Orðlaus - 01.10.2002, Blaðsíða 35

í SKÓM
Hrönn Sveinsdóttir er stúlkan sem
gerði myndina „í skóm drekans".
Myndin hefur hlotið mikla athygli
að sökum lögbanns sem sett var á
hana en nú er hún loksins komin í
kvikmyndahús borgarinnar. í skóm
drekans er heimildarmynd um Ung-
frú ísland.is þar sem Hrönn er einn
af keppendunum. En af hverju lög-
bann? Hvað er það sem við máttum
ekki sjá eða vita? Við buðum Hrönn
í hádegisverð á Thorvaldsen bar og
ræddum við hana. Okkur langaði
t
i
V
Þetta er í rauninni rosalega tímafrekt og
„pointless" fyrir sjálfa stelpuna því hún veit
sjaldnast hvert hún er að fara eða hvað hún er
að gera. Sjálf hef ég aldrei komist að
því í hverju sjálf keppnin felst. Ég
hefði skilið það betur ef við
hefðum allarfarið í einhverskonar
U vita aðdragandann aí mjnd- **>**
inni, ferlið sem hún fér i gegnum ?e*Mg * •“W eft,r
* * u~;—'mu i hahæluðum skom og
a& safna stigum. Það væru
atöflur ílokdagsins og sú sem hefði safn-
gegnum
og hver skoðun hennar er á fegurð-
arsamkeppnum í dag.
Ég hafði ekki beinlfnis hugsað um
mynd af þessu tagi fyrr en ég sá av™.
í blaðinu. Það var augiýst eftir þátttakendum S eppmn vi
f nýja fegu^mkeppni^^pp^^ A > raunjnn. bara ^ ^
þetta svo fyndið því '"nto^- , styr(aaraði|um hmtn^fAlkl.
»yfir 170 cfn, á a1dr-N\ \ A.\ l fa
|a eru þetta fyndmr staðlar, . . !
skrítin. Þú þurftir að vj
inum 18-25, ógift og
hugsaði: „Voðalega
ég passa eínmitt inn í þá og ég er Ijóshærð K
þokkabót?! Af hverju er ég ekki bara búin að
vinna þessa keppni?" Mér fannst þetta svo
brenglu&ÍTiugmynd að vera innan um 15
aðrar stelpur og allar að reyna að vera sætari
en stelpan við hliðin á. Það var þá sem hug-
myndin kviknaði.
Það fór mikíll tími í undirbúning, um það bil
3-4 mánuðir og keppnin fór hægt af stað.
Það var byrjað á þvf að hittast þar sem Ijós-
myndarar tóku myndir af okkur öllum í góðu
glensi, einskonar upphitun fyrir keppnina.
Næst var farið út í strangt líkams-
ræktarprógram þannig að við
værum allar sem sætastar á loka-
kvöldinu . Það var endalaust verið að smala
saman fólki á hina og þejsa staðfí bænum þar
sem við áttum að brosa, bjóða upp á kampa-
vfn og oftast ( bolum með einhverju vöru-
merki á. Allt var gert til að selja batterfiö,
er gert
hlýtur að i
keppnina en eii
borgað, hejf’ *
tekúr
businessfólki
g maður fattar að þessi
góðgerðarstarfsemi. Þetta
koma út í gróða og einhver
llir fá borgað sem vinna við
a manneskjan sem fær ekki
orgar með sér, er stelpapsem
:er í neglur, Ijós, strípur og eyð-
Þegar Ifða fór að úrslitakvöldina var maður
farin að spá mikið f þvf hvernig manni myndi
ganga, hvort maður myndi vinna eða ekki,
hver væri sætari en ég og svo framvegis.
Ég hafði unnið mig í gegnum það
öll mín unglingsár að verða minn
eigin karakter en þegar ég kom
þessa keppni var ég komin í ein-
hverjar eldgamlar pæíingar aftur.
Ég var farin að „díla" við eldgamalt og van-
þroskað fyrirbæri ihni í sjálfri mér hvort ég
væri sæt eða hvort ég gæti hugsanlega verið
sætari en þessi eða hin. Hvernig sér fólk mig
sem hefur bara séð mynd af mér í blaði og hef-
þr aldrei talað við mig? Ég var f rauninni að rffa
niður alla þá vinnu sem ég hafði lagt í það að
þroskast og verða ég sjálf.
