
eftir að herinn fór og
nýttu þúsundir tækifærið
til þess eins að rúnta um
Fannst mörgum það afar
táknrænt að keyra fram
hjá líflausum verslunum
og veitingastöðum eftir
að búið var að byrgja fyrir alla glugga og dyr.
Einn sem klippari hitti hafði á orði að tvennt
mætti þó taka til fyrirmyndar. Annars vegar
hvað allt svæðið væri hreint og fínt og hins
vegar hvað göturnar voru góðar. Engin hjólför
í malbiki neins staðar og virtist vera sem allt
hefði í raun verið nýmalbikað.
Hugmyndin er að koma þarna á fót alþjóð-
legu háskólasetri og gera það svo vel að
nægi til að laða að bæði innlent og erlent
fagfólk og nema. Er enda slag-býM
orð skólans Atlantic Center of I
Excellence sem engin tilraun er
gerð til að þýða á nokkurn hátt B
en gæti útlagst liáskólaseiurfull-jfýjPmMf J
komnunar. Með það í huga er I
undarlegt að stafsetningarvillur
voru i kynningarefni því sem dreift var auk þess
sem sumar námsgreinarnar virtust nokkuð út úr
korti. Til að mynda eru fimm einingar tileinkaðar
uppiýsingatækni sem er í raun grunnnámskeið á
tölvur. Farið yfir helstu atriði Windows, nýtingu á
tölvupósti og upplýsingaleit á veraldarvefnum???
Taldi klippari vandfundið það fólk sem ekki kann
þær listirflestará þessum sfðustu og verstu.
Knattspyrnusamband íslands hélt
kynningarfund vegna komandi
landsleikja (vikunni en karlalands-
liðið íslenska mætir Liechtenstein hér heima
2. júni og Svíþjóð úti nokkrum dögum síðar.
Athygli vakti að Eyjólfur landsliðsþjálfari
óttast lið Liechtenstein
og lýsti því yfir orðrétt
að sá leikur yrði „mjög
erfiður". Sem verður að
teljast með nokkrum
ólíkindum enda Liech-
tenstein mun neðar en
fsland á styrkleikalistum og tveir leikir lið-
anna hingað til hafa endað með sigri fslands
og markatölunni 8-0.
albert@bladid.net