Orðlaus - 01.10.2002, Blaðsíða 26

Orðlaus - 01.10.2002, Blaðsíða 26
ANDREAROBERTS Andrea Róbertc hélt út í heim til að starfa sem fyrirsaeta einungis sextán ára göm- ul. Nú, 11 árum seinna, stýrir hún ekki aðeins sínum eigin sjónvarpsþætti á Stöð 2, heldur er hún einnig i námi við Háskóla fslands og situr í stjórn V-dags samtakana. Hún aetti því að vera flestum landsmönnum ktmn fyrir störf sín á skjánum auk þess að hafa verið tíður gestur fjölmiðlanna í gegnum árin. Okkur langaði til að forvitnast um hver „Andrea" vaeri í raun og veru og fengum hana því til að hitta okkur í stutt spjall. Eftir að hafa setið hátt í tvo tíma og raett um daginn og veginn komumst við að því að hún er ekki bara fallegt andlit heldur kona með bein i nefinu. Hún hefur skoðanir á öllum hlutum og er ófeimin við að segja þaer. Þar sem þetta er frumraun okkar í blaðamennsku, þá ákváðum við að byrja á þessu týpíska og forvitnast um hver helstu áhugamál hennar væru fyrir utan vinnutíma. Ég hef mestan áhuga á fólki,vinum mínum og mínum nánustu.Vinir mlnir eru það mikilvæg- asta í lífinu, en þar sem ég er mjög upptekin manneskja hef ég reynt að einbeita mér að nokkrum góðum í stað þess að reyna að dreifa mér út um allt og þóknast öllum. Ég er Ifka komin með bakteríu fyrir fjallgöng- um, en mamma smitaði mig af því. Ég er búin að labba Laugaveginn tvisvar með allt á bakinu og gista í skálum á leiðinni. Maður er nú ekkert að drekka í svona ferðum en allir skálverðirnir geta "reddað einum bjór", þan- nig að það er svolítið kósí og það myndast oft skemmtileg stemning í svona ferðum. Þetta er alveg ótrúlega gaman, maður sefur vel og fær orku úr náttúrunni. Náttúra (slands er for- réttindi og þar fæ ég mína hreyfingu því ég er ekki í neinni leikfimi eða svoleiðis. Ég væri samt til í að fara í jóga því mér finnst svo rosa- lega sjarmerandi að vera liðugur, langar helst til að stökkva núna í splitt eða spíkat! Annars hef ég mjög mikinn áhuga á tónlist, hönnun og myndlist. Ég hef reynt að safna verkum eft- ir samtímalistamenn. Ef ég á einhvern pening þá fer hann ekki í hlutabréf heldur myndlist. Hversu góð fjárfesting það er veit ég ekki, en ég fæ algjört kick út úr því. Hefur þú málað eitthvað sjálf? Nei, ég hef ekkert verið að mála en ég er mjög vandvirk og haldin fullkomnunaráráttu. Þegar ég var yngri elskaði ég litabækur. Ef ég kæmist í litabók núna þá væri ég ekki lengi að ná mér í liti.Ég hef hannað fullt affötum á sjálfa mig en ég er ekkert sérlega góð í að teikna fríhendis. Á síðastliðnum árum hafa raun- veruleikaþættir verið fastir liðir í sjónvarpi og nýir þættir skjóta upp kollinum á hverju hausti.Vin- sældirnar hafa verið gífulegar og fólk virðist hafa endalaust gaman af þessu.Á það líka við um þig? Ég hef ekki horft mikið á sjónvarp síðustu tvö árin þannig að ég veit ekki alveg hvað er að gerast. Sá þáttinn Bachelor um daginn og ég vissi ekki hvort ég átti að gráta eða hlæja. Þar vakna konurnar með varalit, engin af þeim er með bólur, teina eða undir 170 cm á hæð. Þarna birtisteinungisein mynd af konum.eng- an veginn allur skalinn. Ég veit því ekki hversu mikill raunveruleiki er í þessu. Þetta hlýtur að vera pródúserað til andskotans. Taiandi um kvenímyndina.Nú kaupa konur mikið af vörum til að láta sig líta betur út og laga hitt og þetta í sambandi við útlit sitt. Er þetta ekki bara allt spurning um markaðsetningu? Þetta er náttúrulega atvinnuskapandi. Fullt af verksmiðjum leggja kapp sitt við að framleiða krem til að losa okkur við hrukkur og appel- sínuhúð. Auðvitað er þetta bara markaðssetn- ing. Hér á íslandi keppast allir við að raka af sér öll líkamshárin. Það er búið að selja okkur það að við eigum að raka bikíníröndina og flestar píkur á landinu eru