Fjarðarpósturinn - 21.12.1995, Blaðsíða 18

18 FJARÐARPÓSTURINN
Friðargangan eitt
það mikilvægasta
- Magnús Þorkelsson, forsprakki sundmannanna, fjallar um sín jól
„Ja, ég vcrð nú að játa að að ég
fæ alltaf sting í magann og hjart-
að og verð voðalega heilagur í
mér, fvrst þegar Ragnheiður
Asta, eða hver sem er á vakt seg-
ir: Ríkisútvarpið óskar lands-
mönnum öllum gleðilegra jóla -
og svo ekki síður þegar messan í
dómkirkjunni er að verða búin og
orgelspilið í Heims um ból setur
klukknahljóminn af stað.“
Þetta sagði nú sjálfur formaður
harðjaxlanna í Sundfélagi Hafnar-
fjarðar, Magnús Þorkelsson, forn-
leifafræðingur og kennslustjóri í
Menntaskólanum við Sund. Kona
hans og betri helmingur er Sigríður
Gunnlaugsdóttir, kennari í Set-
bergsskóla, dóttir Gunnlaugs og
Sigrúnar (áður í Fornt húsgögn).
Þau eiga í dag 3 börn, 16 ára, níu
ára og fimm ára. Og jólin eru því
ekkert smámál á þessu heimili.
Magnús og Sigga hófu sinn bú-
skap fjarri ættingjum og vinum og
RÚV í Nottingham með lítið jóla-
tré. Þetta var þegar námslánin voru
greidd út í tveimur hlutum og þau
voru ósköp blönk.
„Astandið var þannig að milli
jóla og nýárs flúðum við til
Norwich, þar sem vinir Gísla bróð-
ur hennar Siggu bjuggu, Sigríður
Þorvarðar og Paul Newton. Við átt-
um fyrir lestarmiðunum en ekki
mikið meira og við vorum þess
vegna hjá þeim hjónum fram yfir
áramót.
Þetta var nú reyndar bara fyrstu
jólin en við vorum mörg jól ytra.
Jólamaturinn var nú samt yfirleitt sá
sami, hamborgarhryggur a la
mömmu Siggu, og hún mágkona
mín, (Berglind Asgeirsdóttir, ráðu-
neytisstjóri í dag) var nú býsna dug-
leg við að útvega okkur íslenskt
kjöt.
Aðfangadagskvöldið var alltaf
jafn skrítið þarna ytra því við urð-
um alltaf heilög í framan kl. 6 á að-
fangadag en lífið gekk alltaf sinn
vanagang í kringum okkur. Það var
t.d. alltaf venjuleg sjónvarpsdag-
skrá og stundum heyrðum við fagn-
aðinn frá partíunum allt í kringum
okkur. Samt upplifðum við okkur
sem ein í heiminum og fannst yfir-
leitt dásamlegt hjá okkur.
„Sænsku Lúcíulögin
koma mér í jólaskap,“
- Árni Guðmundsson, formaður STH
„Fyrstu jólin okkar héldum við í
Gautaborg og það voru mjög sér-
kcnnileg jól því þá vorum við í
fvrsta sinni fjarri ættingjum.“ Seg-
ir Arni Guðmundsson, æskulýðs-
fulltrúi og formaður Starfsmanna-
félags Hafnarfjarðarbæjar, sem
ásamt konu sinni, Ingiríði Oðins-
dóttur, hélt sín fyrstu sjálfstæðu jól
í námsmannaíbúð í Gautaborg en
þar kom einnig Rögnvaldur bróðir
hennar eins og sést á myndinni.
„Við áttum ekkert jólaskraut og
jólatré keyptum við á aðfangadags-
morgun eftir mikla leit að verslun
sem seldi slík tré. Músíkin í útvarp-
inu var ekki rétt og ættingjar og vin-
ir fjarri og margir jólasiðir Svía frá-
brugðnir okkar. T.d. fannst okkur að-
fangadagskvöld ekki vera eins heil-
agt og við áttum að venjast því t.d.
sýndi sjónvarpið sakamálamynd
þetta kvöld í Svíþjóð.
Við fengum nú samt jólastemning-
una með því að sjóða hangikjöt og
höfðum það sem jólamat. Svo fór að-
fangadagurinn hjá okkur í að búa til
skraut og reyna með vini okkar Hall-
dóri Kristinssyni, stórmúsíkant, að
skreyta íbúðina og gera jólalegt."
En nú, mörgum árum og þremur
bömum síðan, er jólahald fjölskyld-
unnar komið í að verulegu leyti hefð-
bundnar skorður. Ami hefur yfirleitt
reynt að treina sér nokkra sumarfrís-
daga fram að jólum til að geta átt há-
tíðina í ró og næði rneð sinni fjöl-
skyjdu.
A aðfangadag fer hann síðan í
/ r
HATIMRMAm
fyrir Hafnfirðinga
lo

