Orðlaus - 01.04.2003, Blaðsíða 6

STEINGRIMUR
J SIGFÚSSON

Ég leita að gamansemi eða skopskyni og hlýju,og vil
að konur séu skemmtilegir félagar. Mér finnst gott
að konur séu sjálfstæðar og röggsamar þannig að
samskiptin séu sjálfkrafa og þvingunarlaus eins og
vera ber meðal jafningja.
Ætli þaðséekki ef konureru mikið málaðareða svona
ýktar kvenímyndir og mikið glingur og dót utan á
þeim. Og eiginlega ef þær eru miklar andstæður
þess sem ég leita að í fari kvenna og sagði hér á
undan, þá fer það frekar í taugarnar á mér.
Ætli ég myndi ekki bara vilja vera umhverfisráðherra
til þess að stoppa byggingu Kárahnjúkavirkjunar.
Já, það er örugglega margt sem maður skilur ekki,
a.m.k. ekki til fulls. Ég skil ekki hinn ótrúlega styrk
margra kvenna. Ég skil ekki hvernig þær í raun og
veru ráða við hlutverk sitt, jafn erfitt og það er, t.d.
einstæðar mæður. Ég skil ekki alltaf húmor kvenna
og ég skil ekki alltaf til fullsýmsa lyndiseiginleika sem
mérfinnst bera á hjá konum og kannski eru ættaðir úr
sjóðum Móður náttúru, sækja í hið ævaforna móður-
og forystuhlutverk konunnar á löngu liðnum tímum.
Mér finnst heillandi hin sérkennilega blanda sem
getur birst í móðureðlinu. Annars vegar ást,umhyggja
og hlýja sem umvefur börnin og hins vegar ákveðin
harka sem konur geta líka sýnt af sér. Eitthvað rámar
mig í það í fræðunum að þetta sé stundum tengt við
verndar/varnarhlutverk móðurinnar.
Ég tel mig út af fyrir sig vera gæfumann að
hafa fengið að sinna því starfi sem ég geri
að vera í stjórnmálum því þau eru mér allt í
senn starf, áhugamál og hugsjón. En að þeim
slepptum myndi ég gjarnan vilja stunda mitt
fagjarðfræðina og þá ekki síst þann hluta sem í
draumum mínum eru rannsóknir uppi á öræfum
og úti í náttúrunni á fallegum sumardögum. Ég
gæti hugsað mér að vera á sjó og ég gæti vel
hugsað mér að vera leiðsögumaður eða fræðari
fyrirferðamenn eða skólafólkt.d.ganga með því
um ótroðnar slóðir í náttúru (slands.
Ég er ágætlega sáttur við að eiga mitt aðalheimili
þar sem það er í Seljahverfinu í Breiðholti. Þar
fyrir utan vil ég helst búa í sveit í mikilli snertingu
við náttúruna t.d. á mínum heimaslóðum við
Þistilfjörð eða uppí undir hálendisbrúninni
norðan eða sunnan Sprengisands, þannig að ég
væri fljótur inn á öræfin, þ.e.a.s. fái þau að vera
í friði.
r.3
Skiptingu gæðanna í heiminum, þannig að
lífskjörin jöfnuðust á milli þróunarríkjanna eða
fátækra ríkja og hinna vellauðugu, ofdekruðu
Vesturlanda sem eru að granda sjálfum sér m.a.
með offitu en horfa aðgerðarlítið upp á milljarða
svelta.
Fyrir mér er klám hvers kyns niðrandi eða
lítillækkandi notkun á persónum. Þá á ég við
myndbirtingar, aulalega niðrandi brandar,
eða hvers kyns efni, athafnir eða annað sem
setur persónur og þá oftast konur og líkama
þeirra í einhvers konar niðrandi samhengi. Ef
nekt þjónar á engan hátt listrænum, fræðandi
eða menningarlegum tilgangi, er ekki fallega
erótísk heldur sett í viðskiptalegt samhengi
þá er það klám. Þess vegna flokka ég margar
bílaauglýsingar og ferðaauglýsingar ónefndra
aðila þar sem verið er að lokka erlenda
ferðamenn til landsins í raun og veru sem klám,
ekki gróft klám en klám engu að síður, sbr. hina
íslensku málvenju að menn séu að klæmast
á hlutunum ef þeir eru notaðir í ruddalegum,
niðurlægjandi og óviðeigandi tilgangi.