Bókbindarinn - 01.03.1960, Síða 10

Halldór Helgason
Frá bókbindurum
í San Francisco
Formáli
Það barst í tal okkar Tryggva Svein-
björnssonar hérna eitt kvöldið að gaman
gæti verið að fræða íslenzkt bókbands-
fólk um störf og kjör kollega þeirra vest-
ur í borginni San Francisco í Kaliforniu,
en þar hef ég starfað að bókbandi síðast-
liðin sjö ár.
Við vorum eitthvað svo sammála um
hugmyndina, að áður en varði hafði ég
látið ánetjast og lofað að skrifa grein um
efnið.
Síðan hef ég komizt að raun um hversu
allt annað það er að binda hugsanir en
bækur. Ef ykkur finnst svo fúskarabrag-
ur á greininni, þá segið það engum, því
ég útskrifaðist í bókbandi en ekki ritlist.
Þrátt fyrir allt hefur mér þótt gaman
að skrifa þetta og vona að ykkur þyki
vert lestrar.
FélagiÓ
Nafn félagsins er: ,,Félag bókbindara
og bókbandskvenna nr. 125, í San Fran-
cisco“. Að vísu ekki stutt, en greinilegt
þó.
Númerið er til að sýna hvar í röðinni
meðal iðnfélaga það stendur.
Hver sem er getur gengið í félagið, ef
fyrir hendi eru sannanir fyrir námstíma,
eða upplýsingar gefnar af umsækjanda
um hver störf hann kunni sem bókbind-
ari, eða bókbandsstúlka.
Inntökugjald er 30—40 dollarar, sem
greiðast við inngöngu eða á fyrsta mán-
uði.
Stjórnina skipa fimm menn: forseti,
varaforseti — ritari, gjaldkeri og tveir
meðstjórnendur. Margir aðrir vinna að
stjórnarstörfum í ýmsum nefndum. Ritar-
inn gegnir þýðingarmesta embættinu og
er ásamt gjaldkera á föstum launum hjá
félaginu.
Starf ritarans er afar margþætt og er
stærsti hluti þess sem ítarlegastur undir-
búningur að og gerð samninga. Á ensku
kallast hann „Business agent“, sem þýða
mætti erindreki, eða umboðsmaður.
Samningar um kaup og kjör hvíla mjög
á honum. Einnig sinnir hann kvörtunum
félagsmanna um vinnustaði. Innlimun ut-
anfélags verkstæða er áríðandi atriði á
dagskrá félagsins og til aukins styrks fyrir
báða aðila. Oft vill þá reyna mjög á samn-
ingslipurð erindreka. Ef treglega gengur
er oft leitað til annarra fagfélaga um
nokkurskonar ,,hafnbann“ á þessi verk-
stæði. Ganga þau þá vanalega í félagið
og mun það vera launþegum ævinlega til
aukinna tekna.
Mjög sjaldan þarf að beita ,,hafn-
banni“ enda jákvæð atkvæðagreiðsla