blaðið - 10.07.2007, Blaðsíða 20

LAUSHROARSKELDA
Atli Fannar skrifar frá Danmörku
atli@bladid.net
tpa Tónlist sveitarinnar má lýsa þannig að
. J-' það er eins og djöfullinn sjálfur sé að
framkvæma særingu á jesúbarninu með
það að markmiði að ná sjálfum sér út.
Veðrið skánaði á viðbióðsleffri Hróarskel
-■■'r-LJL O
[báríð

Gojira var mögnuð Pungt
rokkið reyndist nærandi.
Blaðið/Atli Fannar
Sólin lét sjá sig á síðasta
degi Hróarskelduhátíðar-
innar og hljómsveitirnar
héldu áfram að brillera.
Eftir Atla Fannar Bjarkason
atli@bladid.net
„Roskilde-festival... and step on it,“
sagði ég við sköllóttan leigubílstjóra
í Köben á laugardag. „Þú veist að það
kostar peninga,“ sagði hann á móti,
en svipurinn sem ég gaf honum
gerði svar mitt nánast óþarft: „Já.
Eg veit að það kostar peninga.“
Bílstjórinn lét ekki segja sér það
tvisvar og steig bensínið í. botn.
Hann ók á 160 kílómetra meðal-
hraða og negldi niður í hvert skipti
sem hann sá bíla úti í kanti, af ótta
við að lögreglan sæti fyrir honum.
Krónískt þreyttur á lífinu
Ég hefði alveg eins getað sagt
honum að keyra okkur til hel-
vítis, því svæðið líktist engu öðru.
Drullan var heldur betur ekki á
undanhaldi og drukknir hátíðar-
gestir skjögruðu um svæðið í leit
að einhverju syndsamlegu; rokk-
tónlist, eiturlyfjum eða kynlífi utan
hjónabands.
Ég heyrði í hljómsveitinni Soul-
savers í fjarska og dreif mig í Ar-
ena-tjaldið þar sem tónleikar sveit-
arinnar voru að ná hápunkti. Mis-
kunnarlaus leðjan gerði mér erfitt
fyrir og olli því að lóð virtust föst
við ökkla mína, en ég er jaxl og
grenjaði ekki yfir því frekar en aðrir
hátíðargestir.
Soulsavers voru flottir. Mark
Langegan, gamli grugg-hundur-
inn og einkavinur Kurts Cobains
heitins, stóð kyrr á sviðinu eins og
stytta. Rám röddin naut sín vel með
tónlistinni, en hann virtist samt
eitthvað þreyttur. Kannski er hann
bara krónískt þreyttur á lífinu, það
kæmi mér ekki á óvart miðað við
texta hans úr laginu Revival:
„I need you so, it's sin.
Put an end to my suffering."
Gojira sigraði hjarta mitt
Hljómsveitin Gojira frá Frakk-
landi sigraði hjarta mitt á laug-
ardagskvöldið. Sveitin er algjört
ólíkindatól þar sem hún spilar
dauðarokk frá helvíti þrátt fyrir að
vera frá landi baguette-brauða og
rauðvínssmökkunar. Ótrúlegt hvað
þungt rokk getur verið nærandi
fyrir sálina þegar maður er gjörsam-
lega búinn að fá nóg af aðstæðunum
í kringum sig.
Tónlist sveitarinnar má lýsa
þannig að það er eins og djöfullinn
sjálfur sé að framkvæma særingu á
jesúbarninu með það að markmiði
að ná sjálfum sér út. Svo perver-
tískar eru kaflaskiptingarnar og
hraðinn, en flogaveikir eru sérstak-
lega varaðir við því að fara á tón-
leika með Gojira.
The Who og málefni aldraðra
Mér fannst The Who ekkert
skemmtilegir, sveitin var meira
svona... fyndin. Það er eitthvað hræði-
lega kaldhæðnislegt við að horfa á
sveitina, sem er örugglega með sam-
anlagðan aldur upp á 900 ár, syngja
My Generation. Lagið er samið þegar
þeir voru unglingar, en ætli þeir séu
að vekja athygli á málefnum aldraðra
með því að flytja það í dag?
Þá sá ég aðeins nokkur lög með
Kaliforníugenginu Red Hot Chili
Peppers. Sveitin stóð svo sem undir
væntingum, en eftir að hafa séð
mynddiska með tónleikum hennar
býst maður ekki við miklu. Sveitin
er einfaldega of vön því að spila á
stórtónleikunum og veit akkúrat
hvernig á að kynda undir aðdá-
endum sínum, tónleikarnir gerðu
ekki mikið fyrir okkur hina.