rakaðar á einhvern hátt. Ég heyrði það í saumó um daginn að í Aslu vaxi hárin ekki svona grimmt og galið og þar sé ver- ið að selja píkuhárahárkollur, þannig að þetta hlýtur að vera merkaðssetning. Mér finnst mjög flott að vera með hár undir höndunum... mér finnst það geðveikt, en málið er bara það að þau vaxa eitthvað svo fá að ég get ekki safn- að. Mér finnst llka svona „pin-up" gellur sem eru huggulegar í holdum algjört æði. Ég hef bara átt við það vandamál að stríða að þó ég borði 16" pizzu með fimm áleggstegundum á kvöldin þá þyngist ég ekki og ég þoli ekki að fólki finnist allt í lagi að segja við mig„djöfull ertu mjó"en það mundi ekki voga sérað segja við einhverja aðra feita manneskju hvað hún sé feit. Mér finnst það fáránlegt því ég get ímyndað mér að það sé jafn erfitt að fita sig eins og grenna og hvoru tveggja leggst á sálina á manni. Þegar settar voru upp heim- asíður þar sem fólk gat skrifað undir nafnleynd þá kom í Ijós að mikið af ungum stelpum áttu að baki slæma kynlífsreynslu.Tel- ur þú ástæðuna vera brenglaða mynd af kynlífi sem fólk fær úr klámmyndum? Á fundi með Bríet um daginn var ein stelpa sem sagði okkur að í bekkjarpartýi höfðu strákar stillt upp kameru í svefnherberginu, ýtt á upptöku og reynt að fá stelpur með sér inn í herbergi. Síðan var ein sem gerði það, svaf hjá einhverjum eða ég veit ekki hvað og efnið var fjölfaldað og dreift út um allt. Það er gríðalegur þrýstingur á stelpur að vera svona og hinsegin og persónulega finnst mér krakk- ar fullorðnast of hratt. Ég trúi því heldur ekki að 13 ára stelpur fíli það að láta taka sig í rass. Þetta getur verið stórhættulegt. Það er ekkert grln að enda með króníska gyllinæð eftir eitt- hvað sem maður kann ekki og vill ekki. Annað dæmi er til að mynda að eftir að klámmyndin „Deep Throat" kom út þóttust allar konur vera með G-blett í hálsinum og ég heyrði einhvers- staðar að fjöldi kvenna hefði fundist látinn eftirað þeim hafði verið nauðgað í háls. Eins og kynlífsiðnaðurinn er í dag er hann að hala inn meiri peninga en vopnasala og eitur- lyf. Konurnar í klámmyndum eru alltaf svaka gellur en mennirnir forljótir þannig að körlum sem horfa á myndina Kður rosalega vel með sig. Nú hafa einnig orðið breytingar í þessum geira og það er farið að gera myndir þar sem einn maður er með kameruna og fær fólk út af götu til að koma með sér í eitthvað herbergi til að leika í klámmynd. Þeir sem horfa á klám- myndir fíla þetta víst voða vel, finnst það svo raunverulegt að vera (svo mikilli nánd við leik- arana. Þannig að jú, ég mundi segja að klám- myndir hafi mikið um það að segja hversu brenglaða mynd sérstaklega ungt fólk hefur af kynlífi. KynKf getur verið svo frábært fyrir bæði kynin. Það sem skiptir máli er að þekkja Kkamann, kunna á sjálfa sig og læra að njóta. Nú hefur þú starfað lencji í sjón- varpi, varst með Sjáðu, Island í dag og nú með þinn eigin þátt, Andrea. Er mikill munur á því að mæta í beina útsendingu og vera með þátt sem er tekin upp fyrirfram? Það er allt öðruvísi að mæta í beina útsend- ingu, eins og í (sland í dag. Ef maður er ekki alveg stemmdur þá sést það. Fólk sem situr heima hugsar kannski, "vá hvað þetta er lélegur sjónvarpsmaður", en viðkomandi sjónvarpsmaður er kannski nýbúinn að missa nákominn ættingja eða er með 40 stiga hita. Það má ekkert klikka. Það er rosa gaman að kynnast hraðanum og fólkinu sem ég hef unnið með, en ég kann betur við mig í þætti á léttu nótunum og reyna þannig að búa til ein- hverja skemmtilega stund fyrir áhorfandann. Þetta er alveg ótrúlega gaman, maður kynnist fullt af skemmtilegu fólki og vfkkar sjóndeild- arhringinn. Það tekur samt rosalega orku frá manni að tala svona mikið við fólk, þarf kannski að taka átta viðtöl á dag sem maður er ekkert alltaf í stuði fyrir.