Fimmtudagur 21. des. frá kl. 09.00-20.00
Föstutudagur 22. des. frá kl. 09.00-22.00
Laugardagur 23. des. frá kl. 10.00-23.00
Sunnudagur 24. des. frá kl. 09.00-12.00
Laugardagur 30. des. frá kl. 10.00-20.00
Sunnudagur 31. des. Gamlársdagur-lokað
FJARÐARKAUP HF
Trönuhrauni 8, sími 555 3500
Láttu kjötið frá

qleðja bmyðtaukana
iffir háttöamar
hefðbundinn jólatúr til að heimsækja
ættingja og dreifa bögglum með
bömin á meðan frúin fær að snúast í
eldhúsinu.
Gæs eða svín
„Við höfum yfirleitt haft gæs en
ætlum að bregða út af vananum núna
og hafa svínalæri. Þetta með matinn
er alveg frá oklcur sjálfum og ekkert
frá foreldrum. 1 fyrstu fékk ég gæsir
frá vinum og kunningjum en nú ætl-
um við sem sagt að hafa svín en
matseldin er ekki á mínum lierðum,
ég sé um böminn þennan lengsta dag
ársins."
Arni sagði að það hefði verið dá-
lítið skrítin jólin í Gautaborg að
heyra ekki þessi klassísku jólalög í
útvarpinu og eins hefði hann saknað
jólkveðjum til sjómanna í útvarpinu.
Hjá honum nú, eins og virðist reynd-
ar vera hjá flestum öðrum, byrja jól-
in ekki fyrr en ríkisútvarpið hefur
hringt jólin inn á hefðbundinn hátt og
mun fleiri virðast njóta jólamessunn-
ar heima við en í kirkju, því kirkju-
klukkur útvarpsins og jólamessa er
nauðsynlegur þáttur í jólahaldi
flestra viðmælenda okkar.
„Svo fannst mér þessi sænsku
jólalög frekar skrítin enda meira í ætt
við þjóðlög. Þess vegna skildum við
aldrei í fyrstu hvers vegna sænskir
vinir okkar eða íslendingar við nám
ytra, féllu alveg í trans við þessi jóla-
lög en núna frnnst rnér jólastemning-
in koma með þessurn lögum.
Þrestir syngja
á Thorsplani
Reyndar byrja jólin hjá mér þegar
ég heyri Karlakórinn Þresti flytja
„Heims um ból“ á Thorsplaninu þeg-
ar kveikt er á jólatrénu. Bæðin syng-
ja þeir þetta listivel og svo hefur
stemningin fest sig í sessi hjá mér.
Síðan fömm við í skötu til foreldra
minna á Þorláksmessu. Eg veit að
þetta er nú kannski ekki uppáhalds-
matur bamanna en þau koma nú
samt með mér, en pabbi er mikill
skötumaður og þetta er siður sem er
áunninn frekar en meðfæddur."
A aðfangadag er ég mikið með
bömin en við emm ekki farin að
heimsækja kirkjugarðana eins og
margir en ætlum að gera það núna.
Ég og konan höfum alltaf kosið að
vera heima hjá okkur á aðfangadag
en amma heitin vildi alltaf hafa alla
sína fjölskyldu hjá sér á jólunum og
þar var alltaf mikið jólaboð á að-
fangadagskvöld.
A jóladag erum við síðan hjá for-
eldrum mínum í hádeginu og tengda-
foreldrum þegar líða tekur á daginn
svo hjá okkur er þetta mikil fjöl-
skylduhátíð."
Stjórn og starfsfólk St. Jósefsspítala
sendir öllum íbúum Hafnarfjarðar
og nágrennis bestu jólakveðjur og
innilegar þakkir fyrir góðan
stuðning og ánægjulegt
samstarf á árinu sem er að líða.
ST. JÓSEFSSPÍTALI HAFNARFIRÐI