Með Muse kom sólin
Á sunnudag gerðist hið óvænta.
Himnarnir opnuðust og sólin byrj-
aði að skína sem aldrei fyrr. Það sem
áður var helvíti á jörðu var orðið að
drullugri sólarparadís og viðhorf
mitt til hátíðarinnar og lífsins al-
mennt hringsnerist á stundinni.
Ég missti af Arctic Monkeys, en
tónleikar Muse voru magnaðir. Það
mætti segja að hljómsveitin sé þessi
fullkomni frændi sem er alltaf með
nýtt trikk uppi í erminni. Ekki nóg
með að hann kaupi handa þér vín,
taki upp skaupið og skutli þér niður
í bæ á gamlárskvöld, heldur sækir
hann þig líka eftir djammið, breiðir
yfir þig og setur fötu við hliðina á
rúminu þínu.
Þegar Muse var búin að spila
smelli eins og New Born, Starlight,
Time is Running Out, Sunburn, Fee-
ling Good og Apocalypse Please þá
yfirgaf sveitin sviðið í smástund
og kom svo aftur með ofursmelli á
borð við Unintended, Plug in Baby
og fleiri sem ættu að fá aðrar hljóm-
sveitir til að hugsa sveitinni þegj-
andi þörfina.
Hátíðargestir voru ekki eins þyrstir og áður
Dramatískur
samdráttur
„Bjórsalan er búin að minnka um
mörg hundruð prósent. Þetta er fá-
ránlegt," sagði sölumaður á einum
af fjölmörgum Tuborg-bjórbásum á
Hróarskelduhátíðinni í samtali við
blaðamann Blaðsins á laugardag.
Vart sást til sólar á hátíðinni fyrr en
á sunnudag og voru gestir því ekki
eins þyrstir og ella.
Sölumaðurinn sagðist sjaldan
hafa séð söluna svona slæma, en
hann hefur starfað við bjórsölu á
hátíðinni síðustu ár. í fyrra og hitt-
iðfyrra skein sólin linnulaust og
bjórsalan var í samræmi við það.
I ár er raunin önnur og verri fyrir
Tuborg. Raðir sem mynduðust við
bjórbásana sjást varla í ár, en áður
sá fólk ekkert að því að bíða í allt að
hálftíma eftir bjórglasi.
Öll sala verri
Bjórsalar eru ekki þeir einu sem
eru ósáttir, því öll verslun á svæð-
inu hefur verið döpur vegna veð-
urs að sögn verslunarmanna sem
í bjórsölu
Engar raðir Fólk þurfti afar sjaldan að
bíða í röð til að fá bjór.
blaðamaður spjallaði við. Eigandi
fataverslunar á svæðinu talaði um
að vatnið hefði náð upp í fötin sem
héngu á snögunum á tímabili og
lýsti yfir gríðarlegum vonbrigðum
með sölu. Annar talaði um að allir
færu af svæðinu með tap á bakinu,
hvort sem um væri að ræða fata- eða
matarsölumenn. afb
Ekki eru allir ósáttir við veðrið í Hróarskeldu
Skemmtilegra að drukkna í drullu
„Mér finnst skemmtilegra að hafa
veðrið svona,“ sagði Halli Valli,
söngvari og gítarleikari hljómsveit-
arinnar Ælu, í samtali við blaða-
mann Blaðsins á laugardag.
Halli var alls ekki ósáttur við
veður, vinda og drullu og stóð
í mestu makindum sötrandi
Cosmopolitan úr plastglasi þegar
blaðamaður spjallaði við hann. „I
fyrra var fáránlegur hiti og ég var
að drukkna í hita. Það er skemmti-
legra að drukkna í drullu."
Tjaldið í góðu lagi
„Tjaldið stendur mjög vel, það er í
góðu lagi,“ sagði Halli, en hann var
ekki einn af þeim sem flúðu svæðið
í vellystingarnar í Kaupmannahöfn
og sagðist tvímælalaust ætla að
vera á svæðinu til loka hátíðarinnar.
Af hljómsveitunum sem Halli sá
sagði hann Peter, Bjorn and John
standa upp úr. „Peter, Björn and
John voru æðislegir,“ sagði hann.
„CSS voru líka geggjuð og í dag sá ég
Hayseed Dixie. Þeir voru skemmti-
legir miðað við djókband."
afb