Fréttatíminn - 16.08.2013, Side 30

Heim í sæluvoginn
É
Ég er alinn upp í Kópavogi og eins og
sagt er: Það er hægt að taka strákinn úr
Kópavoginum en ekki Kópavoginn úr
stráknum. Minn betri helmingur er á hinn
bóginn alin upp í frekar afskekktri sveit
norður í landi. Þaðan tekur minnst klukku-
tíma á sæmilega útbúnum bíl að komast
í næstu þéttbýliskjarna. Henni finnst
Kópavogurinn samt sem áður full langt
frá miðborginni. Það er allt of sveitó fyrir
hana að búa í voginum sæla. Vill bara búa
í miðbænum, helst í sollinum miðjum. Þar
bjó hún á námsárunum sínum og sagði
það engu líkjast. Því lét ég til leiðast þegar
við keyptum okkar fyrstu íbúð saman
fyrir margt löngu. En verandi alinn upp í
parhúsi Kópavogsmegin í Fossvogsdaln-
um gat ég aldrei almennilega sætt mig
brosandi við að rónar og annað ógæfufólk
færi um rótandi í ruslatunnunum okkar.
Svo ekki sé talað um fullu unglingana að
brjóta flöskur fyrir utan svefnherbergis-
gluggann, ælandi í blómapotta og guð má
vita hvað fleira. Það kunni ég illa við. Svo
var það fólkið á efri hæðinni maður! Það
var alltaf að færa til húsgögn – á nóttinni.
Fríkaði mig gjörsamlega út, litla dreng-
inn. Ég þorði enda aldrei að grennslast
almennilega fyrir um hvað þau væru að
bixa þarna uppi. Fólk komið vel á efri ár.
Ímyndunaraflið sá mér þó fyrir svörum
um athafnirnar. Hvar þau bútuðu hvern
fullan unglinginn á fætur öðrum niður og
geymdu bak við sófann eða undir rúmi.
Þetta var náttúrlega ekki neitt fyrir laf-
hrædda unga menn sem aldir voru upp í
voginum sæla.
Ég nýtti því tækifærið þegar betri helm-
ingurinn fór eitt misseri út í háskólanám
og seldi miðbæjarslotið. Flutti aftur heim
í öryggið til mömmu. Þar fann ég aftur
innri frið. Var þess líka nokkuð viss um að
það lá enginn í bútum bak við sófa í hinum
helmingi parhússins góða. Ja, svona
nokkuð viss.
Ekki þótti þessi kjallaravist fýsileg til
lengdar þegar skólavist frúarinnar í út-
landinu var lokið. Við fundum okkur að
lokum ágætis íbúð í Hlíðunum. Sirka mitt
á milli póstnúmera 200 og 101 svo allir
gætu sofið sáttir. Þar höfum við búið síðan
og okkur liðið ágætlega. Alltaf blossar þó
upp annað veifið þörfin fyrir að stækka
við sig. Svona eftir því sem fjölskyldumeð-
limum fjölgar og þetta helsta. Því þykir
oft freistandi að kíkja á fasteignavefina
og nokkrum sinnum höfum við meira að
segja farið að skoða. Í það minnsta ef upp
kemur sæmileg hæð í Hlíðunum. Lítið
hefur þó komið út úr því. Nema helst
tækifæri til að væflast herbergja á milli hjá
okkur ókunnugu fólki og sjá hvernig hinir
Hlíðabúarnir lifa. Ég er líka annálaður
nískupúki sem kaupir varla burðarpoka
í Sunnubúðinni, hvað þá rándýrar íbúðir.
Svo nöldra ég mig hásan yfir því hvað hús-
næði er orðið dýrt í marga daga á eftir.
Því það kom því vel á vondan þegar
vinnufélagi minn einn gaukaði því að mér
að fá mætti fínasta raðhús, ef ekki bara
parhús í sæluvoginum góða fyrir sama
prís og litla hæð í þessum fínu borgar-
hverfum. Þessi sami vinnufélagi þekkir
vel ást mína á voginum og hann veit það
líka að minn betri helming fýsir ekki í
flutninga yfir skítalækinn. Við höfum enda
unnið saman lengi. Því þekkir hann líka
minn helsta galla. Mér er það nefnilega
lífsins ómögulegt, þrátt fyrir nískupúka-
hátt, að standast gott tilboð. Nánast sama í
hverju þau felast.