Ég nenni heldur alls ekki alltaf að dressa mig upp, mála mig eða greiða mér, það fer bara eftir í hvernig stuði maður er. En oftast er ég búin að dressa mig upp í Mango og fara (förðun og einhver glos- suð glansmynd birtist af manni á skjánum. Hvernig kviknaði hugmyndin að þættinum? Það eru ekki margir þættir núna sem fjalla um hönnun, tísku og næturlífið. Þetta er þó ekk- ert nýtt, bara magasín þáttur. Svo heitir hann Andrea sem er alveg rosalega egósentrískt nafn. Þetta gerðist bara, eiginlega þegar ég var úti (London. Þátturinn er sýndur á hverju fimmtudagskvöldi kl. 19:30 og mikið efni er í hverjum þætti. Er ekki erfitt að finna nýja viðmælendur í hverri viku? (sland er stórt land en hér býr fámenn þjóð. Ég er búin að gera fleiri hundruð sjónvarps- þætti, svo jú, það verður alltaf erfiðara. Maður er alltaf að reyna að finna nýjan viðmælanda og nýja staði til að taka viðtalið á og að vera ekki alltaf með sömu spurningarnar heldur taka nýja vinkla. Sem dæmi þegar ég tók við- talið við Jamie Oliver, Kokk án klæða, þá er hann náttúrulega þekkturfyrir matreiðslu svo ég fór ekkert að spyrja hann út í uppskriftir heldur eitthvað allt annað. Þessi viðtöl eru þó auðvitað alltaf svolítið á yfirborðinu. V-dagurinn V-dagurinn varhaldinn (fyrsta sinn 14.febrúar á þessu ári. Það var haft samband við mig og Villa úr 200.000 naglbítum og við vorum feng- in til að fara ( alla framhaldsskóla landsins og kynna forvarnarsamkeppni sem var í tengsl- um við daginn. Nú er ég komin ( stjórnina og við erum á fullu að undirbúa næsta V-dag. Ýmis mál eru í deiglunni til dæmis ætlum við að reyna að bjóða fólki að ganga í samtökin. Nú svo erum við að sitja okkur ( samband við stórstjörnur sem vilja koma á klakann næsta V-dag. Stjórn V-dags samtakanna er ósköp venjulegt fólk, rödd almennings.Við reynum að vera vak- andi fyrir því sem er að gerast ( samfélaginu og látum málefnið okkur varða. Við viljum fá fólk og fjölmiðla til að vekja athygli á þessu samt(mavandamáli, ofbeldinu.Til dæmis fyrir síðustu verslunarmannahelgi reyndum við að beina athyglinni að strákunum, ábyrgðin á að vera hjá þeim sem eiga hana. Víddin á galla- buxunum á ekki að hafa neitt að segja þegar dæmt er í nauðgunarmálum. Það er búið að þyngja dóma í fíkniefnamálum og það er eins og það vanti samræmi í dómhefðina þar sem skilaboð dómsvaldsins markar siðferðiskennd almennings. Við viljum að fólk kæri nauð- ganir en meðal annars vegna sektarkennd- ar og skammar hefur verið erfitt að fá það til þess. Eins og Hallgrímur Helgason sagði: „Þeir sem stinga honum inn án samþykkis, þeim verður stungið inn án samþykkis. Helv... góður texti. Nú ert þú með þátt í sjónvarp- inu,ert í Háskólanum og í stjórn V-dags samtakanna. Þú hlýtur að vera mjög upptekin. Hvernig er þín venjulega vika? Ég á áherslupenna ( öllum litum og dagbókin mín er rosalega þykk og beygluð. Ég vakna klukkan átta á morgnana og er á fullu allann daginn. Svo er ég líka þessi týpa að ef ég hitti einhvern gaur sem er að dreifa bæklingum þá er ég strax komin með 2/3 af bunkanum og farin að dreifa þeim fyrir hann. Ég get ekki kvartað, maður kemur sér I þetta sjálfur. Margir halda að ég fari bara (vinnuna (klukku- tíma á fimmtudögum og hafi ekkert að gera hina dagana. Á bak við hvern þátt er hins veg- ar gífurlegur undirbúningur. Ein mínúta í sjón- varpi er margra klukkustunda vinna. Ég þarf að redda viðtölum,fara á staðina og vinna svo efnið. Þetta er samt mjög gaman. Maður þarf bara að vera temmilega kærulaus til að halda geðheilsu.

x

Orðlaus

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Orðlaus
https://timarit.is/publication/942

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.