Læknablaðið - 01.08.1933, Síða 10

88
LÆKNABLAÐIÐ
broddi, en greinilegri þó inn viÖ brjóstbein. Dálítil áhersla á II. lunga-
æÖartón. Æðatónar yfir a. femoralis og bracchialis, en ekki aorta lumb-
alt. Blþr. 150/-Í-. Púls 120. Genitalia mjög smávaxin, en neitar mink-
aðri libido. Adrenalinprófun ekki gerð. Spurður um mataræði, kveðst
„aldrei hafa haft það jafngott, eintóman hveitimat". Ord.: Ger og breytt
mataræði.
g dögum seinna: Klárað 100 grömm af geri, bráðbatnað, engin mæði
né verkur í kálfum, en máttleysi við gang og göngulagið óbreytt. 16
dögum þar á eftir: Máttlaus enn í kálfum, enda mataræði enn ófull-
komið. Fer heim til sínu úr verinu, hálfhaltur á báðum fótum, í byrj-
un maí.
Kemur aftur út til Eyja, til ferkari meðferðar, vegna þess að ein-
kenni hafa ekki öll horfið. Hefir nýlega lesið grein mína um beriberi
í Mbl. og orðið skelkaður. Skoðaður aftur 13./9. Segir fæturna hafa
smábatnað, en öðru hvoru óþægindi frá hjarta, einkum verkur. Hefir
borðað flatkökur úr samanhnoðuðu rúgi og hveiti, 2 egg á dag o. s. frv.
Við skoðunina er mikill hjartsláttur, sem hann segir vera óvenjulega
mikinn nú, enda þótt hann fái stundum köst. Hjartatakmörk eðlileg,
hjartahljóð hrein og jafnsterk yfir rótum og broddi. Púls 108; æða-
sláttur á kviði og hálsi. Blþr. 150/100. Eftir 1 ccm. af sol. adrenalini
eykst hjartslátturinn heldur, en hjartadeyfan ekki; hljóðin verða hærri
við basis en brodd. Greinilegur æðatónn heyranlegur yfir a. femoralis,
en daufur yfir a. bracchialis. Blþr. 165/90. Sjúkl. er fyrirskrifaðar tabl.
idotoni og hann síðan sendur heim aftur, eftir að talinn hefir verið í
hann kjarkur.
Hér hefir hjarta- og æðakerfið ekki náð sér alveg til fulls, því enn er
nokkur viðkvæmni fyrir adrenalini. Ef til vill hafa einkennin orðið öllu
meira áberandi fyrir þá sök, að sjúkl. var talsvert kviðafullur. Einkenni
frá taugabiluninni í fótunum voru aftur á móti horfin, nema hvað ilreflex
var daufur.
Eins og áður er getið, fá konur beriberi miklu sjaldnar en karlar, og
þá langoftast í sambandi við barnsburð. Skulu hér sett 2 slík dæmi:
Nr. V. I. B. 23 ára, gift. — Hafði á 15 ára aldrinum væga berkla í
vinstra lungna'broddi, og fékk þá um tíma Ijóslækningu. Heilsugóð síð-
an. Tíðir reglulegar frá 14 ára aldri. Hefir verið gift í 2 ár og átti fyrra
árið barn, mánuði fyrir tímann, sem dó skömrnu seinna. Átti aftur barn
í vetur, 19./1., og gekk fæðingin fremur erfiðlega, enda framhöfuðstaða.
Fékk á annari viku eftir fæðinguna háan hita, sem stóð þó aðeins í 2
daga. Lá alls á 4. viku. Var með bjúg í fótum fyrir fæðinguna, en enga
eggjahvítu i þvagi. Eann þá til máttleysis í hægra fæti og mikillar mæði.
9./2. Hefir glófatilfinningu fyrir neðan hné og fiðring, einkum í kálf-
unum. Dofi í fingrunum einkum II.—IV., og gat ekki í gær, vegna hans,
náð gúmmíbandi utan af glasstút. Mjög máttlaus i fótum, svo að hún
hneig niður í gær, þegar hún ætlaði að ganga um herbergið. Tilfinning
er slófguð í fótunum, einkum vinstra megin, og vottur af eymslum og
bjúgi framan á leggjum, einkum vinstra megin. Nokkur eymsli í kálf-
unum, sem eru slappir, einkum á innanfótarkvísl m. gastrocn. Sina-
reflexar á fótum horfnir, aðrir reflexar fyrir hendi, Romberg (riða) -)-.