Heimilisritið - 01.02.1945, Síða 57

Martin væri að taka svo stórt
lán, að það væri nóg til að kosta
Zenu og leikrit hennar, þá
hlyti hann að vera óstjórnlega
hrifinn af henni, en þar af leið-
andi var hann hættur að elska
konu sína. Og hverja aðra skýr-
ingu var að fá?
Anna fór út og gekk út í
garðinn. Hún gekk lengi, hugs-
aði og hugsaði, en sneri að lok-
um heimleiðis, þreytt og ör-
vilnuð.
Hún ákvað að tala við Martin,
jþegar hann kæmi heim. Hún
vissi ekki hvað hún átti að halda,
en henni fannst, að hann ætti
að minnsta kosti að fá að vita,
að það væri ekki öllum alveg
grunlaust um, hvað hann væri að
gera. 4
Hann kom fremur seint heim.
Henni fannst hann vera fölur og
þreytulegur, þegar hann kom inn
í herbergið, þar sem hún beið
lians, og kyssti hann á ennið.
„Sæl, hjartað".
Hún leit í augu hans.
„Martin ég var að lesa um
nýja leikritið hennar Zenu Gaye“,
sagði hún rólega. „Segðu .mér
eins og er, hefur þú nokkur af-
skipti af því? Það er sagt að
einhver ónafngreindur maður
standi á bak við það allt“.
Hann hló uppgerðarlega.
„Dettur þér í hug að ég 3tandi
á bak við hana? Og hvemig í
ósköpunum heldurðu að ég hefði
peninga til þess?“
„Maðurinn, sem kom hingað í
dag hefur ef til vill hafa 'ánað
þér þá“.
Hann greip þjösnalega um
handlegg hennar.
„Segðu mér, hvað veist þú um
hann“?
„Eg heyrði sumt af því sem
þið töluðu saman, það var alveg
óviljandi, Martin, ég stóð í stig-
anum“. t
Hann sleppi henni og leit und-
an. /
„Já, Anna, ég legg peninga í
uppfærslu leikritsins, sem Zena
ætlar að leika í“, sagði hann
lágt. „Fyrirgefðu að ég skyldi hafa
skrökvað að þér“.
„En Martin, hefur þú efni á
því að leggja út í svona fyrir-
tæki?“ sagði hún hóglátlega.
„Það kostar áreiðanlega inikið,
og heldurðu að þú ættir að
skipta þér .af málefnum, sem þú
hefur kynnt þér eins lítið og leik-
list?“
„Eg býst við að ég hafi rétt
til að gera við mína eigin pen-
inga sem mér sýnist“, sagði hann
og varð allt í einu reiður á ný.
„Eftir því sem þú talar, Anna,
ætti ég að vera smábam“.
„Nú en, þú átt enga peninga,
Martin. Þú átt að minnsta kosti
ekki nóga peninga til þess að
borga allan kostnað við upp-
færslu leikrits“.
„Það em alltaf til leiðir og ráð
til þess að afla sér peninga“,
svaraði hann. „Maðurinn, sem
kom hingað í dag, lánaði mér
fjámpphæð eins og þér datt í
HEIMILISRITIÐ
55