ir hrikalétjúm tfma sem hún annars hefði eytt
■45mjiam
Wjg
ívirtSMÍipir^rkjóKhjá^ku^^ði >'É9 ^ældi mikið 1 Þessu ^rst °9 komst að Því
kjóllinn um 20 þúsund - og allskonar annað að þetta er hola' einhver 9eðveik hola °9 ef
dúllerf. Þá er þetta gróði fyrir önnur fyrirtæki þú d*fir Þér ofan 1 hana Þá eru engln tokmörk
utan keppninnar. Þetta hjálpast allt að og fvrir bvf hve lannt hú aetur sokkið.Þu oetur
stelpurnar bera þá holu f brjósti að þetta geti
kapnskj^érið eitthvað gott fyrir framtWj^Éf^
Ég tók þátt með því hugarfari að keppa og
keppa til sigurs. Ég lagði mig alla fram um
að vera sem minnst meðvituð um myndavél-
ina því ég sá það strax að ef ég yrði eitthvað
yfirborðskennd eða setti mig á einhvem stall
þá yrði myndin ömurleg. Það sem ég gerði
mér fyrst grein fyrir var að þarna voru sam-
an komnar um 15 stelpur, allar staðlað háar
og staölað þungar og allar mjög svipaðar.
fyrir þvf hve langt þú getur sokkið. ÞÚ getut
endað sem eitthvað frík frá heivíti
meö sílikon í öllum líkamspörtum
og farin að spá í að fá þér augn-
hárapermanent. Ég komst að því með
sjálfa'tnig að ég virkaði ekki mjög vel undir
svonaijálagi. Mér fannst þetta leiðinlegt. Ég er
Ifkaxfúllkomnunarsinni, vil gera allt vel og ég
vissi ekki hvar ég átti að stoppa, hvar takmörk-
inlágu eða hvort þetta var yfirhöfuð þess virði
að hafa áhuga á.Þetta endaði þegar ég fattaði
að þetta var ekki mín deild.
Ilk
og
spufð útí
daemis,
. Það er alltaf verið
að gera grfn að þvf að fegurðardrottningar
svari alltaf útivist og ferðalög en þetta var
hluti af því sem við vorum að gera, verða
þessi eina sanna ímynd sem er verið að velja.
Þannig að það er ekkert skrítið að hver ein og
einasta svari áhugamálum sem eru rosalega
yfirborðskennd og pólitískt rétt að ung og
hraust stúlka hafi áhuga á að gera. Ég held að
fæstar hafi áttað síg á því hvernig þetta var
orðið, þetta var bara ímynd sem við gengum
inn í. .
Ég gerði myndina til að stelpur gerðu sér
grein fyrir að þetta er í rauninni ekki endilega
heilbrigðasta takmarkið fyrir ungar stúlkur að
stefna að. Ég vil ekki að það sé verið að halda
þessu að litlum krökkum eins og að þetta sé
eitthvað hrikalega merkilegt, frábært og æð-
islegt. Þetta eru bara viðskipti og þau snúast
um gróða og hagsmuni og alls ekki hagsmuni
þeirra sem taka þátt. Miklu frekar hagsmuni
þeirra sem eru að leggja peninga f þetta og
vilja peninginn sinn til baka.
Ef þú síðan vinnur keppnina þá á fyrirtækið
þig, þína ímynd og allt þitt einkalíf í ár. ÞÚ
ferð ekki í þessa keppni, vinnur
og segir síðan í Séð og heyrt: „Ég -
er lesbía". Keppnin er ekki að fíla það. Allt
sem er út á við verður að vera innan einhvers-
konar ramma sem keppnin ákveður. Hvernig
þú kemur fram, hvernig týpa þú ert, hvað þér
finnst skemmtilegt og hvernig þú klæðir þig.
Þetta erallurpakkinn.
Þetta er það sem myndin sýnir og um það
snérist þetta lögbann. Kjarninn er sá að f
henni sieppa út einhverjir hlutir sem eru
ekki hluti af fmyndinni. Ef maður Spáir
í því hvernig allir á íslandi þekkja
fegurðarsamkeppnir, þá sjáum við
alltaf framhliðina, sem sagt glans- *
hiiðina . Þetta er í fyrsta skipti sem einhver
er baksviðs að fjalla um þessa hluti á svona
frekar eðlilegum nótum út frá sjónarmiðum
þess sem er staddur í glansmyndinni. Það
vakti upp hrikalegt „panic" ( herbúðum þess
fólks sem lifir á markaðssetningu og glansí-
mynd keppninnar. Fegurðarsamkeppnir í dag
eru í tilvistarkreppu. Fólkið á bakvið veit að
þær standa á brauðfótum með þetta hugtak
og treysta sér ekki til að svara fyrir það. Þess
vegna er það skíthrætt við að einhver tjái sig
um þetta á annan hátt heldur en þau eru vön.