Þannig stóðu því leikar. Ég var kominn
á fulla ferð í netheimum. Skoðaði raðhús,
parhús og stöku einbýli í mínum gamla
og góða heimabæ. Eftir að hafa sólundað
hálfum vinnudegi í verkið kom ég svo
heim, fullur eldmóði. Mín helstu mis-
tök voru þó að hafa ekki rokið í nokkur
heimilisverk, taka úr uppþvottavélinni eða
eitthvað. Svona til að liðka aðeins fyrir
skemmtilegum skoðanaskiptum og jafnvel
smá netrápi um vænleg híbýli þarna fyrir
sunnan. Ég slengdi útprentaðri fasteigna-
auglýsingunni á eldhúsborðið, nokkuð
hróðugur á svip: „Það fylgir meira að segja
gróðurhús með!“
Viðbrögðin voru ekki alveg þau sömu og
ég var búinn að sjá fyrir mér í dagdraum-
unum. Nei, mér mættu starandi augu og
þögnin ein. Ég sá að þetta var barátta sem
ég var ekki að fara að vinna í bráð. „Nei,
ég segi bara svona,“ sagði ég og lagði út-
prentið til hliðar. Fór svo að taka úr upp-
þvottavélinni og tína upp drasl upp af gólf-
unum. Alveg eins og mér var alltaf sagt að
gera heima í Kópavoginum.
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Haraldur
Jónasson
hari@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Eftirlitsmyndavél fyrir sumarbústaði og heimili
· Tekur venjulegt GSM SIM kort
· Hægt að panta mynd eða hlusta svæði.
· SMS og MMS viðvörun í síma og netf.
· Lætur vita ef rafmagn fer af og hiti breytist.
· Hægt er að tengja allt að 15 auka skynjara.
· Vöktun á heitum potti, raka, þrýstingi o..
S. 699-6869 · rafeindir@internet.is · www.rafeindir.is
– fyrst og fre
mst
798kr.stk.
Verð áður 998 kr. stk.
kortatímabil
!Nýtt
Skólatöskurmargar gerðir
20%afsláttur
Málstofa um Arvo Pärt
á Hannesarholti kl. 16-18
sama dag.
Fyrirlesarar:
Páll Ragnar Pálsson og Tui Hirv.
Miðaverð 1500 kr. (Miði á tónleikana
kl. 20 gildir einnig á málstofuna).
Kvöldverður í Hannesarholti
að lokinni málstofu.
Verð 2.500/ 3.500 kr.
Fjölnir ÓlafssonTui Hirv
Hörður Áskelsson
KIRKJULISTAHÁTÍÐ
20
13
Hallgrímskirkju í Reykjavík 16.–25. ágúst
Frá uppsprettum til himindjúpa
Ólafur Jóhann Ólafsson
Arvo Pärt
Hátíðartónleikar
í Hallgrímskirkju
SunnudaGInn 18. áGúSt
Flytjendur:
Schola cantorum
Hátíðarstrengjasveit Kirkjulistahátíðar,
konsertmeistari Hrafnhildur Atladóttir
Tui Hirv sópran
Fjölnir Ólafsson baritón
Stjórnandi: Hörður Áskelsson
Efnisskrá:
Cantus in Memory of Benjamin Britten
L’Abbé Agathon
Magnificat- Lofsöngur Maríu
Nunc dimittis
Da pacem domine
Adam’s Lament
(frumflutningur á Íslandi)
Miðaverð 4.500 kr.
(2.500 fyrir námsmenn)
Miðasala í Hallgrímskirkju
Sími 510 1000 og midi.is
Arvo Pärt
Sjá nánar kirkjulistahatid.is
74,6%
... kvenna á höfuðborgar-
svæðinu lesa Fréttatímann*
*konur 35 – 49 ára
á höfuðborgarsvæðinu.
Capacent jan-mars. 2013
30 viðhorf Helgin 16.-18. ágúst 2013